برادران گریم

برادران «گریم» در شهر «هاناو» متولد شده‌اند وبیشتر آلمانی‌ها با داستان‌های شنل قرمزی، سفید برفی و هنسل و گرتل آنهارا می‌شناسند. «ویلهلم گریم» و «یاکوب گریم» که به ترتیب از سال ۱۷۸۵ تا۱۸۶۳ و از سال ۱۷۸۶تا ۱۸۵۹ زیسته‌اند، به عنوان محقق زبان و ادبیات نیزخدماتی را در زمینه علمی از خود برجای گذاشته‌اند که از جمله آن‌هامی‌توان به کتاب فرهنگ لغت آلمانی و کتاب زبان‌شناسی آلمانی اشاره کرد. برادران گریم به عنوان نوادگان یک حکیم دینی و یک خانواده کارمندی در منطقه «هاناو» در ایالت «هسن» آلمان متولد شدند. «لودویگ امیل گریم» چهار سال پس از «یاکوب گریم» متولد شد و بعدها به عنوان نقاش،تصویرگری داستان‌های برادرش را عهده‌دار شد. در زمان تحصیل حقوق در شهر «ماربورگ» این دو برادرتوسط معلمشان «کارل فریدریش فونزاویگنی»که یک مورخ حقوق بود با «کلمنس برنتانو» شاعرآلمانی آشنا شدند. کتابداران آموزش دیده از طریق تفکرات انتقادی - تاریخی هدایت شونده «زاویگنی» و از طریق مشارکت درجمع‌آوری مجموعه ترانه‌های رمانتیک «برنتانو» و «آخیم فون آرنیم» در جمع‌آوری و پردازش متون تاریخی و مردمی،خودشان شروع به جمع‌آوری متون کردند. یکی از ستاره‌های مخفی پشت قصه‌های برادران گریم همسر یک خیاط اهل «کسل» به نام «دوروتئا فیهمان» بود. این بانو که درسال ۱۷۵۵ تا ۱۸۱۵ می‌زیست، از مهمترین منابع برای قصه‌های برادران گریم بود. این بانوی قصه‌گو بخش قابل توجهی از داستان این دو برادر را روایت کرده که این بخش جزو بخش‌های پرفروش زبان آلمانی است. «ویلهلم ویاکوب گریم» از حافظه و ذوق و قریحه قصه‌گویی این بانو تاثیر گرفته‌اند به حدی که از وی به عنوان تنها منبع شخصی خود نام برده‌اند و حتی تصویر اورا روی جلد آثارشان قرار داده‌اند.