بدون نام

هرگز نباید سعی در تکرار لحظات داشت ، باید آنها را همانگونه که یک بار اتفاق افتاده اند فقط تنها به خاطر آورد ! عقاید یک دلقک _ هاینریش بل

به مقام خاک بودی،سفر نهان نمودی چو به آدمی رسیدی ،هله تا به این نپایی

[b] چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی ، نه غمگساری نه به انتظار یاری ، نه ز یار انتظاری غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری... هوشنگ ابتهاج[/b][u][i][/i][/u]

نوجوانی و تازه شناختن شعر نو در کنار شعرهای سهراب و نیما و مهدی سهیلی.... وای این کتابناک چه کرد همه ی نوستالژی ها رو جلوی چشمم آورد همه یک جا کنار هم .....

تمام کودکی اش خلاصه شد در چند جمله ی کوتاه :صدای موج دریا و زمزمه ی زیبای دختران ننه دریا ،تاریکی شب و انگشتان مادر لابه لای موهای دخترک و نوازشی با عشق مادرانه ،چه گرمای دل انگیزی داشت نفس مادر وچه هیاهویی برپا می شد در دل فرزند.

اشک من رنگ شفق یافت زبی مهری یار طالع بی شفقت بین که در این کار چه کرد!

این غزل توی تعیین مسیر زندگی من خیلی اثرگذار بود: دروفای عشق تو مشهور خوبانم چوشمع شب نشین کوی سربازان و رندانم چوشمع

دیوان حافظ دوست و همدم من . در دلتنگی هام بعد از قرآن و دعا بهترین حس رو از اون می گیرم .

بسیار زیبادر کودکی فیلم اون و بعد هم کتابش جزو علایقم بود .

این کتاب رو خیلی دوست دارم شاید برام درسی بود که چطور اطرافیانم رو مخصوصا کسانی که بیمارن تنها نذارم و یادم باشه اونا روح لطیفی دارن .