اسکار وایلد

(1854 - 1900 م)

پدرش سر ویلیام وایلد مردی فرهنگ‌دوست بود و به پیشه چشم‌پزشکی اشتغال داشت. او بعدها به مقام چشم پزشک مخصوص ملکه نیز نائل شد. همچنین ویلیام یکی از عتیقه‌شناسان برجسته ایرلند بود. مادرش جین وایلد با نام مستعار اسپرانزا شاعر سرشناسی و مترجم آثار الکساندر دوما و آلفونس دو لامارتین بود. اسکار وایلد تحصیلات ابتدایی را در دهکده اینسکیلن واقع در شمال ایرلند دنبال کرد و در کالج‌های ترینیتی و مگدالن آکسفورد به تحصیل پرداخت. وی در سال ۱۸۸۴ با کنستانس لوید ازدواج کرد. این دو در سال‌های ۱۸۸۵ و ۱۸۸۶ صاحب دو فرزند پسر شدند. وایلد مجموعه داستان شاهزاده خوشبخت و دیگر قصه‌ها را برای دو پسرش نوشت. اسکار وایلد به زیبایی ظاهری و خوش‌پوشی بسیار اهمیت می‌داد؛ در حدی که سوراخ دکمه‌های کت و شلوارش را با گل‌های میخک، زنبق و گل داوودی می‌آراست. به این ترتیب، شهرت او در محافل فرهنگی و اشرافی لندن که از اولین شعرهای او (۱۸۸۱) با لذت استقبال کردند، بسیار زیاد شد. او به سرعت به یکی از نظریه‌پردازان «هنر برای هنر» و رهبر «زیبایی‌شناسان» تبدیل شد. به این ترتیب، او برای برگزاری کنفرانس‌هایی درباره زیبایی‌شناسی به ایالات متحده دعوت شد. همچنین اسکار وایلد یک فمینیست بود که در خلال سال‌های ۱۸۸۷ تا ۱۸۸۹ سردبیری مجله ویمینز ورلد (The Woman's World) را بر عهده گرفت تا از آرمان‌های فمینیسم دفاع کند. با تعریف‌های امروزین، می‌توان او را یک فمینیست لیبرال دانست. اسکار وایلد تاثیرات زیادی روی بیشتر نمایش‌نامه و رمان‌نویسان پس از خود گذاشته و همواره از او به عنوان یکی از برترین نمایش‌نامه‌نویسان تاریخ ادبیات یاد می‌شود. کتاب‌های وی توسط انتشارات زیادی و بارها تا همین امروز در حال چاپ شدن هستند.