بدون نام

نسخه کامل جایگزین شد.

فایل کم حجم شده جایگزین شد.

[b]لینک کتاب اصلاح شد.[/b]

دیوان ملک الشعرای بهار ، آخرین اثر در خور تحسین شعر کلاسیک در تاریخ ادبیات فارسیست. در روزگاری که سنت گرایی افراطی امثال ادیب الممالک فراهانی و ادیب پیشاوری قالب قصیده رو به طور کلی از حوزه فهم عامه (و حتی در مواردی خواص)بیرون برده بود ،

[b]آن گرامی را که خر ، اندر خر است خیر الخیرش بخوانی خوشتر است.[/b]

شهبازی کتابی داره به نام «نظریه توطئه و فقر روش شناسی در تاریخنگاری معاصر».در بخش دوم اون کتاب نشون میده که آگاهی کاملی از موانع و مشکلات یک تحقیق تاریخی و خطاهایی که ذهن ممکنه دچارش بشه داره و اصول و قواعد تاریخنگاری صحیح رو هم عنوان میکنه

باز هم عبدالله شهبازی باز هم توهم توطئه باز هم بهائی ستیزی

پیر ما وقت سحر بیدار شد از در مسجد بر خمار شد کوزه دردی به یک دم در کشید نعره ای در بست و دردی خوار شد [b]چون شراب عشق در وی کار کرد از بد و نیک جهان بیزار شد [/b] اوفتان ، خیزان چو مستان صبوح جام می بر کف سوی بازار شد غلغل

با لب خشکیده از رزمگاه به سراپرده شد گفت: بزرگوارا ، تشنگی امانم نداد پدر لب از لب باز کرد تا سخنی گوید پسر سر به زیر افکند کام پدر را خشک تر از کام خود یافته بود باز به کارزار شد خشک لب و شد آن چه شد می رسد خشک لب از شط فرا

[b]سیگار به لب دارم و در خاطرْ یار تنهایی و یادگارِ تو «ته سیگار» سیگار به لب دارم و اما عجبا تو مثلِ لبی و من مثالِ سیگار [/b]