بدون نام

شناخت ماهیت توهم توطئه ای این کتاب و نویسنده اش ساده است... اما مشکل اینجاست که بیشتر آدما (و خصوصا ایرانی ها) یک رائفی پورِ درون دارن که همیشه مشتاق این جور مهملات و چرندیاته... جذابیت نظریه های دور و دراز اینقدر مشغولشون میکنه که واقعیت

بچه که بودم به غیر از کتاب خوندن یکی از سرگرمی هام این بود که حساب کنم تو سال های دهه هشتادو نود خودم و دور و بری هام چند ساله میشیم . و خیال هایی که بعد از این محاسبات میومد. اینکه چیکار میکنیم تو اون سال ها، دنیامون چقدر فرق کرده و احوا

نسخه کامل جایگزین شد.

فایل کم حجم شده جایگزین شد.

[b]لینک کتاب اصلاح شد.[/b]

دیوان ملک الشعرای بهار ، آخرین اثر در خور تحسین شعر کلاسیک در تاریخ ادبیات فارسیست. در روزگاری که سنت گرایی افراطی امثال ادیب الممالک فراهانی و ادیب پیشاوری قالب قصیده رو به طور کلی از حوزه فهم عامه (و حتی در مواردی خواص)بیرون برده بود ،

[b]آن گرامی را که خر ، اندر خر است خیر الخیرش بخوانی خوشتر است.[/b]

شهبازی کتابی داره به نام «نظریه توطئه و فقر روش شناسی در تاریخنگاری معاصر».در بخش دوم اون کتاب نشون میده که آگاهی کاملی از موانع و مشکلات یک تحقیق تاریخی و خطاهایی که ذهن ممکنه دچارش بشه داره و اصول و قواعد تاریخنگاری صحیح رو هم عنوان میکنه

باز هم عبدالله شهبازی باز هم توهم توطئه باز هم بهائی ستیزی

پیر ما وقت سحر بیدار شد از در مسجد بر خمار شد کوزه دردی به یک دم در کشید نعره ای در بست و دردی خوار شد [b]چون شراب عشق در وی کار کرد از بد و نیک جهان بیزار شد [/b] اوفتان ، خیزان چو مستان صبوح جام می بر کف سوی بازار شد غلغل