رسته‌ها
رساله هزلیات سعدی
امتیاز دهید
5 / 4.4
با 71 رای
نویسنده:
امتیاز دهید
5 / 4.4
با 71 رای
رساله ی هزلیات و اشعار طنز سعدی
ابومحمد مُصلِح بن عَبدُالله مشهور به سعدی شیرازی و مشرف الدین (۶۰۶ – ۶۹۱ هجری قمری) شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است. شهرت او بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست. مقامش نزد اهل ادب تا بدانجاست که به وی لقب استاد سخن داده‌اند. آثار معروفش کتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات وی است.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
38
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
kabgani
kabgani
1389/10/18

کتاب‌های مرتبط

برگ برگ احساس
برگ برگ احساس
0 امتیاز
از 0 رای
تحفه العراقین
تحفه العراقین
4.6 امتیاز
از 32 رای
مثنوی معنوی
مثنوی معنوی
4.7 امتیاز
از 211 رای
از تبار روشنی
از تبار روشنی
4.6 امتیاز
از 7 رای
دیوان امینی تبریزی
دیوان امینی تبریزی
4.5 امتیاز
از 13 رای
برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی رساله هزلیات سعدی

تعداد دیدگاه‌ها:
18
کتابهای ارزنده ای را منتشر میکنید که جای سپاس است لیکن اگر مجلات قدیم مانند گردون دنیای سخن و فردوسی و ...... هم منتشر شود خدمات فرهنگیتان اکمل شود
برای اینکه عمق عقاید و منظور نظر سعدی رو دریابیم لازمه مطالعه عمیقی روی اشعار ، عقاید رایج در اون دوره و بستر اجتماعی و اعتقادی شکل گیری اشعارش داشته باشیم . نمیشه عجولانه قضاوت کرد و به اون اتهام بچه بازی زد یا اونو یک عارف واصل بودن در نظر گرفت. اثار سعدی ظرایف بسیاری داره . نشانه های عشق زمینی و شاهد بازی در اثار اون به چشم میخوره همونطور که عرفان و شوریدگی ربانی رو میشه در اون دید.....
متاسفم که بدون آگاهی از نماد های عرفان...سعدی را بچه باز خطاب میکنید...toolsweb ...بیشتر مطالعه کنید.
[quote=\'hakimamir\']نزیبد آن خداوند سخن را چنین اشعار نا هنجار گفتن بباید از چنین آئینه ی پاک به هر زحمت چنین زنگار شستن
ما می دانیم که او خداوند سخن است . اما نمی توان از این مهملات او با نیکی یاد کرد این مرد بزرگ گاه مسلمان می شود و می گوید کسی بر نمی خیزد تا دوگانه ای برای یگانه بگذارد و گاه این چنین بی شرمانه سخن می گوید . گاه می گوید
بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد
و گاه بهر قافیه آن اقوال ننگین را به زرتشت بزرگ نسبت می دهد . گاه آزردن موری را نمی پسندد و گاه از شمشیر کین که در قبیله حاتم می نهادند هیچ احساس انسان دوستی از او بروز نمی کند . گاه بنی آدم اعضای یک پیکرند و گاهی بهر قافیه لعنت بر گبر جهود می فرستد. نمی دانم دوستان عزیز چقدر شما ایران دوست هستید و لی چرا این شعر ننگین را می پسندید
من آن تازی سوار پهلوانم که در زیرم بنالد رخش رستم . سعدی و خافظ و بسیاری دیگر ایران را نمی شناختند و برای آنها امت اسلام اهمیت می داشت. سخن کوتاه باید به سخن اندیشید نه گوینده اش[/quote]
به قول مولانا:
هزل جد است آن را جد شنو تو مشو برظاهر هزلش گرو
بسیار خوب بود . از زحمات شما ممنونم .
استادی سعدی را به نظاره بنشینید که در هزل هم همچون دیگر گونه ها پهلوانی است بی مانند.
کجاست حافظ ، حافظه ی ملت ما که مقابل نشید سعدی را چه به کلام و چه به ادراک و چه به احساس
شگفتا که سعدی به زبان ما شعر می سروده یا ما به زبان سعدی شعر می سراییم.
زنده باد شیخ اجل یگانه لولو سخن پارسی
ما چرا همیشه دنبال مقدس کردن آدمها هستیم که حتی خودمون هم باورمان میشود. سعدی شاعربسیار بزرگی بوده وخودش هم ادعای دیگری ندارد. ازماست که بر ماست.
سعدی بچه باز بود چون تو بیشتر شعراش از واژه زلف میگه نه گیسو

لطفا حر فهای چرند و پرند نزنید.(?)
رساله هزلیات سعدی
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک