محمد سعیدی

(1286 - 1361 هـ.خ)

وی زبان و ادبیات انگلیسی را در کالج امریکائی طهران و علوم قدیمه را نزد استادان فن آموخت. نخستین مقالات ار در روزنامه الشفق سرخ ذوق نویسندگی و استعداد ادبی وی را آشکار کرد و بزودی در زمره نویسندگان و ادیبان جوان در آمد. از آن پس هر چند سعیدی بکار سیاست پرداخت اما هیچگاه دامن تحقیق و مطالبه را رها نکرد و با انتشار مقالات و تراجم دوستداران علم و دانش را برخوردار ساخت. از این جمله میتوان ترجمه «اخلاق» ساموئل اسمایلز (۱۳۰۶) و «خلیج فارس» ویلسون (۱۳۰۹) و «جنگهای ایران و روم پروکوپیوس (۱۳۱۰) را نام برد. از جمله فعالیتهای مطبوعاتی وی نیز چند سال مدیریت مجله دراه نو» است. سعیدی در نویسندگی شیوه ای فصیح و دلپذیر دارد؛ حسن سلوک و فروتنی و لطف محضرش زبانزد دوستان وی است.