یادداشتهایی برای یاسی

ملودی عزیز و گرامی.
این نهایت لطف شماست و بسیار خوشحالم از اینهمه بازخورد خوب این کتاب....
شاد باشید و عاشق...

امروز برای بار چندم کتاب یادداشتهایی برای یاسی را خواندم
اما هر بار انگار بار اولم است که میخوانم
خیلی خیلی.......
......زیباست!

وای وای
باران باران
شیشه
پنجره
را باران شست
از دل من
اما چه کسی
نقش تو
را خواهد شست
اسمان
سربی رنگ
من درون
قفس
سرد اتاقم دلتنگ.
می پرد ،نگاهم تا دور
وای
باران باران
پر مرغان
نگاهم
را شست
خواب
رویای فراموشی هاست
خواب را دریابم
که در ان
دولت
خاموشی هاست
من شکوفایی
گلهای امیدم را
در
رویاهایم
می بینم
و
ندایی
که به من می گوید
گرچه شب تاریک است،
می قوی دار ،
سحر نزدیک است
"حمید مصدق"

"خانه دوست کجاست؟" در فلق بود که پرسید سوار.
آسمان مکثی کرد.
رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن‌ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت:
"نرسیده به درخت،
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است
می‌روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ، سر به در می‌آرد،
پس به سمت گل تنهایی می‌پیچی،
دو قدم مانده به گل،
پای فواره جاوید اساطیر زمین می‌مانی
و تو را ترسی شفاف فرا می‌گیرد.
در صمیمیت سیال فضا، خش‌خشی می‌شنوی:
کودکی می‌بینی
رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه نور
و از او می‌پرسی
خانه دوست کجاست."
(سهراب سپهری)
ممنون از لطفتون و ممنون که همیشه حاضر هستید:-)

خانم خدابخش عزیز و ماهور گرامی سپاس از هر دوی شما....
چگونه میشود گلی راچید
وقتی خیالی آن را میپژمراند
سهراب سپهری

توی خاطرات کهنه یه سبد ستاره مونده
یه بغل شعرای تازه که هنوز کسی نخونده
میون ترانه هامون گل مریم که عیونه
اما اسم بعضیاشو هیچکی اونجا نمیدونه
گل لیلا کی شنیده گل رویا رو کی دیده
میدونم پیدا نمیشه کسی که نغمه رو چیده
مردم کدوم دیاری گل آرزو میکارن
اما توشهر ترانه هرچی که بخواهی دارن
ماتوی ترانه هامون گل نیلوفر یه دنیاست
گل رازقی وپیچک توی شعرامون یه دریاست
توی خاطرات کهنه یه بغل اطلسی داریم
واسه بیماری لاله کلی دلواپسی داریم
علی مجیدی

زندگی دفتری از خاطرهاست ... یک نفر در دل شب ، یک نفر در دل خاک ... یک نفر همدم خوشبختی هاست ، یک نفر همسفر سختی هاست ، چشم تا باز کنیم عمرمان می گذرد... ما همه همسفریم...آنچه باقی ست فقط خوبیهاست
...*

صبر کن عشق تو تفسیر شود، بعد برو
یا دل از ماندن تو سیر شود، بعد برو
خواب دیدی که دلم دست بدامان تو شد
تو بمان خواب تو تعبیر شود، بعد برو
لحظه ای باد تو را خواند که با او بروی
تو بمان تا به یقین دیر شود، بعد برو
صبر کن عشق زمینگیر شود، بعد برو
یا دل از دیده ی تو سیر شود، بعد برو
تو اگر کوچ کنی بغض خدا می شکند
تو بمان گریه به زنجیر شود، بعد برو
...*...

فروتنانه از همه دوستان مهربان و گرانقدرم که برای این کتاب با نوشتن متون ادبی، شعر و .... اظهار لطف میکنند بی اندازه سپاسگذارم...و البته زبانم قاصر است و توانم کم...
هر گاه دست برقلمی برده ام به شعر
تنها نگاه توست با شعرم آشنا....

قانون تو تنهایی من است . . . . و تنهایی من قانون عشق ! عشق ارمغان دل دادگیست . . . . و این سرنوشت سادگیست ! چه قانون عجیبی . . . . چه ارمغان نجیبی . . . . و چه سرنوشت تلخ و غریبی . . . . که هر بار ستاره های زندگیت را ، با دست های خود راهی آسمان پر ستاره کنی . . . . و خود در تنهایی و سکوت . . . . با چشم های خیس از غرور ، پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی . . . . و خاموش و بی صدا . . . . به شادی ستاره های از تو گشته جدا ، دل خوش کنی . . . . و باز هم تو بمانی و . . . . تنهایی و . . . . دوری . . . . !