بدون نام

با سپاس از دوستان

با سپاس از زحمات دوستان در ارائه این کتاب در این مجال مجازی، لازم می دانم یادی از استاد بزرگوار جناب شفا داشته باشم؛ بدون شک نقش قلم ایشان همچنان که از سالیان پیش چنین بوده هم اکنون نیز ماندگار و مستدام خواهد بود، نمونه بارز و بارق آن ترجمه

قابل توجه دوستان,اینکه ویلیام شایرر جریده نویس آمریکایی معاصر ظهور و سقوط نازیسم و درست در بطن وقایع قبل و بعد از جنگ دوم جهانی بوده است.

ضمن سپاس از دوست خوبم رهشاد در خصوص لسینگ باید گفت که او نمونه ی موخر ادبیات انگلیسی است؛ در بازتعریفم از این عنوان باید از آنچه که عنصر صراحت و عینیت وقایع در عین ساختار منسجم و محکم ادبی و نگارشی یاد کنم و دوریس لسینگ به حق بازمانده ی

هر لحظه مشتاقم که اثر را بخوانم و مهم ترین دلیل آن فارغ از تبارشناسی یک خاندان قلم تاریخ دانی چون اقبال آشتیانی است.

درود بر دوستان شنیده هایی در خصوص این کتاب داشته ام و البته دوستان اشراف دارند که احمد کسروی تاریخ دان نیست و بیشتر در نقش یک مصلح اجتماعی ظاهر گردیده و زوایای پیدا و پنهان بسیاری در خصوص وی وجود دارد فلذا ارزش علمی این کتاب را باید به ا

در مورد عالیجناب پوشکین تنها شنیدن نام اش کافی است تا ما را به ادبیات نوین روسیه ببرد، ادبیاتی که بسیار فراتر از زمانه خویش زیست مشخصی را طی می کند در این میان ساخت های زبانی مستحکم در شخصیت پردازی و هژمونی اتمسفر خاکستری بر روایت های پوشکی

با سپاس از دوستان برای ارائه ی این کتاب در خصوص دولت آبادی تصور من این است که ابتدا باید از کلیدر خوانی آغاز کرد، این سیر خود دامنه ی مفیدی از ساختار داستان نویسی دولت آبادی است.

درود بر دوستمون برای گذاشتن این کتاب، خواستم به همان عنوان دوستمون رو مورد خطاب قرار بدم اما شایسته ندیدم، آخه رفیق جان این چه عنوانی است که برای خودت انتخاب کردی (خر...). توصیه دوستانه اینکه تغییر اش بده و در رابطه با دوستی که از اعتماد به

بی تردید باید این تابو ها و عقاید بیمار گونه رو از هم پاشید اما آنچه بر جای خواهد ماند در صورت خودآگاهی که مقدمه ای بر این فروپاشیدن است، عقل خواهد بود