ماهان

الهی! چه گم کرد آن که تو را یافت؟ و چه یافت آن کس که تو را گم کرد؟

حکیمی را پرسیدند: چندین درخت نامور که خدای عز و جل آفریده است و برومند، هیچ یک را آزاد نخوانده‌اند مگر سرو را که ثمره‌ای ندارد، در این چه حکمت است؟ گفت: هر درختی را ثمره‌ای معین است که به وقتی معلوم به وجود آن تازه آید و گاهی به عدم آ

نهان گشت کردار فرزانگان پراکنده شد کام دیوانگان هنر خوار شد، جادوی ارجمند نهان راستی،آشکارا گزند شده بر بدی دست دیوان دراز به نیکی نبودی سخن جز به راز