راسپوتین

از پیشگفتار کتاب:
قصد من آن نیست که در این کتاب ثابت کنم راسپوتین قدیس بود یا گناهکار، راهبی خطا رفته بود یا شیطانی انسان نما، مردی آرام و نجیب و فداکار بود که زندگی خود را در راه کمک به دیگران فدا میکرد یا رجاله ای بود که از هر چه به دستش میرسید لذت می برد وقتی داستان او را به پایان بردید، داوری خواهید کرد که کدام یک از این دو چهره صادق است. روزی که راسپوتین در دسامبر ۱۹۱۶ به قتل رسید، هزاران نفر در پتروگراد شادیها کردند. روزنامه ها صفحات خود را با فحش و ناسزا به او و چاپ عکسهایش انباشتند. در واقع این شرح و تفصیلات مبالغه آمیز در روزنامه های آن روزهاست که باعث شد اولین کتابها درباره راسپوتین بسرعت حتی در همان هفته های اول پس از مرگ وی به بازار بیایند. این چهره سیاه و ترسناک و زشت و بدطینت یک هیولا که برای انسانهای بسیاری بدبختی و مرگ آفرید، اکنون که بیش از نیم قرن میگذرد، هنوز زنده مانده است. ما این دیو را در کتابهای مختلف، در سینما، و در تلویزیون دیده ایم و اگرچه این چهره گذرا یکی دو ساعت زودگذر بیشتر دوام نمی آورد، اما شیطانی ترین جنبه های روح او برای همیشه در لابلای خاطرات رسوب می کند...