رسته‌ها

بزرگ علوی
(1282 - 1375 هـ.خ)

نویسنده
مشخصات:
نام واقعی:
مجتبی بزرگ علوی
سایر نام‌ها:
مجتبی علوی، آقا بزرگ، فریدون ناخدا
تاریخ تولد:
1282/11/13 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
1375/11/28 خورشیدی (93 سالگی)
محل تولد:‌
محله چاله میدان -تهران
جنسیت:‌
مرد
ژانر:‌
رمان - داستان کوتاه
زندگی‌نامه
مجتبی بزرگ علوی از نثرنویسان برجسته ادبیات فارسی سده بیستم میلادی و مشهورترین نویسنده چپ‌گرای ایران است.نخستین کار ادبی را با ترجمه قطعه‌ای از آثار شیلر تحت عنوان «دوشیزه اورلئان» آغاز کرد.او در سال ۱۹۳۱ کار در هنرستان را آغاز کرد و در همین دوران به گروهی از روشنفکران سوسیالیست به رهبری تقی ارانی پیوست.سرانجام او در سال ۱۹۳۷به همراه ۵۲ تن دیگر بازداشت شد و به زندان افتاد. هنگام تحمل حبس او کتاب «پنجاه و سه نفر» را نگاشت که درباره اعضای گروه سوسیالیست و تحمل سختیهای آنان در زندان بود. او همچنین مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه با نام «ورق‌پاره‌های زندان» را در این مدت نوشت. پس از جنگ جهانی دوم، علوی به کمونیسم اتحاد شوروی گرایش پیدا کرد و از یکی از جمهوری‌های این کشور، ازبکستان دیدار نمود و کتابی با عنوان «ازبک‌ها» را به رشته تحریر درآورد. او همچنین یکی از بنیانگذاران حزب توده ایران بود
بیشتر
ویرایش

کتاب‌های بزرگ علوی
(25 عنوان)

5 امتیاز
از 28 رای
موریانه بزرگ علوی
4 امتیاز
از 64 رای
میرزا بزرگ علوی
5 امتیاز
از 58 رای
سالاریها بزرگ علوی
4 امتیاز
از 137 رای
نامه ها بزرگ علوی
4 امتیاز
از 185 رای
دیو!... دیو! بزرگ علوی
4 امتیاز
از 287 رای
چمدان بزرگ علوی
5 امتیاز
از 92 رای
خاطرات بزرگ علوی
5 امتیاز
از 797 رای
چشمهایش بزرگ علوی
4 امتیاز
از 240 رای
پنجاه و سه نفر بزرگ علوی

آخرین دیدگاه‌ها

تعداد دیدگاه‌ها:
1

سید مجتبی آقابزرگ علوی (زاده ۱۳ بهمن ۱۲۸۳، تهران – درگذشته ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ برلین) شهرت‌یافته به آقا بزرگ علوی و بزرگ علوی نویسندهٔ واقع‌گرا، سیاست‌مدار چپ‌گرا، روزنامه‌نگار نوگرا و استاد زبان فارسی ایرانی بود که بیش از چهار دهه از نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم را در آلمان زیست و به ترجمه، نقد و فرهنگ‌نامه‌نویسی نیز پرداخت. او را همراه با صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند.چمدان،ورق پاره های زندان،چشمهایش،میرزا،گیله مرد،موریانه و روایت از آثار او  در حوزه داستان کوتاه و رمان است.او  در دهه های 1950 به بعد در دانشگاه هومبولت آلمان شرقی به تدریس زبان و ادبیات فارسی مشغول بود. او بر زبان و ادبیات آلمانی مسلط بود و علاوه بر ترجمه آثاری از این زبان،کتابهایی به زبان آلمانی و نیز فرهنگ فارسی- آلمانی هم تالیف کرده است.او در دوره مهاجرت  به تدریج از فعالیت های سیاسی دور شد و فقط به نگارش مقاله و کتاب و تدریس و تحقیق مشغول شد.



عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک