سید حسین نصر

(1312 هـ.خ)

سید حسین نصر فرزند سید ولی‌الله نصر و نوه شیخ فضل‌الله نوری است. وی فیلسوف و متاله سنت‌گرای ایرانی و استاد علوم اسلامی در دانشگاه جرج واشینگتن است که مقالات و کتب دانشگاهی بسیاری را به رشتهٔ تحریر درآورده‌است. او در تهران متولد شد و در نوجوانی برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. کارشناسی فیزیک را از موسسهٔ فناوری ماساچوست(MIT) گرفت و تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه هاروارد در رشته فلسفه و تاریخ علم گذراند. سپس، به ایران بازگشت و استاد فلسفه دانشگاه تهران شد و از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ ریاست دانشکده ادبیات و سپس معاونت دانشگاه تهران را برعهده داشت. دکتر نصر در سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ ریاست دانشگاه صنعتی آریامهر (دانشگاه صنعتی شریف امروز) را برعهده داشت و مدتی در بنیانگذاری دانشگاه صنعتی اصفهان مشارکت داشت. در سال ۱۳۵۳، انجمن شاهنشاهی فلسفه (موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران) را بنیاد گذاشت و دوره‌های بلندمدّت و کوتاه‌مدّت پژوهشی را در زمینه‌های فلسفه اسلامی و فلسفه تطبیقی (به آلمانی: Komparative Philosophie) برای علاقه‌مندان دایر گردانید. نصر در سال ۱۳۵۷ مسئولیت دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی را برعهده گرفت و در نتیجه، در روزهای پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران مجبور به ترک ایران و مهاجرت به ایالات متحده گردید. وی مدتی استاد مدعو دانشگاه تمپل و دانشگاه ادینبرو بود و در سال ۱۹۸۴ استاد دانشگاه جرج واشینگتن شد.