قرآن کلام آفریدگار است

یعنی شما به خاطر یه ضعف انسانی(احساس تنهایی)،خدایی برای خودتون ساختید و می پرستیدش؟!
امیدوارم برداشتم از کلام شما اشتباه نباشه ولی اگه هست معذرت می خوام.

دوست من
تا به حال به نام توجه کرده اید ؟
رامتین
یعنی ارامش تن و جان
خیلی از این اسم خوشم می امد .
دوست داشتم به همه اطرافیانم ارامش بدهم و این کار را می کرد
اما فهمیدم اکثر اطرافیان در حال اشتباه هستند
من دیگر نمی خواستم تنها ارامش بدهم بلکه می خواستم مانند سقراط انها را پریشان کنم تا به نادانی خود پی ببرند
پس اسمم را بر عکس کردم
نیتمار
(این ماجرا مربوط به چند سال پیش است که با اسم مستعار می نوشتم البته می توان گفت برای خود می نوشتم)
پس بدانید من با شما دشمنی ندارم
تنها می خواهم نشان دهم ما انچنان که ادعا می کنیم نمی دانیم
من نمی دانم

در رابطه با گفته های جنابعالی ، خب شما درست میگی

به نظرِ من جوابش اینه که : چراکه نه؟

در کشورهای پیشرفتهء دنیا ، دانشگاه هایی رو فقط و فقط به قرآن شناسی ، اختصاص بدهند

چون انسان تنهاست و تنها کسی که می تواند این تنهایی را پر کند خداست

در ضمن خدای من وجودی هستی بخش و سراسر راز و زیباییه.که برام مبهم میمونه.و اهمیتی نداره که جاودانگی باشه یا نه یا پاداش و عذابی باشه یا نه.و آنچه که از زیبایی و خوبی میشناسیم رو ستایش میکنم-ممکنه خدای من رازی باشه که در طبیعت و یا هستی نهان باشه

خوب ! این چه ربطی به خدا داشت ؟؟؟

شما اگر هم کاری داشته باشی اون کاری باهات نداره چون مثل یک رازه بزرگه که ممکنه خارج از ادراک وابعاد انسانی باشه
چرا باید نگران باشم
من نگران آینده مبهم و تاریک انسانم

اگه مهم نیست که حیات بعد از مرگ داشته باشید و در جایی جاودان باشید اعتقاد به خدایی که پاداش می دهد و عذاب چه معنی میده؟

توتِم‌ها اجسامی نمادین هستند که در اقوام بومی بیشتر قاره‌ها کاربردهای آیینی دارند. توتم معمولاً به عنوان یادمانی از نیاکان یک ایل یا طایفه عمل می‌کند و افراد طایفه توتم را دارای نیرویی برای حمایت و حفاظت از طایفه می‌دانند
به نقل از قسمتِ پارسیِ پایگاهِ ویکی پدیا!
برید اونجا و مطالعه کنید

البته بعدها ، علاقهء انسانها به توتم سازی ، باعث شد که از نیروهای طبیعی به شکلِ انسانی ، خدایانی بسازند و توتمهای اون خدایان رو هم برای ادای احترام ، توی معابد بگذارند!
اما خب ، اینکه چطوری ، نظامِ تکخدایی در بشر (یهودی ها نمونهء بارز هستند!) به وجود اومد ، خودش جای بحثِ طولانی هست

?

در ضمن خدای من وجودی هستی بخش و سراسر راز و زیباییه.که برام مبهم میمونه.و اهمیتی نداره که جاودانگی باشه یا نه یا پاداش و عذابی باشه یا نه.و آنچه که از زیبایی و خوبی میشناسیم رو ستایش میکنم-ممکنه خدای من رازی باشه که در طبیعت و یا هستی نهان باشه