ملک زاده بیانی

(1289 - 1378 هـ.خ)

ملک‌زاده، از بانوان پیشگام ایران پایه‌گذار تدریس علمی «سکه‌شناسی و مهرشناسی»، در هنرهای نقاشی و نگارگری ایرانی (مینیاتور) نیز زبردست بود و تابلوهای گران‌بهایی از خود بر جای گذاشته‌است. نام این بانوی دانشمند ایرانی در فهرست مشاهیر علم و فرهنگ جهان و همچنین در فهرست بانوان نامی جهان از برای علمی، فرهنگی و هنری در کتابی که از سوی دانشگاه کمبریج انگلستان گردآوری شده، قرار گرفته است. از کارهای مهم دیگر او پایه‌گذاری شعبه یونسکو در ایران بود. او به‌زبان‌های فرانسه و انگلیسی چیره و استاد در خواندن خطوط باستانی بود. از ملک‌زاده، حدود ۵۰ مقاله به‌زبان‌های فارسی و فرانسه، در مجلات معتبر داخلی و خارجی به‌چاپ رسیده که عمدتاً درباره سکه‌ها و مهرهای دوران باستان و سکه‌های دوره اسلامی ایران هستند. بانو ملک‌زاده با دکتر خانبابا بیانی استاد رشته تاریخ دانشگاه تهران ازدواج کرد که دو فرزند، دکتر شیرین بیانی (اسلامی ندوشن) و دکتر سوسن بیانی (سمیعی) هستند که هر دو از استادهای به‌نام دانشگاه تهران بودند: شیرین بیانی در گروه تاریخ و سوسن بیانی در گروه باستان‌شناسی این دانشگاه خدمت کردند.