آرتور شنیتسلر

(1862 - 1931 م)

آرتور شنیتسلر نویسنده و نمایشنامه‌نویس برجسته اتریشی بود که آثارش به‌ویژه در زمینه روان‌شناسی شخصیت و نقد اجتماعی شهرت دارند. او ابتدا در رشته پزشکی تحصیل کرد و مدتی به طبابت پرداخت، اما علاقه‌اش به ادبیات باعث شد مسیر نویسندگی را در پیش بگیرد. شنیتسلر از پیشگامان جنبش «وین مدرن» بود و در کنار نویسندگانی چون هوگو فون هوفمانستال، به بازتاب پیچیدگی‌های روان انسان در آثارش پرداخت. او از معدود نویسندگانی بود که با اندیشه‌های فروید آشنایی عمیق داشت و آن‌ها را در داستان‌هایش به‌کار می‌برد. نمایشنامه‌هایی چون «ستوان گوستل» و «رایگن» از آثار جنجالی او بودند که به نقد ساختارهای نظامی و اخلاقی جامعه اتریش پرداختند و حتی باعث شد درجه افسری‌اش از سوی ارتش پس گرفته شود. شنیتسلر در آثارش اغلب به زندگی طبقه متوسط و روشنفکران وینی می‌پرداخت و شخصیت‌هایی چون پزشکان، افسران، هنرمندان و زنان جوان را با نگاهی روان‌کاوانه ترسیم می‌کرد. از مهم‌ترین آثار داستانی‌اش می‌توان به «مرده‌ها سکوت می‌کنند»، «شهرت دیرهنگام»، «بازی در سپیده‌دم و رویا» و «مردن» اشاره کرد. او در سال‌های پایانی عمر، پس از خودکشی دخترش، گوشه‌گیر شد و بیشتر به نوشتن داستان‌های کوتاه پرداخت. شنیتسلر را می‌توان یکی از منتقدان جدی جامعه امپراتوری اتریش-مجارستان و از نویسندگان تاثیرگذار در ادبیات مدرن اروپا دانست.