تاریخ فلسفه
به نظر می رسد که علم دائما در پیشرفت است و حال آنکه فلسفه قلمرو خود را از دست می دهد . ولی این امر فقط بدان جهت است که فلسفه وظیفه ای سنگین و پر حادثه دارد و آن عبارت است از حل مسائلی که هنوز ابواب آن بر روی روشهای علوم باز نشده است : مانند
سمفونی مردگان
آیدین بر لبه تخت نشست ، لحظه ای آیدا را نگاه کرد که چشم هایش را بسته بود . گفت : " آیـدا "
آیدا چشم باز کرد ، تای خودش را که دید لبخند زد . لبهاش داغمه بسته بود . آیدین گفت : " امروز خیلی خوشگل شده ای . "
آیدا خندید و سرش را
پیرمرد و دریا
هدف در زندگی معنای حقیقی ندارد ؛ و تنها باعث ایجاد انگیزه و امید در افرادی می شود که تصورشان براین است که انسان باید همواره دنبال مقصودی باشد تا معنای زندگی برایش بیاورد .
همینگوی نشان میدهد که خود هدف اگر دور از دسترس باشد و یا حصول آن ،
پریچهر
[quote='Molla nasredin']
یک حرف هست که چون با کودک نشینی کودکانه سخن بگو.[/quote]
افسوس که این گونه کتابها مخاطب می یابند :(
[quote='Molla nasredin']
گذشت زمانی که روشنفکر یک قدم جلوتر از مردم راه می رفت و راه نشان می داد. آنها را سر بر
پریچهر
عرض کردم رمانفارسی مثل فیلمفارسی . یعنی همون اصطلاحی که تازه وفات یافته جناب " کاووسی " به فیلم های سخیف ایرانی میگفتند رو من به رمانهای سخیف گفت. هیچوقت رمانهای ارزشمند ایرانی رو قابل قیاس با این دسته از رمانها نخواهم دانست !!!!
پریچهر
(?)
هرگز نتونستم رمانفارسی( مثل فیلمفارسی ) بخونم ! دلیلش هم کاملا واضحه ، زمانی که برای خوندن یک رمان احساس زده صرف میشه ، یعنی پشت کردن به تمام ارزشهای ادبی و فکری ...
این رمان ها برازنده این لقب هستند : " رمانِ بازاری "
سمفونی مردگان
اولین باری که میخواستم بخونمش ، گیج شدم ! توی اون بازار و پستواش موندم . تا اینکه بعد 50 صفحه تازه فهمیدم جریان از چه قراره ( 5سال قبل )
و بعد از خوندن این کتاب بود که من به رمان علاقه پیدا کردم !
دومین بار حکم فیلم سینمایی رو برام داشت ،
صد سال تنهایی
[quote='میکرولب']از اینکه مارکز لحظه مرگ خوزه آرکادیو بویندا رو فقط در یک سطر و با بی توجهی تموم میکنه برام جالب نبود انگار حوادث پس از مرگ اون برای نویسنده مهمتر بوده که اینچنین از کنارش رد شده[/quote]
اتفاقا به نظر من یکی از خوبیای کتا