ابوالحسن بنی صدر

(1312 - 1400 هـ.خ)

پدرش "آیت الله نصرالله بنی صدر"، فرزند "صدرالعلما همدانیگ از روحانیون همدان بود. دوران کودکی بنی صدر در همدان سپری شد. بعد از اتمام تحصیلات متوسطه در دبیرستان علمیه تهران وارد دانشگاه شد. پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در مؤسسه تحقیقات و مطالعات اجتماعی شروع به کار کرد. او در ۷ شهریور ۱۳۴۰ با عذرا حسینی ازدواج کرد و در ۱ آذر همان سال از سوی اسرائیل جهت شرکت در سمینار سازمان جهانی جوانان به سرزمین های اشغالی دعوت شد و به شهر حیفا برای شرکت در این کنگره رفت. سال ۱۳۴۲ برای تکمیل تحصیلات دانشگاهی عازم فرانسه شد و موفق به اخذ درجه دکتری از دانشگاه سوربون در رشته جامعه شناسی گردید. بنی صدر در سالهای اقامت در پاریس فعالیتهای سیاسی خود را در قالب همکاری با گروهای مبارز جبهه ملی و حتی گروههای اسلامگرا و انقلابی ادامه داد. وی با پیوستن به اتحادیه انجمن‏های اسلامی دانشجویان خارج از ایران توانست اعتماد نیروهای انقلابی را جلب کرده و به هیأت مشاوران امام خمینی (ره) که در آن برهه زمانی در فرانسه اقامت داشت راه یابد و همراه ایشان به ایران بازگردد. فعالیتهای سیاسی بنی صدر بعد از بازگشت به ایران با عضویت در شورای انقلاب و تأسیس روزنامه انقلاب اسلامی ادامه پیدا کرد. او حتی توانست با کسب ۱۱ میلیون رأی به عنوان رئیس جمهور کشور معرفی و از سوی امام (ره) فرماندهی کل قوا را به دست آورد. درحالیکه کمتر از ۷ ماه از انتخاب او می‏گذشت، با سخنرانی در ۱۷ شهریورماه ۱۳۵۹ چهره واقعی خود را آشکار کرد. به دنبال آن با سخنرانی های ۲۸ آبان ماه در عاشورای حسینی و ۱۴ اسفند زمینه برای سقوط او فراهم شد تا اینکه سرانجام در اول تیر ماه ۱۳۶۰ با حکم امام خمینی (ره) از ریاست جمهوری عزل شده و پس از چند ماه زندگی مخفیانه در کشور، به فرانسه گریخت. او در سالهای اقامت در خارج از ایران همواره به فعالیتهای خود علیه نظام اسلامی ادامه داد. سر انجام در تاریخ۱۷مهر ۱۴۰۰ در بیمارستانی در پاریس به دلیل بیماری طولانی مدت در گذشت.