جیمز دفرونزو
مشخصات:
نام واقعی:
تاریخ تولد:
تاریخ درگذشت:
محل تولد:
جنسیت:
ژانر:
زندگی‌نامه
آخرین دیدگاه‌ها
اما من منتظر خبر ۲۰:۳۰ امشب هستم بیاد ۴ تا مثال بزنه و مصاحبه کنه همه بگن وای چه خوب شد که دیگه اینترنت نداریم و تلگرام و اینستاگرام از اون موقعی قطع شده ما خیلی خوشبخت شدیم و یه مثال از یه کشور ناشناخته بزنه بگه ببینید اونا هم ندارن...
- طرح ممنوعیت استفاده از تلوزیون رنگی
- طرح ممنوعیت استفاده از ویدیو
- طرح ممنوعیت استفاده از ماهواره
- طرح ممنوعیت استفاده از توییتر
- طرح ممنوعیت استفاده از تلگرام
و حالاااا
طرح ممنوعیت و محدودیت استفاده از اینترنت بین الملل
نخست با پوزش از همه کاربرانی که در این سایت بدنبال کتاب خوانی و ادبیات و اندیشه ورزی اند ، گویا شماری از کسانی در این سایت پیدا شده اند که بطور سازمان یافته دارند کتابناک دوستداشتنی ما را در سطح یکی از هزاران شبکه های پیامک پراکنی های عامه گول زننده موبایلی وابسته به گروه سیاسی براندازی خواه پایین می آورند ، گفتگوی سیاسی و کریتیک کردن حکومت ها هر چند روا و پسدندیده است ولی باید در چهارچوب سازندگی و پاسیفیک باشد و راهچاره ایی کاربردی و بدور از خشونت گرایی و پذیرفتنی برای همگان باشد ، شما از " اختلاس " نکوهش میکنید اکنون پزسش اینست که آیا این " اختلاس " به سیستم حکومتی ویژه ایی بستگی دارد یا اینکه از خود خواهی و بد خویی و نبود وجدان کاری مردمان کشوری در هر سیستم سیاسی که باشد ، بر خاسته است ؟ من در کشور های آمریکای جنوبی که انگار همان "لیبرال دمکراسی" آمریکایی دلبسته شما را دارند زندگی کرده ام ولی آ نجای ها نیز دچار همان " اختلاس " ها و فساد های مالی اند چون هنوز در مردمشان درستکاری و دیسیپلین و وجدان شهروندی ( همچون مردمان بومی شمال اروپا و یا ژاپنی ها ) به بلوغ بایسته نرسیده اند و اگر صدها بار هم انقلاب شود و سیستم های حکومتی دگرگون گردد نه تنها وضع بهتر نخواهد شد بلکه بد تر هم خواهد شد چون در انقلاب ها قلدر ها و خشن ترین ها حکومت را بدست میگیرند نه خردمند ترین ها و در ایران خودمان هم چنین است و راهچاره در انقلاب ها و آشوبگری ها نیست بلکه راهچاره در پرورش درست فرهنگی و رسیدن به بلوغ شهروندی است .
البته باید اضافه کنم که "شماری از کسان" نیست چون جان اسنو، سپر بلوط، گاندولف، Elame Annonake ،Doran33 ،Fatehan ،Hamed_Opeth ،Ashkane و شاید چندتای دیگر، همگی یک کاربر هستند با نامهای مختلف. حالا چرا این کاربر به اینهمه پروفایل نیاز دارد که برای نوشته های بی سر و ته اش لایک بزنند، برای من روشن نیست.
افزایش ۲۶۰ درصدی هزینه زندگی ایرانیان در دهه ۹۰
▫️اقتصادنیوز :بررسی هزینه خانوار دهک های کشور در سال 98 نشان می دهد که دهک دهم یا دهک ثروتمند جامعه ،با اختلاف نسبی به سایر دهک های درآمدی در سال هزینه می کند .
▫️متوسط سالانه هزینه خانوار در دهک اول که کم درآمد ترین دهک جامعه هستند ،حدود 16 میلیون و 300 هزار تومان در سال 98 بوده است .این در حالیست که همین شاخص برای دهک دهم یا دهک ثروتمند جامعه حدود 114 میلیون تومان است .
▫️با توجه به آخرین آمار منتشر شده ،در سال 98 متوسط هزینه ی زندگی یک خانواده ی شهری در ایران بالغ بر 47 میلیون تومان است .این در حالیست که در سال 90 هزینه زندگی خانوار شهری به طور متوسط سالیانه در حدود 13 میلیون تومان بوده است ،به بیان دیگر در طول 8 سال هزینه زندگی در ایران حدود 260 درصد رشد کرده است.
#تورم
@EghtesadNews_com
@mghlte | عصر روشنگری
«کارگر» بودن دیگر برای کارگران ایرانی نمی صرفد/ کارگرها به سراغ چه مشاغلی می روند؟
میرعلی شیرافکن عضو شورای اسلامی کار: بسیاری از کارگران بخصوص در شهرستان‌ها به سمت مشاغل کاذب و دلالی و کارهای موقتی رفتند تا بتوانند معاش روزمره خود را بگذرانند که خود این امر پر ریسک و خطرناک است.
وضعیت به گونه‌ای شده که در برخی واحدهای تولیدی و خدماتی ما با کمبود نیرو به دلیل مهاجرت از مشاغل کارگری مواجهیم، اما با این حال شاهد نبودیم که به این دلیل کارفرمایی تلاش کند تا با پرداخت دستمزد بیشتر نیروی کار خود را در شرکت یا بنگاه اقتصادی خویش حفظ نماید.
افزایش حقوق کارگران در ایران سالانه رخ می‌دهد در صورتی که ما با جهش‌ها و تورم‌های ناگهانی ماهیانه مواجه هستیم./ ایلنا
فرارو- محمد مهدی حاتمی؛ برای ایرانی‌هایی که بعد از انقلاب به دنیا آمده اند و حتی بخش بزرگی از ایرانی‌هایی که دوران پیش از انقلاب و سال‌های جنگ تحمیلی را هم به چشم دیده اند و لمس کرده اند، سال ۱۳۹۹ از نظر اقتصادی با همه سال‌های دیگر متفاوت بوده است.
به گزارش فرارو، عمق بحران اقتصادی در ایران حالا به اندازه‌ای زیاد شده که کسی نمی‌تواند پیش بینی کند طی ماه‌های آینده، خروجی این وضعیت در حوزه‌های اجتماعی و سیاسی چه خواهد بود. اما هر چه هست، ایرانی‌ها می‌دانند و حس می‌کنند که به شدت فقیر شده اند و دهه ۱۳۹۰، دهه خوش یمنی برای آن‌ها نبوده و اوج این بدیمنی را هم حالا در آخرین سال این دهه، با گوشت و پوست و استخوان خود حس می‌کنند. اما اگر بخواهیم نگاهی به تصویر کلان اقتصاد ایران بیندازیم تا بتوانیم عمق فاجعه را بهتر درک کنیم، دقیقاً چه جزئیاتی را خواهیم دید؟ به عبارت دیگر، ما چقدر فقیر شده ایم؟
ایرانی‌ها دیگر «مصرف» نمی‌کنند
مقاله بسار تلخی است به دلایل فنی در سایت قرار نمی‌گیرد خودتان در اینترنت مطالعه کنید.
در تازه‌ترین شاخص دموکراسی در جهان که شرکت اکونومیست منتشر کرد، وضعیت ایران از لحاظ دموکراسی در رده ۱۵۴ و هم‌رتبه با یمن و لیبی قرار گرفته است. تنها یازده کشور، از جمله افغانستان، میانمار و کره شمالی در رتبه‌های پایین‌تر از ایران قرار دارند.