قربانیان مطلوب و سیاست دادخواست

از یادداشت های نویسنده:
من در مورد موضوع این اثر که حتی فراتر از مسئله فلسطین، موضوعی است که با نامهای زیادی به آن اشاره شده و پیش از این به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. کم و بیش گفته ام این کتاب تلاش فروتنانه من برای ارائه منسجم و جامع استدلالم است، اگرچه به هر حال اثری ناقص باقی مانده است. این تنها غم و اندوه نیست که نوشتن در زمان نسل کشی را به کاری طاقت فرسا تبدیل می کند، بلکه بیشتر از آن تشخیص این است که کلام مکتوب در مواجهه با بمبهای ۲۰۰۰ پوندی به طرز شرم آوری ناکافی است.
باید اعتراف کرد که خونین ترین فصل تاریخ ما، همبستگی بیمارگونه ای را که مدت هاست وجود داشته برجسته کرده است. هر چه تعداد شهدا بیشتر شود تعداد تریبونها هم بیشتر می شود. نمی توان انکار کرد که فلسطینی ها در غرب و بسیاری از نقاط جهان عرب با سطوح سرسام آوری از خشونت سرکوب و حذف روبرو هستند. با این حال در برخی از حوزه های مترقی در رسانه ها، فرهنگ، دانشگاه و سیاست، «فلسطین» به عنوان یک ارز اجتماعی برای افراد خاص در حال ظهور است. مسئولیت هر کس در اینجا و کمترین کاری که می تواند انجام دهد این است که آن سقف را کنار بزند.
هیچ ارزیابی از سیاست جذابیت نمی تواند بدون درک اولیه این نکته که دنیای امروز با دنیای دیروز متفاوت است نوشته شود. مردم ما هنرمندانه فداکاری و مبارزه کرده اند تا در درون و پیرامون یک سیستم ناکارآمد کار کنند، در حالی که ممکن است اغلب از ماهیت گفتمانی نبردهایمان شکایت کنم. نمی توانم فراموش کنم که در گذشته ای نه چندان دور ما اصلا به سختی در هیچ گفتمان جریان اصلی وجود داشتیم وسوسه انگیز است که این فکر را با گفتن اینکه زیرساخت جامعه مدنی امروز ما از گذشته کوچکتر است ادامه دهیم...