غلامحسین صالحیار

(1311 - 1382 هـ.خ)

شروع دوران روزنامه‌نگاری صالحیار در سال ۱۳۳۵ و با حضور در آزمون کلاس آموزش روزنامه‌نگاری موسسه اطلاعات آغاز شد. او در طول دوران آموزش با سرویس خارجه روزنامه اطلاعات نیز همکاری داشت. غلامحسین صالحیار به تدریج در اطلاعات رشد کرد و دبیری سرویس خارجه روزنامه اطلاعات را برعهده گرفت و در نیمه نخست دهه ۴۰ سه سال این مسئولیت را برعهده داشت. در سال ۱۳۴۶ صالحیار از اطلاعات خارج شد و پس از مدتی به دعوت داریوش همایون سردبیری روزنامه آیندگان را برعهده گرفت که این مسئولیت نیز سه سال به طول انجامید. در سال ۱۳۴۹ به دنبال چاپ نامه ای انتقادی از خوانندگان روزنامه دربارهٔ فساد اجتماعی و تهدید نهاد خانواده، صالحیار به شهربانی فراخوانده شد ولی با وساطت امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت آزاد شد اما از روزنامه آیندگان کناره‌گیری کرد. یک سال پس از کناره‌گیری از آیندگان غلامحسین صالحیار با حمایت رضا قطبی مدیر وقت تلویزیون ایران راهی پاریس و لندن شد و دوره‌های آموزشی خبری برای رادیو و تلویزیون را فرا گرفت. وی در بازگشت به تهران با همراهی قطبی خبرگزاری رادیو تلویزیون ملی ایران را تاسیس کرد. یکسال بعد با دعوت ناصر عامری دبیرکل حزب مردم به دیدار شاه رفت و حمایت وی را برای تاسیس روزنامه خبری تحلیل با رویکرد انتقادی جلب کرد. وی کمی بعد روزنامه مردم را به عنوان ارگان رسانه ای حزب مردم منتشر کرد. انتشار این روزنامه تا زمان تشکیل حزب رستاخیز ادامه یافت. صالحیار پس از آنکه در سال ۱۳۵۳ توسط هویدا از نقشه ساواک برای دستگیری خود مطلع شد مدتی تهران را ترک کرد. وی تا سال ۱۳۵۶ ممنوع القلم بود اما در آن سال با دعوت فرهاد مسعودی نخست در روزنامه انگلیسی زبان تهران ژورنال مستقر شد و سپس سردبیری روزنامه اطلاعات را عهده‌دار شد. دوره سردبیری اطلاعات تا نزدیکی پیروزی انقلاب ادامه داشت. بسیاری از مردم ایران پس از گذشت سال‌ها هنوز خاطره تیتر «شاه رفت، امام آمد» او را در روزنامه اطلاعات سال ۱۳۵۷ به یاد دارند. طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی علاوه بر ادامه همکاری با اطلاعات به عنوان کارشناس مسائل سیاست خارجی، با نشریات فرهنگی و ادبی نظیر مجله آدینه و نشریه دنیای سخن همکاری داشت. وی از موسسان سندیکای خبرنگاران و نویسندگان و مولف چند کتاب از جمله «چهره مطبوعات معاصر» بود.