شیخ نجم الدین کبری
(540 - 618 هـ.ق)
صوفی
مشخصات:
نام واقعی:
ابو عبدالله احمد بن عمر بن محمد خیوَقی خوارزمی
سایر نامها:
طامه الکبری، شیخ ولی تراش
تاریخ تولد:
540/0/0 قمری
تاریخ درگذشت:
618/0/0 قمری (78 سالگی)
محل تولد:
شهر خیوه- ولایت خوارزم
جنسیت:
مرد
ژانر:
عرفان و تصوّف
زندگینامه
وی از صوفیان سدهٔ ششم و هفتم قمری است. او بعد از فراگیری مقدّمات علوم در زادگاهش، سالهای بسیار به مسافرت پرداخت و نزد استادان زیادی علوم رسمی و متداول؛ به ویژه حدیث را فرا گرفت و از مشایخ متعددی در طریقت بهرهمند گردید. از استادان مهم وی یکی شیخ اسماعیل قصری (م. ۵۸۹) است که نزد وی به ریاضت و سلوک پرداخت و از او اجازهٔ ارشاد گرفت و به خوارزم بازگشت.
شاگردان و خلفای شیخ نجم الدین کبری از قبیل، شیخ فریدالدین عطار، باباکمال جندی، شیخ رضی الدین علی لالا، شیخ سعدالدین محمد حمویی، شیخ نجم الدین رازی، مجدالدین بغدادی و بهاء ولد از اعاظم طریقه کبراویه و بزرگان دیگر همه از شاگردان و مریدان این شیخ میباشند. نجمالدین در طول مدت عمر ۱۲ نفر را به مریدی پذیرفت که همگی از جمله مشایخ و اولیا شدند.
شیخ نجمالدین در ۱۲۲۱ میلادی در حمله مغول به خوارزم به قتل رسیده و در منطقه تاریخی «کهنهگرگانج» در استان «داش اغوز» در شمال ترکمنستان مرقد وی موجود است و یکی از مهمترین محل زیارت زائران محلی و خارجی ترکمنستان بهشمار میآید.
مرقد نجمالدین کبری و شاگردان نزدیک او در سده ۱۴ میلادی بنیانگذاری شده و معماران آن دوران مهارت خود را در تزئین منحصر به فرد سنگ قبر نجمالدین کبری به کار برده بودند.
آرامگاهی منسوب به شیخ نجم الدین کبری در ایران و در شهرستان جوین، روستای زیر آباد نیز وجود دارد.
بیشتر
آخرین دیدگاهها