بدون نام

در برابر 16 پژوهش علمی که من معرفی کردم، siawash110 تکه‌هایی از یک مقاله از روزنامه‌ی «دنیـای اقتصاد» را می‌آورد که خود این مقاله تکه‌هایی است از پژوهش کاملی با عنوان «when did Latin America fall behind» که روزنامه «دنیای اقتصاد» شعارها و م

حالا siawash110 همچون پیری دنیادیـده و فرزانـه، دستی بر سر «عزیـز دلش» می‌کشد تا این عزیز دل که در مغزش توهمات انتزاعی درباره «جـامعه» و «امپریالیسم» فرو کرده‌اند، به شرافت و وجدان و تشخص انسانی‌اش بازگردد. عجب! نمی‌دانستیم با رجوع به شرافت

siawash110، بنده و تمام کتابخوانان حال حاضر جهان که هیـــچ، شک ندارم که سقراط و افلاطون و ارسطو و دکارت و کانت و هگل هم اگر بودند در برابر جنابعالی دچار «ضعف استدلال» مــزمن و شــدید می‌شدند. زیر این کتاب خوشبختانه هنوز روند بحث موجود است

siawash110 ان شاء الله بتـوانید به‌سلامتی و خوشی مهاجرت کنید و آنجا از نزدیک ببینید که اومانیست‌های جدی و صاحب فکر چقدر در گفتگو و بحث جدی هستند و چه ارزش و اهمیتی برای علم قائل‌اند. آیا آنان نیز بنیانگذاران علوم اجتماعی را با حکیم‌ سبزوا

آنـچه باید گفته می‌شد گفته شد و اگر طرز بیان من ابهام یا نقصی دارد افراد علاقمند می‌توانند به‌سادگی با رجوع به آثار علمی، مضمون‌ها و اشاره‌های مزبور را کاملتر و دقیقتر و روشنتر دنبال کنند. دو مساله می‌ماند که باید پاسخ دهم: ۱ــــ می‌پرسید «

3____ دربـاره پیدایش یا منشاء واقعیتی به نام جامعه، کتاب لوئیس هنری مورگان نخستین و از زمره کاملترین پژوهش‌های علمی است. «اصالت فرد» در جستجوی «عاملیت خودبنیاد فردیت» گرفتار تسلسل «قراردادهای اجتماعی» یا «کلیت‌های اعتباری» می‌شد و قادر به ح

2___ مکاتب «اصالت فرد» و «اصالت جامعه» دو سیاره‌ی جدا از هم نیستند. «اصالت فرد» در عصر مدرن گرفتار تناقض‌های درونی اساسی شد و جامعه‌شناسی علمی با نقد و سنجش همین تناقض‌ها به روش‌های متقن شناخت جامعه رسید. بیـهوده نبود که گفتم کتاب «درباره ت

1___ siawash110 می‌فرمایید «نظر من ترکیب اعتباری بود...» و قبلش فرموده بودید «جامعه یک مفهوم انتزاعی است». میان کلیت اعتباری (باتوجه به مضمون بحث دقیقتر بگوییم «قـرارداد اجتماعی») و «مـفهوم انــتـزاعی» زمـین تا آسـمان فاصله است. «ترکیب اعتب

siawash110 مثل همیشه بسیار زیبا و متین و نـغز فرمودید. می‌فرمایید «اگر هم چیزی انتزاعی به نام اجتماع و یا جامعه وجود داشته باشد در حقیقت از روابط آن انسانهای واقعی می باشد» بسیار فرمایش پرمغز و زیبایی و لطیفی است. البته به ما اینطور یاد داد

اگر مرادتان این کتاب و کتاب «هستـی و نیستـی» است، من فکر میکنم نه تنها هیچ کارایی ندارد بلکه می‌تواند مثل مانعی در برابر درک و فهم مشکلات جوامع کنونی بایستد. انسان را نمی‌توان از تاروپود روابط اجتماعی‌یی که در آن رشد می‌کند جدا کرد و سپس وی