پابلو نرودا

(1904 - 1973 م)

پابلو نرودا برنده جایزه ادبیات نوبل بود.نام اصلی او « نفتالی ریکاردو الیسر ریه‌س باسوآلتو » بود که مثل اسم بقیه اهالی آمریکای جنوبی برای بقیه مردم دنیا زیادی طولانی است! برای همین «پابلو نرودا» را از روی نام نویسنده چک یان نرودا به عنوان نام مستعار خود انتخاب کرده بود. بعدها «پابلو نرودا» نام رسمی او شد.او در شهر پارال در ۴۰۰ کیلومتری جنوب سانتیاگو بدنیا آمد. نخستین مقاله نرودا وقتی که شانزده سال داشت در یک روزنامه محلی چاپ شد .خیلی زود و قبل از آنکه هجده ساله شود ، به عنوان شاعر شناخته شد. با رفتن به دانشگاه شیلی در سانتیاگو و انتشار مجموعه‌های شعرش شهرت او بیشتر شد.کمتر کسی را در عرصه شعر معاصر جهان می شود یافت که مانند پابلو نرودا محبوب باشد . روح ناآرام نرودا حوادث زیادی را برایش رقم زد. او از یک سو به عنوان ادیب و شاعری توانا شهرت جهانی پیدا کرد و درسال ۱۹۷۱ جایزه نوبل ادبیات را کسب کرد و از سوی دیگر عاشقی پرشور و دوستی قابل اعتماد بود. بخش مهمی از زندگی اش هم به فعالیت های سیاسی پیوند خورد و باعث شد او یاور و حامی بزرگی برای سالوادور آلنده باشد . در ۱۹۷۰ نام او به عنوان نامزد ریاست جمهوری مطرح بود اما از سالوادور آلنده حمایت کرد ، پس از انتخاب او به ریاست جمهوری ، نرودا به مقام سفیر شیلی در پاریس منصوب شد ، او همچنین در سال۱۹۵۰ جایزه بین المللی صلح و در سال ۱۹۵۳ جایزه صلح لنین را دریافت کرد نرودا همه جا سفیر صلح بود . مرگ او در اثر سرطان پروستات و چند روز پس از کودتای ژنرال پینوشه و کشته شدن آلنده رخ داد.