پابلو نرودا

(1904 - 1973)

پابلو نرودا (۱۲ ژوئیه ۱۹۰۴- ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۳) دیپلمات، سناتور و شاعر شیلیایی و برنده جایزه ادبیات نوبل بود.نام اصلی او « نفتالی ریکاردو الیسر ریه‌س باسوآلتو » بود که مثل اسم بقیه اهالی آمریکای جنوبی برای بقیه مردم دنیا زیادی طولانی است! برای همین «پابلو نرودا» را از روی نام نویسنده چک یان نرودا به عنوان نام مستعار خود انتخاب کرده بود. بعدها «پابلو نرودا» نام رسمی او شد.او در شهر پارال در ۴۰۰ کیلومتری جنوب سانتیاگو بدنیا آمد. نخستین مقاله نرودا وقتی که شانزده سال داشت در یک روزنامه محلی چاپ شد .خیلی زود و قبل از آنکه هجده ساله شود ، به عنوان شاعر شناخته شد. با رفتن به دانشگاه شیلی در سانتیاگو و انتشار مجموعه‌های شعرش شهرت او بیشتر شد.کمتر کسی را در عرصه شعر معاصر جهان می شود یافت که مانند پابلو نرودا محبوب باشد . روح ناآرام نرودا حوادث زیادی را برایش رقم زد. او از یک سو به عنوان ادیب و شاعری توانا شهرت جهانی پیدا کرد و درسال 1971 جایزه نوبل ادبیات را کسب کرد و از سوی دیگر عاشقی پرشور و دوستی قابل اعتماد بود. بخش مهمی از زندگی اش هم به فعالیت های سیاسی پیوند خورد و باعث شد او یاور و حامی بزرگی برای سالوادور آلنده باشد . در ۱۹۷۰ نام او به عنوان نامزد ریاست جمهوری مطرح بود اما از سالوادور آلنده حمایت کرد ، پس از انتخاب او به ریاست جمهوری ، نرودا به مقام سفیر شیلی در پاریس منصوب شد ، او همچنین در سال1950 جایزه بین المللی صلح و در سال 1953 جایزه صلح لنین را دریافت کرد نرودا همه جا سفیر صلح بود . مرگ او در اثر سرطان پروستات و چند روز پس از کودتای ژنرال پینوشه و کشته شدن آلنده رخ داد.