النگوی یاقوت سرخ

النگوی یاقوت سرخ، ماجرای شاهزاده‌خانمی را روایت می‌کند که در یکی از روزهای پاییزی و در جشنی که به‌مناسبت نامگذاری او برگزار شده، نامه‌ای دریافت می‌کند که شامل النگوی سرخ و یک نامه است که گویا از عاشقی ناشناس ارسال شده است.

برگرفته از متن کتاب:
غرش طولانی سوت کارخانه آغاز روز کار را اعلام داشت. گوئی این صدای طولانی کلفت و نکره از زیر زمین بیرون می آمد و در ارتفاع کمی از سطح زمین پخش می شد. سپیده دم مه آلود روز بارانی ماه اوت این صدا را قهر آلود و غم انگیز و تهدیدآمیز می ساخت.
وقتی صدای سوت بلند شد، آندری ایلیچ بیروف داشت چای میخورد. چند روز بود که بیروف از بی خوابی سخت رنج می برد. شب که در رختخواب دراز می کشید، سرش سنگین بود و هر دقیقه گوئی در اثر تکانی ناگهانی، به خود می لرزید، با وجود این بزودی به خوابی ناراحت و عصبی فرو می رفت. اما هوا هنوز کاملاً تاریک بود که با بدنی کوفته و ناتوان و حالتی عصبی از خواب بیدار می شد.
علت این امر، بدون شک خستگی بیش از حد جسمی و روحی و نیز این بود که بیروف از مدتها پیش به تزریق زیر پوستی مورفین معتاد بود و از چند روز پیش با جدیت تمام می کوشید تا این عادت را ترک کند. حالا جلو پنجره نشسته بود و جرعه جرعه چای می خورد اما چای در دهانش بیمزه بود و مزه علف داشت...