محمود

در افسانه‌ی قیدار اثبات شده‌ است - می‌توان ادبیات جدید ساخت و در ابتدای کتاب یادداشتی گذاشت به این مضمون که: « رسم‌الخط این کتاب منطبق با دیدگاه مولف است» و بیچاره زبان فارسی‌که هرکس مقراض برمی‌دارد تا ناخنی از او بکشد و آن را لینچ می‌کند

این رمان که فضای رخداد آن به سال‌های پایانی دفاع مقدس و بازگشت آزادگان باز می‌گردد، داستان رزمنده فوتبالیستی را روایت می‌کند که پس از بازگشت از اسارت به دلیل جانبازی و از دست دادن یک پا قادر به بازی‌ کردن نیست؛ در حالی که پسرش در رویای آمدن

این مجموعه شامل 9 داستان است با نام‌های: افسانه‌، ونوس ، مرغ آمین، خوابم می‌آد، پرده‌ای که انگار زمانی رنگش سفید بود، صدای شصت و سه، سوال بی جواب، طعم تلخ پاستیل، شام عروسی که مشخص نیست ماحصل چند سال و یا چند ماه نویسنده است. این مجموعه فاق

اسماعیل زرعی متولد ۱۳۳۷ خورشیدی، داستان‌نویس و شاعری از خطه‌ی کرمانشاه است. وی تحصیلات خود را در زادگاهش به پایان رساند، سپس به عنوان معلم در شهرهای اصفهان، شیراز و کرمانشاه به فعالیت پرداخت. زرعی اکنون بازنشسته آموزش و پرورش است. ایشان در

سالها پیش، وقتی برای اولین بار این کتاب را دیدم، گمان نمی‌کردم تا این حد لایق ستایش و تحسین باشد. نخستین وجه این متاب این است که در نوع خود به سبب حجم اطلاعات کم نظیر است. برشی زیبا از تاریخ سینما که لازم است هر کس، که اندک علاقه‌ای به سینم

ملتی که تاریخ نداند و از آن درس نگیرد، محکوم به نابودی است. خواندن و دیدن مجلاتی از این دست، علاوه بر بازنگری تاریخ برای نسل امروز ایران، تلنگری است به نسل گذشته که درتب و تاب نخستین انقلاب بسیاری از چیزها را درست ندید و با به شکلی سطحی از

نسل کنونی که از حوادث سالهای نخست انقلاب بی خبر است باید چنین مجلات وزینی را بخواند تا با روشنگری آنان آشنا شود. تاریخ بخشی از زندگی ماست که نمی توان از آن گریخت. دانستن حوادث تاریخی موجب می‌شود درس عبرت بگیریم و آینده ی ما تکرار گذشته‌ی م

این کتاب یک بار نیز توسط انتشارات کیان به چاپ رسیده است و اما نکته‌ی قابل توجه ای دارد که بد نیست شما نیز بدانید. در صفحه ابتدایی، که به نوعی شناسنامه کتاب است، نام مترجم به این شکل آمده: ترجمه: ض : شهروزی . اما در پایان مقدمه مترجم، امضا

گردان قاطرچی‌ها به سبب هوشیاری و قلم توانای داود امیریان یکی از طنزهای نادر در مورد فضای جنگ است. چنین کتاب‌هایی هم می‌تواند ذهن نوجوانان را با فضای جبهه و جنگ آشنا سازد و هم می‌تواند روحیه‌ی خشن جنگ را برای نسلی که آن را مترادف با خون شنید

یکی از آثار شاخص ایرانی که لازم است همه به خواندن آن بپردازند. گرچه عشقی نافرجام در لابلای خطوط موج می‌زند اما باید خواند و دید که بزرگ علوی چگونه توانسته رنگ عشق را با خطوط سیاه در فاصله های سپید متن جا بدهد.