دیوان حافظ با شرح کامل ابیات
آپلود شده توسط:
khar tu khar
1392/08/07
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی دیوان حافظ با شرح کامل ابیات
خیلی ممنون!
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای***فرشته ات بدو دست دعا نگهدارد،
پیام عارفان معرفت بخشیدن به انسانهاست،وهمیشه هم از خود شروع میکنند،تا خود به یقین نرسیده اند،هر گز به دیگران پند واندرز نمیدهند.و پیام این بیت پر معنا از ظن من هیچ چنین است.
ای انسان در تمام لحظات زندگیت،چنان با اخلاص در حضورخالق باش که اگر خدای نکرده لحظه ای بلغزش ((ریا حقد وحقارت ودروغ وحسادت وبخل وغیبت وقضاوت ومنفعت طلبی وخود پسندی وجاه طلبی و......))گرفتار شدی،آنجاست که خدا به حرمت اطاعت وعبادت زنده ونیایش با ذوق ،تو را در پناه خود از لغزش ها می رهاند.
ذوق باید تا دهد طاعات بر***مغز باید تا دهد دانه ،شجر
دانه ی بی مغز کی گردد ،نهال***صورت بی جان نباشد جز ،خیال.
مولانا
این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن یار ما این دارد و آن نیز هم
یاد باد آن کو به قصد خون ما عهد را بشکست و پیمان نیز هم
دوستان در پرده می‌گویم سخن گفته خواهد شد به دستان نیز هم
چون سر آمد دولت شب‌های وصل بگذرد ایام هجران نیز هم
هر دو عالم یک فروغ روی اوست گفتمت پیدا و پنهان نیز هم
اعتمادی نیست بر کار جهان بلکه بر گردون گردان نیز هم
عاشق از قاضی نترسد می بیار بلکه از یرغوی دیوان نیز هم
محتسب داند که حافظ عاشق است و آصف ملک سلیمان نیز هم
مِی مخور با همه کس تا نخورم خون جگر / سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم / طُره را تاب مده تا ندهی بر بادم
یار بیگانه مشو تا نَبَری از خویشم / غم اَغیار مخور تا نکُنی ناشادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگِ گُلم / قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شمع هر جمع مشو ور نَه بسوزی ما را / یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
شهره‌ی شهر مشو تا ننهم سر در کوه / شور شیرین منما تا نکُنی فرهادم
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رَس / تا به خاک در آصِف نرسد فریادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی / من از آن روز که دربند توام آزادم