کریم کشاورز

(1275 - 1365 هـ.خ)

او فرزند محمد وکیل التجار یزدی (تاجر ابریشم و نماینده رشت در دوره اول مجلس شورای ملی) و برادر بزرگ‌تر فریدون کشاورز (پزشک متخصص اطفال و از سران حزب توده ایران و نماینده بندر انزلی در دوره ۱۴ مجلس شورای ملی) و نیز جمشید کشاورز (نوازنده و موسیقیدان) بود. وی در سال ۱۳۳۲ به جزیره خارگ تبعید شد که در این مدت ۱۴ ماه موفق به نگارش خاطرات روزانه خود در کتابی ارزشمند شد که «چهارده ماه در خارگ» نام دارد. کشاورز پس از رفع تبعید، دیگر حق کار دولتی نداشت، لذا در کنار مشاغل گوناگونی که اختیار کرد، به کار ترجمه و تألیف کتاب ادامه داد. در ۱۳۴۵، برندهٔ جایزهٔ بهترین ترجمهٔ کتاب سال شد. گفتنی است که در بیشتر ترجمه‌هایش از استفادهٔ زیاد کلمه‌های عربی و گاه اصطلاحات قدیمی واهمه‌ای نداشت. خود نیز این ایراد را در کارهایش وارد دانسته و در مجلسی گفته‌است که «اگر عمری باقی باشد و باز به ترجمهٔ تازه‌ای بپردازد، سعی می‌کند به جای کلمات عربی، معادلهای فارسی آنها را به کار ببرد»؛ اگر چه هر چه به سالهای عمرش افزوده شد، کمتر به ترجمه روی آورد. او پدر بهمن کشاورز، اسفندیار کشاورز و مهربانو کشاورز است.