تورانیان: از پگاه تاریخ تا پذیرش اسلام

شناخت اقوام صحراگرد ایرانی زبان استپهای آسیای مرکزی در عهد باستان، چگونگی ارتباط آنها با قبایل ترک زبان، و بررسی پیامدهای قومی آنها در سده های میانه تا سده دوازدهم میلادی یا ششم هجری قمری

از متن کتاب:
آریاهای ایرانی پیش از اینکه بر اثر فشار اقوام آلتایی به فلات ایران مهاجرت کنند، با هندی های قدیم در سرزمینی به نام «آریاورته» Ariavarta یعنی چراگاه آریاها می زیستند و به شبانی روزگار می گذرانیدند.
کتاب «رگ ودا» که قدیمی ترین قسمت های چهارگانه وداست از این همزیستی یاد کرده است. سپس در حدود سه هزار سال قبل از میلاد به علت تنگی جا و یا اختلافات قبیله ای طوایفی از ایشان جدا شده و راه جنوب یعنی هند را پیش گرفتند و از رود سند گذشته بنام هندی یا سندی معروف شدند.
اما دیگر قبایل آریایی راه خود را به طرف مغرب ادامه داده و در محلی به نام «آئریانا و ئه جا» Ariyana Vaeja که محل آن مانند آریاورته بر ما معلوم نیست و فقط نامی از آنجا در کتاب اوستا رفته است به فلات ایران درآمدند و آن سرزمین را به نام خود «آئریانا» Ariyana یعنی کشور آریاها نام نهادند که بعدها به کلمه ایران تبدیل گشت...