رسته‌ها

نویسنده‌های مورد علاقه

نویسنده‌های بیشتر

آخرین دیدگاه‌ها

اکنون متوجۀ این پیام شما شدم. ۱. ‌ سخنانی مانند «هیچ کشور منطقه‌ای از تجزیه پشتیبانی نمی‌کند» یا «خطر تجزیه بیشتر ابزار تبلیغاتی حکومت است»، نه توجیه تجاوز نظامی هستند و نه متعصبانه. اگر شما اسنادی در اثبات پشتیبانی نظامی از تجزیه دارید، ب
نخست بگویم که من ادعاهای شما را در پیوندهایی که فرستادی، نیافتم. اجازه دهید پاسخِ شما را در چند بخش بنویسم: ۱. ‌از تحلیل تا سند رسمی، تفاوتی بنیادین وجود دارد. بخش زیادی از منابعی که آورده‌اید (از جمله گزارش Prisme Initiative یا مقاله Nat
تاکنون هیچ‌گونه سند رسمی یا آشکاری از سوی کابینه نتانیاهو منتشر نشده که نشان دهد هدف پیمان ابراهیم، تجدید مرزهای جغرافیایی ایران یا تجزیه آن بوده است. اگر شما با دقت این پیمان‌نامه را خوانده‌اید، بفرمایید در کدام بخش چنین یاوه‌سرایی آمده اس
شما در دفاع از ساختار سیاسی اسرائیل به بودن چند نمایندۀ عرب در پارلمان (کنست) اشاره می‌کنید، اما این را نشانه‌ای از دمُکراسی راستین دانستن، نادیده‌ گرفتن ساختار تبعیض‌آمیز و سیاست‌های نژادی حاکم بر آن کشور است. آیا می‌دانی قانون «کشور-مل
سینوهه کتاب تاریخی نیست. آنچه که من از سینوهۀ تاریخی خوانده‌ام، چند صد خط بیشتر نیست و با سینوهه‌ای که آن نویسنده پخته است، آسمان تا زمین فرق می‌کند.
تفاوت هست میان «کشف زبان ایلامی» و «ناشناخته ماندن خانوادۀ زبانیِ آن»! ده‌ها سال است که زبان ایلامی خوانده شده است و نه پس از شش سال از گذاشتن پیامِ من. زحمت بکشید و مقالات آکادمیکی این «زبان‌شناسان» که گویش لُری را با زبان ایلامی هم‌ریشه
با وجود نقدهایی چند که به ایشان و مخالفت با به پادشاهی رسیدن پسرش دارم (البته نه به عنوان نامزدی‌اش برای ریاست جمهوری در آینده)، باید بگویم که محمدرضا پهلوی این شهامت را داشته است که به «پذیرش انقلاب» و «وجود فساد و ستم» خَستو شود. وارونۀ ن
امروزه کوچ اثبات‌نشدۀ آریایی‌ها که پژوهشگران سدۀ بیستم میلادی بدون ارائه مدارک بسندۀ زبان‌شناسی و تاریخی به اشاره می‌کرده‌اند، در پاره‌ای از محافل علمی از اعتبار بی‌بهره شده است و برپایۀ شواهد فراوان زبان‌شناسی در زبان‌های کهن سومری، اَکدی
البته حاکمیت کنونی که انواع و اقسام فسادها تا بُنِ دندانش ریشه دوانده و هر روز به چپاول سرمایه‌های ملی می‌پردازد و ملت را سیه‌روزتر از روز پیش می‌کند، به خوبی از فسادهای این جنبش توهمی مهدویت خبر داشت. پرسش این‌جاست که چرا این همه سال کاری
همۀ این‌ها نه از نقص و کاستی این زبان‌ها است، بلکه از قدرت دستور و قواعد‌شان است و آن‌ها را زبان‌هایی ظریف و ریزبین می‌کند که به کوچک‌ترین جزئیات زبانی هم دقت شده است. این چرندیاتِ عوام در محافل علمی و آکادمیکی زبان‌شناسی جایی ندارد. یکی از
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک