دیوان حیدر یغما، شاعر خشتمال نیشابوری
حیدر یغمای نیشابوری؛ شاعر آزادگی به معنای ناب و بی غش آن است. یوسفعلی میرشکاک، فصلی از کتاب ستیز با خویشت جهان را به بررسی اندیشه یغما اختصاص داده. او درباره یغما می نویسد: «یغما را چه شاعر بدانند و چه ندانند، شاعر است. اما آن‌چه که این شو
پژوهش های باستان شناختی در شهر بلقیس، اسفراین کهن
اسفراین یکی از ولایت های اصلی خراسان است که از قدیم ترین دوران ها تا امروز با همین نام در متون تاریخی حضور دارد و این بر اصالت ریشه دار تمدنی این شهر در عرصه خراسان تاریخی و فرهنگی دلالت دارد./ ریوند نیشابور
جاحظ نیشابور
علی بن حسن باخرزی در کتاب مشهور خود «دمیة القصر و عصرة اهل العصر»؛ ثعالبی (ابومنصور عبدالملک بن محمد ثعالبی نیشابوری) را ستوده است و او را «جاحظ نیشابور» و «برگزیده دوران‌ها و روزگاران» لقب داده است.
دیوان شمس مغربی
ابوعبدالله شمس‌الدین محمد بن عزالدین بن عادل یوسف البزازینى تبریزى، معروف به شیرین یا ملا محمدشیرین و مشهور به شمس مغربى که از وى با عنوان قدوة العارفین و زبدة الواصلین نیز یاد کرده‌اند، عارف و شاعر ایرانى است که در 749ق، دیده به جهان گشوده
دستور عشاق
برداشتی تحلیلی از داستان نمادین «حسن و دل» سیبک نیشابوری:
« .... عشق واقعی، دیدنی و چشیدنی است نه گفتنی. بله، میتوان راه را نشان داد که این هم، کار عقل است. بنابراین، عرفا به تمثیل و داستان متوسل شدهاند. «حسن و دل» در قالب داستان نگارش
دستور عشاق
درباره نویسنده:
محمد بن یحیی فتاحی (سیبک نیشابوری)، از شاعران و ادیبان معروف دوره‌ی تیموری (شاهرخ) در قرن 8 و 9 هجری بوده که در بسیاری از علوم زمان خود دست داشته است. سیبک گاه به تُفّاحی (تفاح: مرادف عربی «سیب») و گاه به فتاحی (فتّاح: احتم
دستور عشاق
«دستور عشاق» یا «قصه‌ی شاهزاده حُسن و شاهزاده دل»، به نام «حُسن و دل» نیز شناخته می‌شود؛ این اثر منظوم مولانا محمد بن سیبک نیشابوری که در سال 840 ق به اتمام رسید، داستانی رمزی است که ماجرای عشق «شاهزاده دل»، «فرزند عقل» را به «شاهزاده حُ
درویش ستیهنده از میراث عرفانی شیخ جام
استاد شفیعی کدکنی درباره نام این کتاب (درویش ستیهنده؛ از میراث عرفانی شیخ جام) نوشته‌اند: وقتی عنوان شیخ ستیهنده را برای حضرت شیخ الاسلام احمد جام نامقی برگزیدم، نظرم بیشتر به مفهوم گردن‌فرازی و حتی گردنکشی او بود که هم در رفتار و هم در گفت
چشیدن طعم وقت از میراث عرفانی ابوسعید ابوالخیر
در این کتاب است:
گفت: «کوه را به مویی کشیدن، آسانتر از انک از خود به خود بیرون آمدن. خداوندا! ابوسعید را از بوسعید برهان.»
مرآت الممالک
درباره این کتاب نوشته‌اند: «مرات الممالک» یا سفرنامه به خلیج فارس هند، ماوراءالنهر و ایران ترجمه‌ای است از کتابی به همین نام، به زبان ترکی عثمانی اثر سیدی علی رئیس، معروف به کاتبی که به اهتمام آقای علی گنجه یی صورت گرفته است. نویسنده که از