رضا شاه

mehdishahverdi نوشت:
5.ساخت اولین راه‌آهن سراسری ایران از دریای خزر تا خلیج فارس، با بودجه داخلی از طریق وضع مالیات بر قند و شکر و...
اکثر این مطالب ارسالیتان دروغ محضه اولین قطار در زمان قاجاریه احداث شده دوباره و بدون تعصب تاریخ رو مطالعه بفرمائید.

اون قطاری که می‌فرمایید یا تراموای تهران به شاه‌ عبدالعظیم بوده که عملا نقش اتوبوس درون‌شهری رو داشته یا خطوط بسیار کوتاهی بوده که روس‌ها در شمال کشور برای اهداف خودشون کشیدند. اون خط آهن با این خط آهن فقط اشتراک لفظی دارن.

دکتر مصدق از مخالفان راه آهن شمال جنوب بود که بعدا از همین راه آهن غربی ها ایران را اشغال کردند ان چه ما ملی گراها در خشت خام میبینیم سلطنت طلب ها در آینه نمیبینند:D:)):x:!

راه آهن رضا شاه از هیچ شهر مهم ایران نمی گذشت خود کارشناسان خارجی پیشنهاد راه اهن شرق به غرب را داده بودند می تونید به برنامه ناصر شاهین پر شاخه های این درخت کهن آخرین قسمت مراجعه کنید یکی از خیانتهای رضا شاه تمدید قردار داد نفتی با انگلیسی ها بود در حالی که قرداد قبلی در ۱۹۶۰ به پایان می رسید قرداد را به خاطر تنی ۴ سنت تا ۱۹۹۱ تمدید کردند که خود تقی زاده گفته بود از ناراحتی گریه کردم با شعار دادن و جعل تاریخ دوستان سلطنت طلب به جایی نمیرسید

از ادم نون به نرخ روز خور و خود فروخته ای جز تو نوشتن همچین کتابی بعید نبود

5.ساخت اولین راه‌آهن سراسری ایران از دریای خزر تا خلیج فارس، با بودجه داخلی از طریق وضع مالیات بر قند و شکر و...
اکثر این مطالب ارسالیتان دروغ محضه اولین قطار در زمان قاجاریه احداث شده دوباره و بدون تعصب تاریخ رو مطالعه بفرمائید.

13440410 نوشت:
« ...و بسیاری از خدمات ثبت نشده در تاریخ که از این بزرگمرد یک اسطوره ملی در تمام ادوار ساخت » ؛ همین ! « اسطوره » یعنی افسانه ؛ قصه هایی که اکنون مثل کارتون و فیلم های تخیلی ، وسیله سرگرمی بچه هاست ! نسبت دادن رخدادهای یک مقطع از سیر پویش یک جامعه دیرینه و پیچیده در دوران شکوفایی علم و فن و هنر به فردی که حتی یک متن سخنرانی و روخوانی یک نوشته از او در دست نیست ، افسانه پردازی نیست ، پس چیست ؟ این در واقع نمود و گواه پایبندی به تفکرات باستانی است ، ولی اصرار دارد در پس پدیده های نوینی که عموماً وارداتی و بعضاً تحمیلی بود ، کهنگی خود را پنهان کند . نظام سلطنتی مانند خانه کاه گلی ، حمل و نقل چهارپایی ، رزم با شمشیر و نیزه ... به گذشته منسوخ تعلق دارد .

اسطوره به هیچ‌وجه به‌معنای افسانه نیست. اسطوره در معنای زبان عامه به‌معنای «بزرگ و بی‌همتا» است. در علمی‌ترین (و در اینجا در بدترین) معنا، اسطوره حاصل نوعی اندیشه‌ی بدوی است که سعی دارد به امورات و رخدادها و چیزها معنا ببخشد. مثلا رستم (فارغ از اینکه افسانه است یا نه)، یک اسطوره است، یعنی کسی است که اندیشه‌ی ایرانی سعی کرده بزرگی‌ها و دلاوری‌های ایرانی را در او بگنجاند و از او به‌عنوان یک نقطه‌ی ارجاع استفاده کند تا مردم بدانند دلاوری و فرهنگ ایرانی یعنی چه. بنابراین اگر رضاشاه را «اسطوره‌ی ملی» می‌خوانیم یعنی او کسی است که به ما نشان داد ایرانی بودن چیست و چگونه است. پس اسطوره به‌معنای افسانه نیست.
در اینکه همه‌‌ی رخدادها را نمی‌توان به یک نفر مربوط دانست حرفی نیست، ولی از یکسو به‌قول هگل، شخصیت‌هایی هستند مانند ناپلئون که تاریخ را جهت می‌دهند، و ازسوی دیگر، با بررسی حتی گذرای دستاوردهای رضاشاه می‌توان فهمید که خیلی از شکوفایی‌های ایران معاصر حاصل کار اوست. چه نیازست کاغذی یا متن سخنرانی‌ای از او در دست باشد، وقتی آثار کار او جلوی روی ماست؟ من نمی‌دانم از رضاشاه متنی در دست است ولی حتی اگر نباشد چه بسیار اسناد که از او به‌واسطه‌ی انگلیسی‌ها و روس‌ها در اختیار نداریم.
و در آخر، «نظام سلطنتی»...نظام سلطنتی مگر چه چیز دارد که آن را مربوط به گذشته می‌کند؟ «نظام سلطنتی» که مایلم آن را «نظام شاهنشاهی» بخوانم درصورت غیرمشروطه‌اش بله مربوط به گذشته است ولی شاهنشاهی مشروطه چه ایرادی دارد؟ همین الان کشورهای اروپایی زیادی شاهنشاهی هستند.

« ...و بسیاری از خدمات ثبت نشده در تاریخ که از این بزرگمرد یک اسطوره ملی در تمام ادوار ساخت » ؛ همین ! « اسطوره » یعنی افسانه ؛ قصه هایی که اکنون مثل کارتون و فیلم های تخیلی ، وسیله سرگرمی بچه هاست ! نسبت دادن رخدادهای یک مقطع از سیر پویش یک جامعه دیرینه و پیچیده در دوران شکوفایی علم و فن و هنر به فردی که حتی یک متن سخنرانی و روخوانی یک نوشته از او در دست نیست ، افسانه پردازی نیست ، پس چیست ؟ این در واقع نمود و گواه پایبندی به تفکرات باستانی است ، ولی اصرار دارد در پس پدیده های نوینی که عموماً وارداتی و بعضاً تحمیلی بود ، کهنگی خود را پنهان کند . نظام سلطنتی مانند خانه کاه گلی ، حمل و نقل چهارپایی ، رزم با شمشیر و نیزه ... به گذشته منسوخ تعلق دارد .

کتاب را باید خواند و بعد قضاوت کرد ولی من نخوانده‌ام و قضاوت نمی‌کنم. ولی چیزی که هست اینست که من در صد ساله‌ی اخیر ایران، چهار مرد را عاشقانه دوست دارم، چون یکی از دغدغه‌هایشان و شاید مهم‌ترین دغدغه‌شان احیای هویت ایرانی بود: رضاشاه، محمدرضاشاه، محمدعلی فروغی، احمد کسروی. می‌توان کارهای مفید رضاشاه را تا صبح یکی یکی ردیف کرد، ولی به نظر من بزرگترین خدمت این مرد بزرگ را می‌شود در یک جمله خلاصه کرد: رضاشاه کتاب ایران -که از ورود اسلام به این سمت، در یک صفحه‌ی مشخص مانده بود- را ورق زد! ضمنا زیباکلام همیشه تاکید داشت بهترین کتاب درباره‌ی اینکه روی کار آمدن رضاشاه کار انگلیسی‌ها نبوده، کتاب «ایران: برآمدن رضاخان» اثر سیروس غنی است.

تمام این کارها در برابر نابودی آزادی سیاسی و اجتماعی در ایران هیچ ارزشی ندارد در نهایت رژیم پهلوی در اثر نبودن آزادی سیاسی و اجتماعی به انقلاب ختم شد و تمام کارهای رضا شاه بی ارزش شد مثل ریختن گندم روی سنگ که ریشه ای پیدا نمی کند مملکت باید از طریق آزادی به آبادی برسد

(ادامه) بخشی از اقدامات و خدمات رضاشاه بزرگ در کمتر از دو دهه:
31.تاسیس اداره ثبت اسناد و املاک، تاسیس دفاتر اسناد رسمی، تاسیس دفاتر ازدواج و طلاق و غیره به منظور تثبیت حقوق اشخاص و تضمین صحت معاملات
32.اصلاح امور شهرداری ها، احداث خیابان ها و میادین، توسعه معابر قدیمی و نظارت جدی و پیگیر در امور درختکاری خیابان ها، نظافت و جمع آوری زباله های شهری، احداث ساختمان شهرداری ها و تامین بودجه آن‌ها... همچنین رییس بلدیه «شهردار» و اداره بلدیه «شهرداری» نامیده شد.
34.تغییر نام رسمی کشور در مجامع بین‌المللی از «پرشیا» به «ایران» در سال ۱۹۳۵ میلادی (بیست و چهارم دى ماه ۱۳۱۳).
35.لباس و کلاه متحدالشکل به سبک اروپایی معمول شد به طوری که در اندک مدتی لباس ایرانی با لباس کشورهای همسایه متمایز گردید و لباس های گوناگون که بعضی آثار باقی مانده نفوذ کشورهای همسایه و یا تسلط قدرت های متجاوز بیگانه بوده به تدریج از میان رفت.
36.مساله حجاب و منع پوشش چادر زنان (17 دی 1314). در آن زمان علاوه بر چادر، چاخچور، نقاب، پیچه، مقنعه و روبنده نیز مرسوم بوده است.
37.زنجیر زنی، قمه زنی، علم و شبیه خوانی های نامناسب در سوگواری ها و مکان های مقدس ممنوع شد. البته انجام فرایض و شعارهای مذهبی و آموزش مسایل شرعی در مسجدها و مجلس های وعظ آزاد بوده است.
38.اقلیت های دینی و مذهبی در انجام فرایض و شعارهای مذهبی آزاد بوده و مانند سایر شهروندان ایرانی از حقوق اجتماعی برابر برخوردار گردیدند.
39. توجه به مشاهیر فرهنگ و تاریخ ایران و دستور ساخت آرامگاه‌های شایسته و درخور برای بزرگانی چون فردوسی، حافظ و...
و بسیاری از خدمات ثبت نشده در تاریخ که از این بزرگمرد یک اسطوره ملی در تمام ادوار ساخت...