رازهایی در دل تاریخ: شاه اسماعیل شاعر نبوده و دیوانی هم نداشته است

منصوری جون مطمئنی کتاب نوشته ای!

بیهوده با الفاظ بازی نکنید. اگر سندی در رد این کتاب مستند و متین دارید رو کنید. این به اصطلاح دیوان اشعار شاه اسماعیل هم از آن کتاب‌های «بی‌اصل و نسبی» است که سرکردگان پان‌ترکیسم در آنکارا و باکو برای پیشبرد اهداف نژادپرستانه و الحاق‌گرانه‌شان جعل کرده و ترویج داده‌اند. مروجان و مبلغان نژادپرستی کسانی هستند که با تقسیم‌بندی ایرانیان یگانه به ترک و فارس و امثال آن (که تنها نام زبان‌هایی هستند) می‌خواهند ایرانیان واحد را ازهم‌بیگانه جلوه دهند و میانشان نفرت و تفرقه بیفکنند و خاک ایران را پاره‌پاره کنند. نژادپرستان همان کسانی هستند که مهاجمان ایرانی‌کُش برخاسته از مغولستان را تقدیس و تحسین و از جنایاتشان تبرئه می‌کنند و در مقابل فرهنگ و تمدن و مفاخر ایران را نفی و تخریب و لگدمال می‌کنند. فرزندم! آدرس را به تو اشتباه داده‌اند: نژادپرستان اینانند.

وباز یک کتاب بی اصل و نصب دیگر که با اهداف و دیدگاههای نژاد پرستانه نوشته شده و کجا بهتر از ایران که مرجعی برای رسیدگی به این منفور ها وجود نداره !!!!

خیلی کامل و دقیق میتوان چنین غرضنامه ای رو نقد کرد
هرچند تاریخ تالیف آن هم همان عصری است که به قول آل احمد فردوسی بازی و پارسی بازی (سو استفاده از فردوسی و پارسیان ) در جهت منافع پهلوی ها رواج داشت و طبیعی است که درباره سایر اقوام ایرانی چنین سیاه مشق هایی نوشته شود
اگر به گفته نویسنده ، گفتار فرزند شاه اسماعیل که طبیعتا نزدیک ترین فرد از نظر زمان و شرایط به ایشان است برای دلالت برشاعر بودن و تخلص خطایی شاه اسماعیل بی معناست ! باید نیمی از دیوان های شعرای قدیمی را به دلیل جمع آوری و نوشته شدن به دست فرزندان و شاگردان و حتی نوه هایشان ! دور ریخت .

آقای منصوری.
شعر شاه اسماعیل ختائی بخش مهمی از ادبیات آذربایجان است این چه کتاب مغرضانه ای است که نوشته ای.
حتی لکسیکولوژی مربوط به دیوان شاه اسماعیل جزو ماخذ زبان و لهجه ترکی آذربایجانی مردم اردبیل و خزینه گرانبهایی است.