محمد غزالی
(0450 - 0505 هـ.خ)
عارف، فیلسوف، فقیه، متکلم، ونویسنده
مشخصات:
نام واقعی:
ابوحامد محمد بن محمد غزالی
تاریخ تولد:
0450/01/01 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
0505/05/03 خورشیدی (55 سالگی)
محل تولد:
طوس
جنسیت:
مرد
ژانر:
زندگینامه
امام محمد غزالی فرزند محمد (۴۵۰ — ۵۰۵ ه ق) فیلسوف، متکلم و فقیه ایرانی و یکی از بزرگترین مردان تصوف سدهٔ پنجم هجری است. نام کامل وی : ابی حامد محمد بن محمد الغزالی الشافعی ، ملقب به حجة الاسلام زین الدین الطوسی ، است. او از بزرگترین مجددان یا احیاگران تفکر اسلامی است. وی در مذهب پیرو شافعی بود و در کلام اشعری بود.
او شاگرد فقیه نامدار شافعی امام الحرمین جوینی بود، و تا مرگ استاد خویش در کنار ایشان ماند. اما پس از مرگ استاد، بنا به درخواست نظام الملک، وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی، در سال ۴۸۳ هجری قمری به نظامیه بغداد رفت و در زمره ی استادان آن دانشگاه قرار گرفت. او در بغداد از شهرتی چشمگیر برخوردار شد. بغداد در آن دوران مرکز آزادی بیان و رای و میدان نبردهای فکری فرقه های گوناگون اسلامی بود. غزالی در آن مجالس مناظره آبدیده گردید. اما پس از اندک زمانی از آن همه شهرت خویش ترسید و با ترک دنیا و زندگی در گمنامی حدود ۱۰ سال در گوشه گیری و تذهیب نفس سپری کرد. در این سالها او بهترین آثار خود، از جمله کتاب بسیار مهم احیا علوم الدین را نوشت.
او در سالهای پایانی عمر کوتاه اما پرمایه ی خویش به زادگاه خویش بازگشت و گویند که در آن سالها کتاب کیمیای سعادت را نوشت که شاید با کمی تساهل بتوان آن را نسخه ی کوتاه شده و فارسی کتاب احیا علوم الدین خواند.
او در سالهای پایانی عمر خویش علارغم اصرار زیاد از سوی سلجوقیان از تدریس رسمی خودداری ورزید و در عزلت خانه ی خویش در طوس جان به جان آفرین تسلیم کرد.
بیشتر
آخرین دیدگاهها