ذبیح بهروز
(1269 - 1350 هـ.خ)
نویسنده، شاعر و پژوهشگر
مشخصات:
نام واقعی:
ذبیحالله بهروز
سایر نامها:
ابن دیلاق، امیر نغزی سیستانی، حاجی واعظ جوشقانی، محمدبن فضل شاملو، ابن ابوالفضل الطبیب الساوجی، پرفسور تنبانین شلکن هان بن سفکن برگ، ذ. بهروز
تاریخ تولد:
1269/04/26 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
1350/09/21 خورشیدی (81 سالگی)
محل تولد:
تهران
جنسیت:
مرد
ژانر:
شعر و ادبیات- تاریخ- گاهشماری و ستاره شناسی
زندگینامه
ذبیح بهروز از نخستین کسانی بود که در شیوهٔ تحقیق ایرانشناسان غربی شک کرد و برخی اشتباهات و شاید غرضورزیهای آنها را متذکر شد. در ستارهشناسی و گاهشماری در ایران باستان مطالعات گستردهای به عمل آورد، و نظرهای علمی جدیدی مطرح کرد.
بهروز با دیدگاهی بر مبنای تئوری توطئه، مانویان را بهعنوان بزرگترین دشمنان فرهنگ و تمدن ایران در طول تاریخ میداند. به عقیدهٔ او مانوَیان در ابتدا در صحراهای مغولستان و عربستان میزیسته و با توطئهچینیهای خود راه را برای یورش اعراب و مغولان به ایران هموار ساختهاند. بهروز همچنین فرهنگ یونانیمآبانه را آلوده به فرهنگ یهودی دانسته و فتح ایران بهدست اسکندر را را افسانهای ساخته و پرداختهٔ غربیها میپندارد.
بهروز در ایران مدتی کوتاه رئیس حسابداری شرکت نفت، مدّتی کارمند وزارت دارایی و مدت کوتاهی استاد دارالفنون بود و چند باری هم مترجم رضا شاه. از همهٔ این کارها به دلایل سیاسی و طرز کار ویژهٔ او کنار گرفت. اما سرانجام با وساطت چند تن از دوستانش، استاد دانشکدهٔ هواپیمایی شد و خیلی زود با درجهٔ سرتیپی همردیف بازنشسته و رئیس افتخاری کتابخانهٔ باشگاه افسران شد.
انجمن ایران ویج
بهروز، برای ترویج اندیشههایش، با یاری دو تن از پیروان خود، محمد مقدم و صادق کیا (که بعدها، اولی استاد زبان پارسی باستان و دومی استاد زبان پارسی میانه در دانشگاه تهران شدند)، انجمن «ایران ویج» را بنیان نهاد. این انجمن نشریهای داشت با فرنام «ایران کوده»
بیشتر
کتابهای ذبیح بهروز
(11 عنوان)
جدیدترین
جدیدترین
محبوبترین
قدیمیترین
پرفروشترین
همه موارد
همه موارد
فارسی
انگلیسی
آخرین دیدگاهها