زنان در تاریخ کهن ایران
امتیاز دهید
نویسنده:
مهدی اقبالی مهدی آبادی
امتیاز دهید
58 صفحه
زنان در طول تاریخ ایران دارای جایگاه و ارزش بوده اند تا آنجا که در کتاب مقدس زرتشتیان (اوستا) هیچ مردی از لحاظ اخلاقی و مذهبی بر زنان ارجحیت ندارد و شعار اصلی زرتشتیان یعنی گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک برای مردان و زنان توصیه شده است . خصایل زن خوب ، پارسا و با عفت شعار اصلی زرتشتیان بوده است. به جرات می توان گفت زن در ایران قبل از اسلام و در دوره ساسانی جایگاه بسیار بالایی داشته و به عنوان یکی از اعضاء مهم جامعه در مسایل مختلف شرکت می کرده است به گونه ای که گاه تصمیم گیریهای نهایی را انجام داده است .تا جایی که چند تن از پادشاهان ایرانی زن بودند که از جمله آنان “آذر میدخت ” دختر خسرو پرویز را می توان نام برد.این موضوع نشان از برابری حقوق زن و مرد از هر لحاظ در این دوران دارد. زنان در ایران باستان دارای آنچنان ارزش و شخصیتی بودند که حتی در میان ادیان جایی باز کرده بودند و بزرگ و ستودنی قلمداد می شدند ، چنانچه در آیین زرتشت یک روز از سال به نام روز زن نامگذاری شده است.
بیشتر
زنان در طول تاریخ ایران دارای جایگاه و ارزش بوده اند تا آنجا که در کتاب مقدس زرتشتیان (اوستا) هیچ مردی از لحاظ اخلاقی و مذهبی بر زنان ارجحیت ندارد و شعار اصلی زرتشتیان یعنی گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک برای مردان و زنان توصیه شده است . خصایل زن خوب ، پارسا و با عفت شعار اصلی زرتشتیان بوده است. به جرات می توان گفت زن در ایران قبل از اسلام و در دوره ساسانی جایگاه بسیار بالایی داشته و به عنوان یکی از اعضاء مهم جامعه در مسایل مختلف شرکت می کرده است به گونه ای که گاه تصمیم گیریهای نهایی را انجام داده است .تا جایی که چند تن از پادشاهان ایرانی زن بودند که از جمله آنان “آذر میدخت ” دختر خسرو پرویز را می توان نام برد.این موضوع نشان از برابری حقوق زن و مرد از هر لحاظ در این دوران دارد. زنان در ایران باستان دارای آنچنان ارزش و شخصیتی بودند که حتی در میان ادیان جایی باز کرده بودند و بزرگ و ستودنی قلمداد می شدند ، چنانچه در آیین زرتشت یک روز از سال به نام روز زن نامگذاری شده است.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی زنان در تاریخ کهن ایران
بودید چنین جسـارت جاهلانه ای روا نمی داشتید، کسی با شما کاری ندارد، آزادید ولی نه به این معنا که از هرفرصتی سـوء اسـتفاده کنید و بدون دلیل بر باور های مردم بتازید، غیر مسـلمان از پایه با فرهنگِ اسـلام
بیگانه است و تا آگاهی ی کامل نیافته باشـد اگر بر مبنای زخارف حرفی بر زبان آورد دیوانه است، در کشـور ما ازدواج با دختران خردسـال هم به لحاظ قانون و هم به لحاظ شرع منع شده و فقط به ندرت و انگشت شمار
در اماکن دورافتاده و بین جمـاعت اهل تسنن چنین وقایع اسف باری رخ داده و با زمانه ی حال مطلقاً سـنخیت ندارد، پس با پیش کشیدن این حرفهای مردود نخواهید توانسـت بر اصل و اصول اسـلام، دین راستی و دین
اخلاق و دین پاکی و دین انسـانیت برای انسان به مستمسـکی دست یابید و بهانه تراشی ی مذبوحـانه کنید، موضوع ازدواج با دخترکان خردسال با هیچ منطقی همخوانی ندارد و ستم و ظلم است و قابلیت بحث هم
ندارد. ضمن اینکه در این کتاب(زنان در تاریخ کهن ایران)، هیچ اشاره ای به ازدواج با دختر ۹ساله و کمتر و بیشتر هم در اسلام نشده و صرفاً یاوه گوئی و منفی بافی و غلط اندازی و به چالش کشیدن باور ملّت مسلمان
است که قدرِ مسلم از این افراد بر نمی آید زیرا به حکم و خبر مطّلع نیستند و آگاهانه و نا آگاهانه قصد فتنه و افساد در حکم و خبر دارند و البته توفیقی کسب نخواهند کرد مگر این که مخاطبانشان نیز جاهل باشند.
نخست اینکه مردمان ایران پیش از آیین زرتشتی پیرو کیش مزدایی(مزدایسنی) بودند و زرتشتی دینی حکومتی و زوری (تحریف شده از مزدایسنی) بوده که با نفوذ کاهنان آرامی( سریانی) و از زمان ساسانیان رسمیت یافت بی آنکه در ایران همه گیر شده باشد ، و مانی ومزدک نیز خواستند تا کیش مزدایی را دوباره به ایران بازگردانند اما سرکوب شدند ،
در ایران باستان تا زمان اسلام برده و کنیز داری رواجی نداشته و خریدو فروش آدمها و به رسم عروس دزدی که در میان آلتایی ها رواج داشته ، نبوده است، حتی در دین زردشتی نیز روا نمیداشته اند ،
دوما چون تمدن ایران همانند روم و یونان، تمدن بزرگی بوده که در آن همه چیز یافت میشده و ناگزیر خوب و بد هم داشته دستکم در باره تمدن ایران باستان صدها سندو کتاب بجا مانده که پانترکها و اسلامپرستان سلفی بتوانند عیبهایی در آن بیابند ، درحالیکه تمدنهایی همانند آلتایی تبارها در قعر جهالت و توحش میزیسته بودند و اصلا کتابی از خود نداشته بودند وکسی به آنها اهمیتی نمیداده تا به خود زحمت دهد تا چیزی درباره شان بنویسد ،
حتی بسیاری از واژگان پارسی از طریق آیین مانوی که در میان بعضی از آلتایی تبارها که به آن دین گرویده بودند بومی شد وکمی فرهنگ پیدا کردند،
در تاریخ طبری دو عدد برای سن بانو عایشه ذکر شده یکی 9 ساله و دیگری 19 ساله. اما با توجه به آیه 6 سوره مبارکه نساء، ازدواج با افرادی که به بلوغ نرسیده اند ممنوع است.
سترگِ کهن ایران عزیز ما است و حاکی از آن است که از اساس و از قبل، به قصد نفرت پراکنی و اشکال تـراشی و منفی بافی، به دنبال جلب رضایتِ دشـمنانِ ایران و ایرانی هسـتند، معمول شـده زیر کتـابها بدون
مطالعه ی حتّی چند ورقی از آنها، دیدگاهای مبسوطِ غیر واقع و نا مربوط و نادرست می نویسند و در سرتاسر نوشته هایشـان مطالب غیر اخلاقی و بی اعتـماد سازی ی بی اعتبار موج می زند، پرسـش البتـه غیر
لازم برای پاسخ و تٱمل برانگیز این است که این گفتارِ مزوّرانه ی سبک و غیر عقلانی چه سودی برایشان درمقابل کوهی از عظمتِ سوابق درخشـان ایران و ایرانی خواهد داشـت!. فقط چنـد جمله ی این کتـاب را
عیناً بازنویسی می کنم تا متـوجّه شوید اینان چقدر از حقایق و واقعیات فاصـله گرفته اند و هرچه در چنتـه دارند نتیجه ی بلع اکاذیب از زبان یاوه گـویان دشمنان ملّت ایران اسـت که این روزها ذر بیشـتر رسـانه های
کشور های همجوار و بخصوص عربسـتان و افغانسـتان و ترکیه و اسرائیل و سایر کشور هائی که خود روزگاری در قلمرو حدود مرزی ی کشور ما بوده اند، به سردمداری ی آمریکا و فرانسه و انگلستان شدّت گرفته.
نویسنده ی هشیار و واقع بین این کتاب در ارتباط با زنانِ ایران باستان می نویسد:
" .. دسـتیابی به واقعیت های تاریخی و آگاهی از شـیوه های زندگانی و باور های مردمان با عبارت های کلّی ممکن نمی شـود، بی طرفی و واقع نـگری در کارِ پژوهشـی حکم می کند که یک صفتِ کلّی و نتیـجه
گیری ی نهائی را به گونه ی یکسان برای همه مردمان یک کشور کهنسال و گسـترده و پُر تنوّع به کار نبـریم، زن ایرانی در حالی در دوره ی هخامنشی به یکی از بهتـرین جایگاههای شـایسـته ی شٱن خود دست
می یابد که هنوز هم بسـیاری از کشور های امروز جهان، جنبش های آزادی خواهـانه و برابری جویانه ی زنان در آرزو و آرمان به دست آوردن آنند، شـخصیت حقوقی و مالی ی مسـتقل، حقوق و امتیاز های برابر با
مردان و مدیریت و سرپرستی بنگاههای بزرگ کشاورزی و صنعتی در جامعه ای تک همسری، تنها نمونه ای از آن است " و در جای دیگر و قبل از آنچه که از نظر گذشت می نویسد:
" ...وقوع انقلاب های صنعتی و تسلّطِ سرمایه بر زندگی و سرنوشتِ زحمت کشان و توده های مردم با همه ی هیاهو و جنجالی که به راه انداخت و قانونِ حقوق بشری به تصویب رسانید، گره از مشکلات و ستم
های جابرانه بر زنان و زحمت کشان نگشود، سرمایه حاکم بر جهان بر خلافِ هیاهوی پوچ و عوام فریبانه ای که به راه انداخت گامی در کاهش و تخفیفِ ستم بر زنان بر نداشت، بلکه روز به روز بر ضخامتِ استحکام
زنجیر های اسارت و بردگیشان افزود .."
چرا این قدر منفی اندیشی و چرا این قدر منفی بافی در جریان نظر دهی زیر کتابها بدون مطالعه ی کتاب و متمرکز شدن بر مطالب و عنوانین آن کتابها رواج دارد، واقعیت این است که جز رنجِ بی ثمر در گردآوری ی
گفتار نشخوار کنندگان تفاله های رسانه های دشمنان ایران و ملّتِ بزرگوار و همیشه در صحنه و متّحد حاصلی در بر نخواهد داشت، به قول حافظ، عارفِ شیرین بیان ؛ " عِرضِ خود می بری و زحمتِ ما می داری"،
هم اینک هم، شیر زنان ایرانی با وجود همه ی سـختی ها، آزاد ترین و آزاده ترین زنان جهان هسـتند که در پاک دامنی بی نظیـر و در صبر و رشـادت و اسـتواری در مقابل دون فطـرتان طمّاع بر خاکِ همه زرخیزش،
منسجم ترین و آگاه ترین، مردمِ کشور های جهان هستند،
برای آگاهی بیشتر بنگرید به متن پهلوی: روایت آذرفرنبغ فرخزادان، ترجمه حسن رضائی باغ‌بیدی، تهران، ۱۳۸۴، صفحه 8 و 9.
:O:O(?)
جهت مطالعه و دریافت اطلاعات بیشتر به سایت بالا مراجعه فرمائید
او باید اشونانه و پرهیزگارانه دختر دوشیزه ی مرد نادیده ای را چون تاوانی به روان سگ آبی ، به اشون مردی بدهد .
ای دادار جهان استومند ، ای اشون ،
چگونه دختری ؟
اهورامزدا پاسخ داد :
یکی از خواهران یا دختران جوان وی که از مرز پانزده سالگی گذشته و گوشواره هایی در گوش داشته باشد .
موبدان زرتشتی ساسانی از دل‌نگرانی عمیقی نسبت به زنان رنج می‌برده‌اند و آنان زنان را عامل اصلی انحراف مرد از وظایف دینی می‌دانسته‌اند. شاید این نگرانی‌ها از آنجا ناشی میشده که زنان در برابر آنان مقاومت و سرسختی بیشتری نشان می‌داده‌اند. در کتاب پهلوی «بندهش» چنین گزارش میشود که اورمزد از یافتن موجودی دیگر برای انجام زایمان ناتوان بود و از روی ناچاری زن را برای اینکار انتخاب کرد. زنی که حتی خداوند را نیز می‌رنجاند و از تبار «جِـهی» (روسپی/ دختر اهریمن) است. به این ترتیب زنان نمی‌توانسته‌اند همچو مردان راهی به سرای اهورامزدا داشته باشند (بندهش، مهرداد بهار، بخش نهم، در باره چگونگی زنان).
همانگونه که در این کتاب زنان از تبار دیوان شرور دانسته شده‌اند، در «اندرزهای آذرباد مهرسپندان» موبد بزرگ عصر شاپور دوم (که هنوز هم در نیایش‌خوانی‌ها به فروهرش درود فرستاده میشود) از بی‌خردی و رازگشایی و اعتماد‌ناپذیر بودن زنان سخن رفته است (آذرباد مهرسپندان، رهام اشه، بخش‌های گوناگون).
زندانی کردن زنان به هنگام زائیدن طفل مرده نیز رایج بود. در این هنگام مزداپرستانِ زرتشتی می‌باید در جایی بی‌آب و علف، اتاقکی بسازند و زن را به آنجا ببرند. زن موظف بود در آن اتاقک چند جام از آمیخته پیشاب گاو نر با خاکستر را بنوشد در حالیکه تا سه روز حق نوشیدن آب را نداشته است (وندیداد، در مجموعه اوستا، گزارش استاد جلیل دوستخواه، جلد دوم، ص 713 تا 716).