هانری کربن

(1903 - 1978 م)

او بخشی از عمر خود را در ایران و خاورمیانه سپری کرد.هانری کربن، اولین مترجم آثار مارتین هایدگر به زبان فرانسه و همچنین معرفی‌کنندهٔ فلسفهٔ اشراق سهروردی و حکمت متعالیهٔ ملاصدرا به اروپاییان بوده‌است. وی صاحب مکتبی در تاریخ فلسفهٔ اسلامی است و معتقد است فلسفه اسلامی معادل فلسفه عربی نیست و با مرگ ابن رشد پایان نیافته‌است، بلکه سنتی زنده و پویاست که در شرق جهان اسلام، بخصوص حوزه فرهنگی ایران، تداوم یافته و با بهره‌گیری از احادیث امامان شیعه و امتزاج با فلسفهٔ ایران باستان و عرفان نظری به اوج رسیده‌است.همچنین از پایه‌گذاران فلسفه تطبیقی است که به نقادی فلسفهٔ مدرن غرب بر اساس سنت فلسفهٔ اسلامی می‌پردازد.وی استاد شیعه‌شناسی دانشگاه سوربن و مدیر بخش تحقیق در مدرسه عالی مطالعات دانشگاه سوربن و نیز بنیان‌گذار و رئیس اداره مطالعات ایرانی «انجمن ایرانشناسی فرانسه در تهران» (IFIT) بوده است. وی یکی از اعضای بنیان‌گذار «دانشگاه سنت جان اورشلیم»، مستقر در پاریس بود. او استاد فلسفه دانشگاه تهران و همچنین استاد «انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفه ایران» بوده است. او همچنین جزو اعضای برجسته حلقه ارانوس بود. در خصوص مذهب وی اختلاف نظر وجود دارد. داریوش شایگان وی را کاتولیک می‌داند. حال آنکه حسین نصر می‌گوید، وی به پروتستانتیزم گروید. همچنین حسین نصر و سیدحسین طباطبایی معتقدند وی گرایش ایمانی به تشیع داشت و معتقد به امام زمان بود. برخی نیز وی را به گرایش به باطنیه متهم می‌کنند.از جمله مهمترین آثار او می توان به موارد زیر اشاره کرد:اسلام ایرانی: چشم اندازهای معنوی و فلسفی در چهار جلدارض ملکوتابن سینا و تمثیل عرفانیمعبد و مکاشفهاسلام ایرانی را می توان شاه بیت آثار او دانست. چرا که نگاهی نوین به شیعه و نحوه ارتباط آن با خداوند دارد که در زمانه امروز ایران بسیار راه گشاست. دیدگاهی که شیعه را فراتر از حکومت و آلوده شدن به سیاست و رفتارهای سیاسی می داند و آن را شاهراه پیوشتن به یگانگی و ابدیت برمی شمارد.