لنین

✔️ کتاب با این جملات آغاز می شود:
حتی تنی چند از دشمنان نیز، از در دوستی و صفا درآمده و معتقدند که جهان پس از مرگ وی، فاقد مردی گشت "که بین همه مردان بزرگ معاصر، لفظ نبوغ برازنده ترش بود." روزنامه آلمانی "پراگر تاگبلات" که منتسب به بورژوازی می باشد، مقاله ای درباره لنین درج و با احترام آمیختگی به شگفتی، از شخصیت بزرگ او یاد کرده است. مقاله مزبور چنین پایان می یابد:
"لنین حتی پس از مرگ هم بزرگ و غیرقابل وصول و سهمناک است."
از لحن مقاله برمی آید آن حظ و لذت حیوانی که در جمله استعاره آمیزه "لاشه دشمن همیشه خوشبوست" گنجانده شده، محرک تحریر آن نبوده و بذائقه بشاشتی که مرگ اختلال کننده بزرگی در شخص تولید می کند، نوشته نشده. نه! در این مقاله غریو غرور بشری در قبال نبوغ بشر به صدای بلند به گوش می رسد. مطبوعات مهاجرین روسی آن نیرو و نزاکت را نداشت که در مقام شرح شخصیت یکی از بزرگترین مبینان اراده زندگی و بی باکی عقل با همان احترامیکه بورژاوزی نسبت به وی ملحوظ داشته بود، چیزی بنویسد. شرح خصایص او کاریست دشوار...