قربانی در آیین زرتشتی

بنظر من هر نوع قربانی عملی سراسر زشت و ناپسند است . با هر فرضیه و استدلالی که باشد .

در گذشته های بسیار دور زمانی که بشر در ابتدای تمدن قرار داشت انسان ها را برای خدایان قربانی می کردند و برای جلوگیری از این کار بشر رفته رفته حیوان را جایگزین انسان کرد و در قرن های بعد سفارش میشد قربانی کردن به فرمان خدا برای نیازمندان است
اخیرا یک گور بزرگ از بچه های 5 الی 14 سال در پرو مربوط به سال های 1400 میلادی حدود 650 سال قبل که زمان زیادی نیست کشف شد.
پیوند مرتبط
در دنیای امروز به نظر من ضرورت ندارد حیوانی در ملاءعام بدون رعایت استاندارد های انسانی جلو چشم کودکان ذبح شود و عده ای خیال کنند با خون ریزی دفع بلا می شود و زندگی شان متبرک می شود.
این هم که گفته می شود گرسنه ای سیر می شود بیشتر عوام فریبی است بیشتر این گوشت های قربانی حیف و میل می شود و باری از دوش کسی بر نمی دارد قربانی کردن بیشتر یک چشم و روی هم چشمی و حتی یک نمایش ثروت است و خودستایی است زیاد دیده می شود که یک اختلاس گری با پول مردم به مردم قربانی می دهد این روش هایی است که ثروتمندان و دیکتاتور ها در جوامع سنتی برای جمع کردن عوام انجام می دهند بهتر است هزینه که صرف قربانی می شود به شکل سازمان یافته تری خرج آبادانی کشور و ایجاد شرایطی برای رفع مشکلات یا کاهش هزینه ها و بیکاری شود.
من نمی توانم درک کنم که در کشتار و سر بریدن حیوانی مضطرب بنام قربانی معنویتی باشد
یک ضرب المثل چینی میگه خواستی به کسی کمک کنی ماهی گیری یادش بده نه ماهی بدش

به گفته ی یک عزیزی، اینجا قربانی نشه، یک جای دیگر ذبح میشه.

ابتدا پوزش از شما دوست گرانقدر می خواهم که بحث را اینجا ادامه دادم تعداد کارکتر ها زیاد بود امیدوارم پوزش من را بپذیرید
ذبح در کشتارگاه دور از چشم عوام صورت می گیرد و خلق شاهد جان دادن حیوانی و فواره زدن خون از گردن جانداری نخواهند بود. امید است که در کشتارگاه ها شرایط انسانی برای ذبح محیا باشد یا شود (البته بنده مطمئن نیستم اصلا کشتن حیوانات برای گوشت انسانی هست یا نه بگذریم)
دوم آمار نشان می دهد تعداد حیواناتی که در روز عید قربان سر بریده می شوند بسیار بیشتر از روزهای عادی است و این نمایش کشتار دسته جمعی باعث اسراف زیادی نیز می شود.

سلام بر شما، بزرگوار.
در نخست، اشاره ای داشته باشم به بیتی که از جناب شیخ اجل آوردید، این حکایت در گلستان به اسیران جنگی اشاره دارد. "بندیان" در این حکایت، اسیران جنگی هستند. بهرحال، بگذریم.
[quote='Aristoteles']آیا خدای مهربان از رنج و کشته شدن جانداری خوشنود میگردد؟[/quote]
لَنْ یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰکِنْ یَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْکُمْ ۚ...
گوشت و خون‏ های آن(قربانی)ها به خدا نمی‏رسد، لیکن تقوای شماست که به او می‏رسد... (حج/37)
اگر مطلقاً به این سخن باشد که خدا مهربان است، بنابراین، همین مهربانی ایشان اقتضا نمی کرد که
حیوانات حلال گوشت را برای من و شما بیآفریند و ما آنها را برای خوردن ذبح کنیم.
[quote='Aristoteles']این تنها در حد نیازمندی های مادی خودش است و برای معنویت نیست ،[/quote]
بله، درست است. افراطی در این کار نیست. همانگونه که حضرت امیر گفتن لا تجعلوا بطونکم مقابر الحیوان‏
شکم هایتان را گورستان حیوانات نکنید.
باید دید فلسفه ی این قربانی در چیست.
[quote='Aristoteles'] و من از شما میپرسم که اگر در جامعه ایی دیگر گرسنه ایی نبود چگونه میتوان قربانی کردن را توجیه کرد؟[/quote]
ارسطوی گرامی، از شما بعید است که چنین اندیشه ای در طرح چنین پرسشی داشته باشید! این جامعه، پنداری بیش نیست و در همان جهان خیالی می‏ماند. همه‏ ی جامعه های جهان نیازمندانی دارند، و خواهند داشت. سفسطه است.
[quote='Aristoteles']و معنویت اینکار در چیست؟[/quote]
در آیه 36 حج به انفاق گوشت قربانی به نیازمندان سفارش شده. این تقوا و تربیت روحی است که خداوند در عمل قربانی می طلبد، وگرنه خدا چه نیازی به آنکه مردم برای او حیوان بکُشند، دارد. از سوی دیگر، کشتن حیوان و بهره گیری از آن، عمل غیرمترقبه ای نیست که بشر هرگز انجام ندهد، بلکه کاری است که بشر برای تغذیه به آن دست می‏ یازد. همین کار مرسوم را خدا گفته با افتادگی و فروتنی به او و با نام او انجام شود و تا در کنار تغذیه ی نیازمندان، آن تربیت روحی که مورد نظر خداست، از آن بشر شود.
زیاد میلی به پیام گذاشتن در زیر نسک‏ های این تارنگار ندارم، اگر خواستید در پیام خصوصی به آن ادامه می دهیم.
شاد و سرزنده باشید.
بدرود.

به دوست گرامی mt1397
شیخ سعدی سروده است " نیک سهل است زنده بی جان کرد - کشته را باز زنده نتوان کرد "
البته رسم قربانی کردن در همه جامعه ها بوده است و چنین می نماید که اسلام آنرا از یهودیت برگرفته باشد و شاید در روزگاری که انسانها را قربانی میکرده بودند راهچاره ایی کارآمد و درست برای نگاهداشت و رهایش جان مردمان بیگناه بوده است ولی برای من و بسیاری دیگران، جنبه معنوی "قربانی کردن " هنوز روشن و پذیرفته نیست ، آیا خدای مهربان از رنج و کشته شدن جانداری خوشنود میگردد؟ بله آگاهیم که مردم از کشتن جانداران برای خوراک و برنشاندن گرسنگی ناگزیر است ولی این تنها در حد نیازمندی های مادی خودش است و برای معنویت نیست ، و من از شما میپرسم که اگر در جامعه ایی دیگر گرسنه ایی نبود چگونه میتوان قربانی کردن را توجیه کرد؟ و معنویت اینکار در چیست؟

[quote='New Dawn']اینکه یک نفر از "قم مقدس" در مورد آیین زرتشت کتاب بنویسه، نیت نویسنده را مشخص میکنه![/quote]
درود.
این نسک برپایه سندها و بن مایه های زیادی گردآوری شده - به ویژه خود نوشته های زرتشتی ها - چه در پایان نسک و چه در پاورقی هر رویه.
بنابراین، بهتره نخست نسک را خواند و وانگهی درباره اش به گفتمان نشست.
[quote='venuos']بنظر من هر نوع قربانی عملی سراسر زشت و ناپسند است . با هر فرضیه و استدلالی که باشد .[/quote]
درود.
باید دید که قربانی به چه منظور و هدفیه.
در نسک های دینی، سفارش شده که گوشت قربانی را به تهی دستان بدن.
به گفته فردوسی (رحمه الله)
درم دارد و نقل و جام نبید
سر گوسپندی تواند برید
مرا نیست فرخ مر آن را که هست
ببخشای بر مردم تنگدست
(شاهنامه، پوشینه 5، رویه 291، به تصحیح استاد خالقی مطلق)
به گفته ی یک عزیزی، اینجا قربانی نشه، یک جای دیگر ذبح میشه.
مانا باشید.

اینکه یک نفر از "قم مقدس" در مورد آیین زرتشت کتاب بنویسه، نیت نویسنده را مشخص میکنه!

یکی از کتابهای خوبی که دیدم ‌... و عجیب!

انسان جاندار است ، موجودی که دیگر موجودات و از جمله دیگر جانداران ( گیاه و جانوران ) را می خورد تا بماند و ببالد و تکثیر شود . با رشد تقسیم کار و نیز رشد ابزار کار ، این امر ناگزیر ، « حرفه ای » و « مکانیزه » شده است . شکار با دست و دریدن با دندان متمدنانه نیست ؟ در شرایط اضطرار ، آن هم مجاز بل که واجب شمرده می شود .

بنظر من هر نوع قربانی عملی سراسر زشت و ناپسند است . با هر فرضیه و استدلالی که باشد .