فرانتس فانون

(1925 - 1961 م)

فرانتس عمار فانون یک نویسندهٔ فرانسوی زبان اهل مارتینیک (امروزه یک بخش فرانسوی است)، و یک فیلسوف سیاسی، مارکسیست، مقاله‌نویس، روانپزشک و انقلابی بود. همچنین او را به اسم ابراهیم فرانتس فانون می‌شناسند. می‌توان او را متفکری برجسته در قرن بیستم به خاطر استعمارزدایی و روان‌آسیب‌شناسی استعمار دانست. کارهای او الهام‌بخش جنبش آزادی‌خواهی ضداستعماری برای بیشتر از چهار دهه بوده‌است. آثار او در زمینه‌های مطالعات پسااستعماری، نظریه انتقادی و مارکسیسم تاثیرگذار شده‌اند. فانون علاوه بر روشنفکر­بودن، یک رادیکال سیاسی، پان آفریقایی و اومانیست مارکسیست بود که نگران آسیب شناسی روانی استعمار و پیامدهای انسانی، اجتماعی و فرهنگی استعمار زدایی بود. فانون در طول کار خود به عنوان پزشک و روانپزشک از جنگ استقلال الجزایر از فرانسه حمایت کرد و یکی از اعضای جبهه آزادیبخش ملی الجزایر بود. فانون به عنوان «تاثیرگذارترین متفکر ضداستعماری زمان خود» توصیف شده است. برای بیش از پنج دهه، زندگی و آثار فانون الهام‌بخش جنبش‌های آزادی‌بخش ملی و دیگر جنبش‌های آزادی‌بخش و سیاسی در فلسطین، سریلانکا، آفریقای جنوبی و ایالات متحده بوده است. او مدلی را برای روانشناسی جامعه تدوین کرد و معتقد بود که بسیاری از بیماران سلامت روان اگر به جای درمان با مراقبت های نهادینه شده در خانواده و جامعه خود ادغام شوند، بهتر عمل خواهند کرد. او همچنین در حین کار در سن آلبان زیر نظر فرانسوا توسکل و ژان اوری به یافتن زمینه روان درمانی نهادی کمک کرد. مرگ و عاقبت با زوال سلامتی‌اش، رفقای فانون از او خواستند تا همانطور که پزشکان شوروی پیشنهاد کرده بودند، در ایالات متحده به دنبال درمان باشد. در سال ۱۹۶۱، سیا سفری را با وعده پنهان کاری برای درمان بیشتر سرطان خون در یک مرکز ملی بهداشت ترتیب داد. فانون در طول مدت اقامت خود در ایالات متحده توسط الیور ایزلین، مامور سیا، اداره می شد.همانطور که لوئیس آر. گوردون خاطرنشان می کند، شرایط اقامت فانون تا حدودی مورد مناقشه است: "اما آنچه که به ارتدوکس تبدیل شده است، این است که او را چندین روز بدون معالجه در یک هتل نگه داشتند تا اینکه به ذات الریه مبتلا شد." فانون متعاقباً در ۶ دسامبر ۱۹۶۱ پس از اینکه سرانجام درمان سرطان خون خود را آغاز کرد، بر اثر ذات الریه مضاعف در بتسدا، مریلند درگذشت.ا