خلاصه کتاب دیوید کاپرفیلد

معرفی کتاب دیوید کاپرفیلد:
خلاصه کتاب «دیوید کاپرفیلد» (David Copperfield) شرح مختصریست از رمان ماندگار چارلز دیکنز (Charles Dickens)، نویسنده مشهور بریتانیایی، که بین سال‌های ۱۸۴۹ تا ۱۸۵۰ به صورت پاورقی منتشر و سپس در قالب کتاب ارائه شد. این رمان که خود دیکنز آن را «محبوب‌ترین فرزندش» می‌نامید، تا حد زیادی برگرفته از زندگی خود نویسنده است و بسیاری از منتقدان آن را شخصی‌ترین اثر دیکنز می‌دانند.
داستان از تولد دیوید کاپرفیلد شروع می‌شود و مسیر زندگی او را از کودکی تا بزرگسالی دنبال می‌کند. این رمان که در عصر ویکتوریایی نوشته شده، تصویری جامع از جامعه آن دوران ارائه می‌دهد و موضوعاتی چون کودکی، بلوغ، ازدواج، دوستی و جایگاه اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد. دیکنز با خلق شخصیت‌های فراموش‌نشدنی مانند آقای میکابر، اورایا هیپ و پگوتی، یکی از ماندگارترین آثار ادبیات انگلیسی را خلق کرده است.

بخشی از کتاب دیوید کاپرفیلد:
«آیا من قهرمان داستان زندگی خودم خواهم بود، یا این جایگاه نصیب شخص دیگری خواهد شد؟ این صفحات باید پاسخ این سوال را روشن کنند. برای شروع داستان زندگی‌ام، باید به عقب برگردم و بگویم که من در روز جمعه نیمه‌شب در بلاندرستون، در سافک به دنیا آمدم. به من گفته‌اند که ساعت درست در لحظه تولد من شروع به نواختن کرد و همزمان پرستار متوجه شد که این امر می‌تواند بر سرنوشت من تاثیر بگذارد؛ اول اینکه من در طول زندگی‌ام خوش‌شانس خواهم بود، و دوم اینکه این موهبت را خواهم داشت که ارواح و اشباح را ببینم. هر دو این پیش‌بینی‌ها، همان‌طور که در این صفحات خواهید دید، سرانجام به حقیقت پیوستند.
پدرم شش ماه پیش از تولد من از دنیا رفته بود. به نظرم می‌رسد که او مردی با موهای سیاه و قد متوسط بود - البته این را فقط از روی تصویری که از او مانده، می‌گویم. تنها میراث ملموسی که برایم به جا گذاشت، چند تکه لباس قدیمی بود که مادرم آنها را به رنگ سیاه درآورده بود و حالا به عنوان لباس عزا می‌پوشید، و یک ساعت جیبی نقره‌ای که هنوز هم در گنجه خاک می‌خورد. در میان اسناد خانوادگی ما نامه‌ای از عموی پدرم هست که در آن به خواستگاری مادرم اشاره شده، و او نوشته بود که این ازدواج 'برای دو طرف بسیار مناسب به نظر می‌رسد'، چرا که هر دو جوان و دوست‌داشتنی هستند. من اغلب فکر می‌کنم که پدرم هرگز به این نکته توجه نکرد که ممکن است زندگی مشترک چیزی بیش از 'مناسب بودن' نیاز داشته باشد.»