میخائیل لرمونتوف

(1814 - 1841 م)

او یکی از مهم‌ترین شاعران و نویسندگان روسی در دوران رمانتیسم بود که اغلب از او به عنوان «شاعر قفقاز» یاد می‌شود. او در طول زندگی کوتاهش، میراث ادبی قابل توجهی از خود به جا گذاشت که تأثیر عمیقی بر ادبیات روسیه گذاشت و اغلب با پوشکین مقایسه می‌شود. لرمونتوف در زمینه‌های مختلفی مانند شعر، نمایشنامه و نثر فعالیت داشت و آثارش آمیزه‌ای از استعفای رمانتیک، شور و اشتیاق، و انتقاد اجتماعی را نشان می‌دهد. درونمایه‌های اصلی آثار او شامل انزوای فرد، ستم اجتماعی، آزادی و جبرگرایی است. او به خاطر سرودن اشعار غنایی پرشور و منظومه‌های روایی بلند که اغلب در منظره‌های وحشی و کوهستانی قفقاز می‌گذرند، شهرت دارد. مشهورترین اثر او، رمان «قهرمان عصر ما» (A Hero of Our Time)، یک شاهکار ادبی است که به‌عنوان اولین رمان روان‌شناختی روسیه شناخته می‌شود. این اثر داستان شخصیت پچورین، یک قهرمان رمانتیک مأیوس و بیگانه، را روایت می‌کند و یک مطالعه عمیق بر روی روان انسان و پوچی زندگی در آن دوران است. سبک لرمونتوف با زبان محکم، لحن گزنده و نثری موجز مشخص می‌شود که او را در میان بزرگترین استادان نثر روسی قرار می‌دهد. زندگی او، مانند آثارش، با روحیه شورشی و مبارزه‌طلبی گره خورده بود که در نهایت در پی یک دوئل، در اوج شکوفایی هنری‌اش، به تراژدی ختم شد. میراث لرمونتوف نه تنها در ادبیات، بلکه در هنر، موسیقی و فرهنگ روسیه نیز ماندگار است.