چه نیازی به علی هست؟

دوست گرامی این چند خط را که می نویسم از مقاله ای است :( صحتش با خود نویسنده مقاله ) :
شمار قتل هایی که مستقیما به فرمان یهوه و دریک مورد به دست خود او صورت گرفته است براساس انچه در این باره در تورات امده است توسط ولتر در کتاب فلسفه تاریخ او به شرح زیر امارگیری شده است
یهودیانی که به جرم پرستش گوساله گردن زده شدند 23000نفر
یهودیانی که به خاطر زنا شکمشان با نیزه سوراخ شده 24000 نفر
یهودیانی که نتوانستند کلمه مقدس را تلفظ کنند هلاک شده اند 42000 نفر
یهودیانی که به داخل صندوق عهد نگاه کردند و هلاک شده اند 50070 نفر
دوست گرامی این هم خدای یکتا

[quote='تردید']سلام دوست گرامی hr498
من منظورم از نقل قول های از تاریخ تمدن و تاریخ جهان فقط این بود که در 5000 سال قبل که شما می فرماید هم خدا بوده و هم دین و تمام کشتار به وسیله خدا توجیه می شده است چون پادشاهان اشور اکد و سومر خود را نماینده خدا می دانستن نه شرح جنایت های ان
[/quote]
تردید عزیز : اولا که مردم آن زمان خدای یگانه را قبول نداشتند ، بلکه به وجود خدایان مختلف اعتقاد داشتند ، مثلا در یکی از کتیبه های آشوری مربوط به حدود 867 پیش از میلاد ، نام هفت هزار خدایان و فرشتگان منقوش شده ( که البته بیشتر آنها متعلق به بابل بودند ) . بیشتر این خدایان در واقع بتهایی بودند که در میان آنها بزرگترینشان "آشور" نام داشت و خدای خدایان بود.
پس اینها بت را به عنوان خدا قبول داشتند.
ثانیا: من در جواب نوشتم که سود غارتگریها و جنایتها اگر هم به نام خدایان انجام میشده به جیب پادشاه میرفته و اندکی هم به کاهنان به عنوان خدمتکار خدایان داده میشده.
اینکه از جنایتهای آشور بانیپال نوشتم به این دلیل بود که این افراد چه دین باشه چه نباشه ، جنایتهاشون را انجام میدهند.
ثالثا: اگر منظور از دین ، ادیان آسمانی باشند ، پس در آن زمان ما هیچ دینی که مناسک داشته باشه نداشتیم.
رابعا: اگر من (باب مثال) پادشاه کشوری باشم و مردم را قتل عام کنم ، بعدش بگم خدا به من دستور داده و من بیگناهم ، شما ازمن میپذیرید؟
خب مشخصه که اگر از نام دین برای کشورگشایی استفاده بشه پشتش اغراضی نهفته است، هدف کسی که به نام دین قتل و غارت میکنه احیای دین نیست، بلکه مطامع دنیوی را مدنظر داره.
امیدوارم توانسته باشم منظور را برسانم

سلام دوست گرامی hr498
من منظورم از نقل قول های از تاریخ تمدن و تاریخ جهان فقط این بود که در 5000 سال قبل که شما می فرماید هم خدا بوده و هم دین و تمام کشتار به وسیله خدا توجیه می شده است چون پادشاهان اشور اکد و سومر خود را نماینده خدا می دانستن نه شرح جنایت های ان

[quote='mohsen_3412']دوست عزیز شما راست میگویید در زمان عمر ایران را مثلا غارت کردند
عمر دین رسوال الله را خراب کرد
اسلام را بعد از پیغمبر باید از اهل بیت گرفت مثلا همین حضرت علی علیه اسلام با فتح ایران مخالف بود[/quote]
واحسرتا از کج فهمى و سوء استفاده ابزارى...یک شعرى هست که میگه: وقتى تو میگویى وطن,من خاک بر سر میکنم...
محسن خان مقصود شما دشمنى با عمر است ...خلط مبحث نفرمایید...

دوست عزیز شما راست میگویید در زمان عمر ایران را مثلا غارت کردند
عمر دین رسوال الله را خراب کرد
اسلام را بعد از پیغمبر باید از اهل بیت گرفت مثلا همین حضرت علی علیه اسلام با فتح ایران مخالف بود

[quote='hgh_h986']شرمنده من بى مقدمه اومدم داخل بحث...ولى hr گرامى...اگه یکم تاریخ اسلام رو از بسیارى منابع مختلف مرو ر کنیم میبینیم که تو جنگهاى صدر اسلام هم از نظر غنیمت گیرى دست کمى از پادشاه آشور نداشتن...احتمالا میفرمایید اون تاریخ ها ر وایت اشتباهى کردن: به قرآن مراجعه کنید ....[/quote]
سلام بر دوست گرامی
اگر منظور شما از صدر اسلام زمان پیامبر هست که باید خدمتتون عرض کنم اصلا مانند این پادشاهان سفاک نبود، در فتح مکه که فرمان عفو عمومی اعلام شد، در جنگ های خیبر و حنین . بَنی النَّحلَة و تبوک و ... افرادی که به اسارت گرفته می شدند به هیچ وجه قتل عام نشدند. سرزمین ها به هیچ وجه ویران نشد، و حتی به برخی از قبایل اجازه داده میشد تا در قبال خراج به موطن خود بازگردند.
اما اگر منظور شما دوران بعد از پیامبر ( خصوصا دوره بنی امیه و بنی عباس ) هست که من با شما موافقم.( البته از نظر سبعیت به آن پادشاهان نمیرسند.)

شرمنده من بى مقدمه اومدم داخل بحث...ولى hr گرامى...اگه یکم تاریخ اسلام رو از بسیارى منابع مختلف مرو ر کنیم میبینیم که تو جنگهاى صدر اسلام هم از نظر غنیمت گیرى دست کمى از پادشاه آشور نداشتن...احتمالا میفرمایید اون تاریخ ها ر وایت اشتباهى کردن: به قرآن مراجعه کنید ....

خدای ملی یعنی اشور روح جنگی داشت و بر دشمنان خود رحم نمی کرد بندگان وی معتقد بودند که این خدا از کشته شدن اسیران در برابر ضریح خود خشنود می شود یکی از شاه اشور می فرماید :
ان جنگاورانی که در حق اشور عصیان می ورزیدند و به بدخواهی من برخاستند از دهان های زبان ها را بیرون کشیدم و کسانی که زنده مانده اند قربانی کردم اعضای بریده انها را به خورد سگان و خوکان و گرگ ها دادم و با این کار مایه شادی خدایان بزرگ را فراهم ساختم

دوست بزرگوارم تردید عزیز، بهتر بود این بخش از سخنان خونریزترین پادشاه آشور را هم نقل میکردید:
آشور بانیپال در یکی از لوحه های خود می نویسد:
«من از شهرهای عیلام آن اندازه ویران کردم که برای گذشتن از آن ها یک ماه و بیست و پنج روز وقت لازم است؛ همه جا برای بایر کردن زمین نمک و خار افشاندم، و شاهزادگان و خواهران شاهان و اعضای خاندان سلطنتی را از پیر و جوان با رؤسا و حکام و اشراف و صنعتگران همه را با خود به اسیری به آشور آوردم، مردم آن سرزمین از زن و مرد را با اسب و قاطر و الاغ و گله های چهارپایان کوچک و بزرگ که شمار آنها از دسته های ملخ فزون تر بود به غنیمت گرفتم و خاک شوش و مدکتو و هلتماش و شهرهای دیگر را به آشور کشیدم. در ظرف یک ماه، تمام عیلام را به تصرف درآوردم و بانگ آدمیزاد و اثر پای گله ها و چهارپایان و نغمه ی شادی را از مزارع برانداختم و همه جا را چراگاه خران و آهوان و جانوران وحشی گوناگون ساختم.»
نقل از تاریخ تمدن ویل دورانت
شما دوست دانشمند من بهتر میدانید که خونریزی های آن زمان دولت آشور، اگر هم به اسم خدایانی چون ایشتار رب النوع آشور و آربل و نینورتا و شولمان و شمش ولابارتو و ... انجام میشد، ولی سکه های طلا و بردگان و کنیزان و دریک کلام ثروت آن مناطق تحت سلطه همگی به پادشاه آن زمان تعلق داشت و سهمی نیز برای کاهنان معابد( نسبت به سهم پادشاه ناچیز) در نظر گرفته میشد.
بخشی دیگر از تاریخ تمدن درباره آشور
آشور بانیپال درباره ی خود چنین گوید:
«و تمام کسان و سرکردگانی را که بر من خروج کردند، پوست کندم و با پوست آنان ستونی پوشانیدم و برخی از آنان را در میان جرز دیوار گذاشتم و بعضی دیگر را به سیخ کشیدم و گروهی را بر گِرد ستون، سوار بر میله های نوک تیز کردم و آن میله ها را از میان ایشان گذرانیدم ... رؤسای قبایل و کارمندان دیوانی را که شورش کرده بودند دست و پا بریدم ...»
این سفاکی ها کجا به اسم دین و مذهب صورت میگرفته؟
باز هم بخشی مربوط به این پادشاه سفاک از تاریخ تمدن
در آن هنگام که آشور بنی پل شورش برادر خود «شِمِش - شوم اُکین» را فرونشانید و پس از مدت درازی که مردم بابل در حصار بودند آن شهر را بگشود، وقایع نگاران شاهی نوشتند:
«شهر منظره ی دلخراشی داشت که حتی آشوریان نیز از دیدن آن متأثر می شدند، بیشتر کسانی که در نتیجه ی بیماری یا قحطی جان داده بودند در خیابان ها و میدان های شهر افتاده و طعمه ی سگان می گردیدند، از مردم شهر و سربازان هر کسی رمقی به تن داشت خود را از شهر بیرون کشیده و به آن طرف باروها رسانیده بود و آنان که در شهر مانده بودند به قدری ناتوان بودند که نمی توانستند به اندیشه ی فرار بیفتند.
آشوربنی پل گریختگان را دنبال کرد و نزدیک به همه ی آنان را اسیر نمود و فرمان داد تا زبان سربازان را بکنند و با گرز سرهاشان را بکوبند و مردم شهر را در برابر مجسمه ی گاوان بالدار سر ببُرند و این نوع قتل عام شبیه به کاری بود که در زمان جدش سناخریب، پنجاه سال پیش از آن، صورت گرفته بود، جسد این قربانیان که مدت درازی بر روی زمین ماند، خوراک درندگان و مرغان هوا شد.»

5000 سال پیش در بین النهرین قتل و غارت به نام کدام دین انجام می شده؟
عامل برتری یهودیان در زمان سلیمان چه بوده؟ و سالها بعد که بخت النصر به اورشلیم حمله میکند به چه دلیل موفق به شکست آنها میشود؟

دوست گرامی بدون اجازه وارد بحث شدم فقط برای سلامی و اما بعد در بین النهرین و سلیمان مطالب زیر را از تاریخ تمدن و تاریخ جهان نقل می کنم
خدای ملی یعنی اشور روح جنگی داشت و بر دشمنان خود رحم نمی کرد بندگان وی معتقد بودند که این خدا از کشته شدن اسیران در برابر ضریح خود خشنود می شود یکی از شاه اشور می فرماید :
ان جنگاورانی که در حق اشور عصیان می ورزیدند و به بدخواهی من برخاستند از دهان های زبان ها را بیرون کشیدم و کسانی که زنده مانده اند قربانی کردم اعضای بریده انها را به خورد سگان و خوکان و گرگ ها دادم و با این کار مایه شادی خدایان بزرگ را فراهم ساختم
در سومر و اکد فرمانروایی قرار داشت گه وی را( پاته سی) و گاه وی را( لوگال) به معنی ارباب می نامیدند این فرمانروا در شمار مقامات عالی روحانیت محسوب می شد و نماینده خدایان بود
خدایان اشوری همان خدایان بابلی اند پس از نخستین پیروزی ها به خدای جنگ و پیروزی مبدل شد به هنگام لشکر کشی پرچم هایی حمل می کردند که تمثال او بر او نقش شده بود و بهترین سهم غنائم بسوی معبد او روانه می شد
کارهای وسیع ساختمانی اداره دربار و نحوه زندگی باشکوه او ثمره کار اجباری و غارت اتباع بود ( سی هزار بصورت بیگاریها )بنابراین شگفت نیست در پایان سلطنت او وضع فلستین سخت بحرانی شد و به عصیان کشید شورش سرکوب شد ولی پس از مرگ سلیمان کشمکش از نو در گرفت و کار به تجزیه دولت و قلمرو انجامید
در ان هنگام که سلیمان از دنیا رفت شیره قوم اسراییل را کشیده بود و طبقه ای از کارگران فقیر و بیکار و ناراضی بر جای مانده بود که کاری نداشتند

اما این که بگویید دین باعث وحدت ایران شده است اولا من فکر نمی کنم کاربرد دین وحدت بخشیدن به کشورها باشد.دوم این که اتفاقا یکی از زیان های بزرگ دین به بشریت ایجاد اختلافات و کینه توزی ها بین مردم بود.

یک مثال میزنم یوگسلاوی بعد جنگ جهانی دوم به اعتقاد بسیار به دلیل وجود مارشال تیتو بود که توانست بسیاری از اقلیتهای خرد وکلان را در کنار هم تحت نام یک کشور نگاه دارد، اما بعد از مرگ او شما بهتر میدانید که چه شد و این کشور تکه پاره شد (بماند که چه جنایتها که انجام نگرفت) حال اگر در همین کشور همه یک دین واحد داشتند که به آن معتقد بودند ، آیا امکان فروپاشی بود.
ایران ما هم متشکل از گروهها و نژاد های مختلفی است که بعضی از این عزیزان به نام ایران اعتقاد ندارند ولی به اسلام معتقدند. (در چند جا از استانها دیدم ولی نمیتوانم مثالی بزنم)

اما در باب حوادث تاریخی منظورتان کتاب خاصی است؟مثلا من از روی کتاب های تاریخی خود مسلمانان(طبری واقدی و...) می توانم اساس اسلام را زیر سوال ببرم اما مساله اینجاست که مسلمانان خود کتاب های خود را قبول ندارند!

این از توانایی شماست که به راحتی میتوانید هر دینی را (علی رغم 1500 یا 2000 سال حیات آن) زیر سوال ببرید.
شما که تاریخ میخوانید بهتر از من میدانید که همه مطالب کتب تاریخی بی عیب و نقص نیستند (مثال بارز آن پدر علم تاریخ که در نوشته های خود کمال بیطرفی را رعایت کرده!!!!)
کتابهایی که بد نیست مطالعه کنید : تاریخ یعقوبی ، منتهی الامال ، مناقب ابن شهر آشوب ، الارشاد شیخ مفید ، باز هم نام ببرم...