تاریخ ایران زمین از روزگار باستان تا انقراض قاجاریه

از متن کتاب:
وقتی صحبت از تاریخ ایران از آغاز به میان می آید، یکباره فلات ایران در پیش چشم ما مجسم می شود. این سرزمین یکی از بزرگترین فلاتهای آسیاست که از مشرق به فلات پامیر و از مغرب به فلات ارمنستان و آسیای صغیر و دشت بین النهرین (سرزمین میان دو رود دجله و فرات) و از شمال به کوههای قفقاز و دریای خزر و رود جیحون (آمودریا) و از جنوب به دریای عمان و خلیج فارس محدود است.
بلندی متوسط این فلات در حدود 1200 متر از سطح دریاست. نشیب آن از جنوب به سوی شمال است و جز ناحیه کویر مرکزی، بیشتر آن فلات کوهستانی است. وسعتش بالغ بر دو میلیون و ششصد هزار کیلومتر مربع است و در بین رودهای جیحون در شمال شرقی و رود کورا در شمال غربی و رود سند در جنوب شرقی و رود دجله در جنوب غربی قرار دارد. کوههای زاگرس در مغرب و کوههای سلیمان در مشرق فلات، ایران را از فلات آسیای صغیر و پامیر جدا می کند. بنابراین فلات ایران به مانند پلی است که بین آسیای غربی و مدیترانه و آسیای مرکزی و هندوستان و چین قرار گرفته است...