برده رقصان

در زمانی که برده داری در آمریکا قانونی و رایج بود ، زن سیاهپوستی بنام هاریت توبمن ، که خود یک برده فراری بود ، به همراه جمع دیگری از انسانهای شریف و سفید پوست آمریکایی گروهی مخفی را راه انداخته بودند بنام خط نجات .
خط نجات، بردگان سیاهپوست را از روی مزارع برده داران فراری میداد و مخفیانه بسوی کانادا و ایالات شمالی میبرد که در آنجا برده داری نبود .
عملیات نجات بردگان بسیار پیچیده و خطرناک بود و در هر مرحله ای اگر لو میرفت ، هاریت توبمن و یارانش همگی دستگیر و تیرباران میشدند .
سالها بعد که بردگی در آمریکا ملغی شد و بردگان آزاد شدند ، از هاریت توبمن پرسیدند سخت ترین مرحلۀ کار و عملیات شما برای نجات بردگان چه بود؟
ایشان عمیقا به فکر فرو رفت و گفت :
قانع کردن یک برده به اینکه تو برده نیستی و باید آزاد باشی !

جناب کلمب که پدر جد بومی های آمریکا را در آورد یا دروغ می گوید یا این نوشته در آن نبیگ نیامده است. بومی های آمریکا از هزاران سال پیش مذهبی داشته اند. یک نمونه مانند: در جنوب آمریکا در 12 هزار سال پیش از ترسایی، تیره ای به نام یاگان می زیسته اند، آفریده ای به نام Watauineiwa می پرستیدند که به چم «ازلی» است. این خدا مانند خدای دین های یگانه پرست می نمود، که در آسمان، آفریدۀ جهان، نیایش شده، بدون جسم و همسر و فرزند و روان می باشد. در نزدشان روان آدمی به نام Kaspi بوده که آفریدۀ Watauineiwa می باشد. این مردم تنها به یک خدا باور داشتند. این نشان می دهد که بشر با خدا آشنا بوده، مگر آن دسته که سپس او را به شرک آلودند. وَلِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ...

این متن بخشی از نامه کریستف کلمب به ملکه اسپانیا پس از کشف قاره آمریکاست:
“این مردم دین ندارند و حتی بت نمی پرستند. بسیار نجیبند و نمی دانند بدی چیست. هیچ نوع سلاحی ندارند، نه یکدیگر را می کُشند و نه از هم سرقت می کنند. اگر اعلیحضرتین دستور فرمایند، می توانم تمام آنها را در همین جزیره (دومینیکا) به اسارت گیرم. پنجاه مرد کافیست تا کل این مردم را تحت انقیاد در آورید و به انجام دادن هر کاری وادار سازید...”
منبع: سفرنامه کریستف کلمب

ممنون. از این کتاب زیبا که برای من خیلی خاطره انگیز بود. خانم پائولا فاکس، بخاطر این کتاب برنده جایزه Newbery Medal شد که به برجسته ترین اثر در زمینه داستان نوجوانان اعطا میشه. این داستان جوانی سفید پوست است که توسط برده فروشان ربوده میشه و از نزدیک شاهد جنایات تاجران برده در امریکا میشه. از این کتاب سریالی هم مخصوص نوجوانان ساخته شد که بار ها هم از شبکه صداوسیما پخش شد. نمیدونم هنوز تلوزیون میدتش یا نه. :-) به هرحال خیلی بهتر از انیمیشن های کامپیوتری الان بود. نویسنده این کتاب به خاطر کارهای بینظیرش در زمینه ادبیات کودکان و نوجوانان برنده جایزه هانس کریستین اندرسون شده که بزرگترین جایزه ادبی داستان نوجوانان است