ویرجینیا وولف

(1882 - 1941 م)

نام کامل وی آدلاین ویرجینیا استفن است. در سال ۱۸۸۲ و در لندن به‌دنیا آمد. پدر او سر لسلی استفن یک نویسنده، منتقد و کوهنورد معروف بود. ویرجینیا از کتابخانه غنی پدر بهره بسیاری برد و از جوانی دیدگاه‌های ادبی خود را که متمایل به شیوه‌های بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز ومارسل پروست بود در مطبوعات به‌چاپ می‌رساند. کتاب های وی عبارتند از : ۱۹۱۵ - سفر به بیرون ۱۹۱۹ - شب و روز ۱۹۲۲ - اتاق جیکوب ۱۹۲۵ - خانم دالووی ۱۹۲۷ - به سوی فانوس دریایی ۱۹۲۸ - اورلاندو ۱۹۲۹ - اتاقی از آن خود ۱۹۳۱ - امواج (خیزاب‌ها) ۱۹۳۳ - فلاش ۱۹۳۷ - سال‌ها ۱۹۳۸ - سه گینی ۱۹۴۱ - بین دو پرده نمایش طی جنگ‌های جهانی اول و دوم بسیاری از دوستان خود را از دست داد که باعث افسردگی شدید او شد و در نهایت در تاریخ ۲۸ مارس ۱۹۴۱پس از اتمام آخرین رمان خود به‌نام «بین دو پرده نمایش»، خسته و رنجور از وقایع جنگ جهانی دوم و تحت تأثیر روحیه حساس و شکننده خود، با جیب‌های پر از سنگ به «رودخانه اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد. ویرجینیا وولف نویسنده رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان را دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه یافته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد . وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است. کتاب اتاقی از آن خود وولف در کلاس‌های آیین نگارش پایه‌های مختلف تحصیلی دانشگاهی تدریس می‌شود. علاوه بر اهمیت شیوه نگارشی آن، این کتاب ویژگی‌های نثر مدرنیستی را در مقاله‌نویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است . گذشته از این، اتاقی از آن خود را شکل دهنده جریان نظری فمینیستی و به طور خاص نقد ادبی فمینیستی می‌دانند .