اروین یالوم
(1931 م)
روان درمانگر
مشخصات:
نام واقعی:
اروین دی یالوم
تاریخ تولد:
1931/06/13 میلادی
تاریخ درگذشت:
محل تولد:
واشنگتن
جنسیت:
مرد
ژانر:
روانشناسی هستی گرا
زندگی‌نامه
«اروین یالوم» پایه‌گذار الگوی روانشناسی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال است. او نخستین روانشناسی است که توانسته با دانش گسترده در حوزه‌ی روانشناسی و مطالعه‌ی فلسفه‌ی افرادی مانند ارسطو و سقراط، نگاه تازه‌ای به علم روانشناسی و روان‌کاوی ایجاد کند. او موفق شد در سال ۲۰۰۲ جایزه‌ی انجمن روان‌پزشکی آمریکا را دریافت کند.
یالوم با استفاده از نبوغ نویسندگی خود، یک قدم از سایر روان‌شناسان جلوتر است. او با داستان‌های ساده و جالبی که از تجربیات خود و دیگران در کتاب‌هایش حرف می‌زند، حتی توانسته مردم عامه را هم با خود همراه کند، ضمن این که در میان روان‌شناسان و روان‌کاوهای دیگر هم طرف‌داران زیادی دارد. یالوم معتقد است که در زمان حاضر و با توجه به تمام امکانات و پیشرفت‌های علمی، کار اشتباهی است که بخواهیم فقط به آموزه‌ها و یافته‌های یونگ و فروید اکتفا کنیم. از دید او روح و روان انسان مخصوصا در دوران معاصر آن‌قدر پیچیده شده که باید به دنبال روش‌های جدیدی برای روبه‌رو شدن با مسائل روحی و روانی باشیم.
مخاطب اصلی این نویسنده‌ی بزرگ، روان‌کاوان و روان‌شناسان جوان و نوپا هستند. نگرانی او روان‌پزشکانی هستند که رسالت خود را در ازای افزایش درآمد یا مسائل عاطفی و احساسی فراموش کنند و باعث آسیب بیشتر به خود و دیگران شوند. یالوم توانسته با تکیه بر توانایی‌های نویسندگی، اصول روانشناسی را در قالب داستان‌ها و ماجراهای جالب و جذاب بیان کند. به‌طوری که برای خواندن آثار این نویسنده لازم نیست حتما دانش خاصی در زمینه‌ی روانشناسی داشته باشیم. جالب اینجاست که یالوم ادعا می‌کند همیشه از پذیرفتن مراجعانی که با عشق درگیر هستند، دوری می‌کند. برای او درمان این دسته از افراد سخت‌ترین کار دنیاست. خودش می‌گوید شاید به این خاطر که عشق مقدس است و انسان عاشق کور و کر است. یا شاید چون خودش هم دوست دارد چنین حال و هوایی را تجربه کند. هرچند یالوم همسرش را عاشقانه دوست دارد و او را مایه‌ی تسکین دردها و رنج‌هایش می‌داند.
بیشتر
آخرین دیدگاه‌ها
ما باید به چیزها به سبب درستى‌شان، و نه به علت قِدمت‌شان احترام بگذاریم.
ادیان قدیمى با پافشارى بر این که اگر ما سنت ها را رها کنیم آن گاه به همه‌ى مقدساتِ گذشته اهانت کرده‌ایم ما را به دام مى‌اندازند و اگر یکى از نیاکان ما شهید شده باشد ما بیشتر به دام مى‌افتیم زیرا ما احساس احترامى دائمى به عقاید آن شهید مى‌کنیم حتى اگر بدانیم که آن عقاید پر از غلط و خرافه است.
اروین_یالوم
از کتاب "مسئله_اسپینوزا"