میم مثل مینیمال

دوستان عزیز امیدوارم شما هم با یه سرچ چند تا داستان مینیمال ......(وای ببخشید گلاب به روتون منظورم غیر داستان غیر مینیمال هستش)، رو بخونید و مقایسه کنید با کارای بچه ها تا ببیینیم رتبه کاهامون در چه حدودیه؟

بدون نام از نویسنده خارجکی ناشناس.یا شایدم خیلی معروف اما من نمی دونم کیه؟
هنگامی که دیو پرکینسون جوان بود، خیلی ورزش می کرد. خیلی لاغر و نیرومند بود. اما وقتی که چهل ساله شد، شروع کرد به چاق شدن و تنبل شدن. او توانایی نفس کشیدن راحت مثل سابق را نداشت. هنگامی که سریعتر راه می رفت قلبش تپش رنج آوری می کرد. او برای مدتی در این باره هیچ کاری انجام نداد. اما بالاخره دل نگران شد و به دیدن دکتری رفت. دکتر او را به یک بیمارستان فرستاد. دکتر جوان دیگری، در آنجا او را معاینه کرد و گفت: آقای پرکینسون من نمی خواهم شما را فریب بدم. شما خیلی بیمار هستید. و بعید است که شما مدت زیادی زنده بمانید. آیا دوست دارید ترتیبی بدهم که کسی به ملاقات شما بیاید قبل از مرگ؟. دیو برای چند ثانیه ای فکر کرد و سپس گفت: مایلم دکتر دیگری بیاید و مرا ببیند

لی لی لی لی لی لی حوضک
گنجیشکه اومد آب بخوره افتاد تو حوضک !

پایان
از:الی اسمیت
در پایان همه چیز دوباره به خیر و خوشی آغاز شد.

وقتی که سیاهی های رخنه کرده در گوش زمانه اش را دید اینگونه آمیخت چشمها را که :( مَُلک با کفر باقی میماند اما با ظلم نه ).
.

از اینترنت چند تا مینیمال خارجکی خوندم(البته ترجمش را چون عمرن انگلیسی بلد نیستم)کپی می کنم تا مقایسه بشه بین اونها و مینیمال های ما و البته ببینیم چه قدر از دنیا عقب یا جلوییم:
«گیتار» اثر: جان.ام.دانیل
-هیچ وقت مرا مثل گیتارش در بغل نمی گیرد. سال هاست که من را آن طوری لمس نکرده. برای آنکه در آغوش او جا بگیرم، توی گیتارش می روم.
:تمام روز شکل و صدایم را عوض کردم،. سرانجام لال، ناپیدا و بی حرکت در گیتار جا گرفته و انتظار کشیدم.
-عزیزم ، من برگشتم! یک گیتار نو خریده ام! عزیزم...؟
توجه : به نظرم اسم این داستان را بذاره (ضایع شدگی صد در صد بهتر بود)

.
- راستی چطور شد تونستی از اون قفس لعنتی فرار کنی؟
- هیچی دیگه ، همون داستان قدیمی! خودمو زدم به مردن و ...آوردنم بیرون چالم کنن، در رفتم و بعدشم اومدم پیش تو...
- خوب ! این خیلی خوبه...خوشحالم اینجا تو باغ وحش کنارمونی!
م.قهاری

آقا این بیلبورد شهرداری که شاید دیده باشید بهترین داستان مینیماله به اندازه یک رمان جنگ و صلح نتیجه اخلاقی و دینی و روشنفکری و جهان شمول درونش مستتر است
((( ماآمده ایم که به مردم خدمت بکنیم)))
علامت لایک انگلیسی رو یادش رفته بود بگذارد

مارلون براندو در کتاب گفتگو با براندو.. نشر چشمه...
یکی از بدترین راههای عرض اندام این است که بی دلیل منطقی بدیهیات را انکار کنی و دیگران را بخاطر مطرح شدن خودت انکار کنی..

تکون
درسته که هر وقت شیرینی میخوری من یک کمی اینجا وول میزنم
ولی این که دلیل نمیشه مامان!
من "دخترم"