سوال و جواب های کتاب فرهنگ و تمدن اسلامی دکتر ولایتی
نویسنده:
علی اکبر ولایتی
امتیاز دهید
این فایل شامل تمام سوالات و جواب های کتاب « فرهنگ و تمدن اسلامی - دکتر ولایتی » می باشد .
بخش اول : کلیات
بخش دوم : زمینه های شکل گیری تمدن اسلامی
بخش سوم : شکوفایی علوم در تمدن اسلامی
بخش چهارم : سازمان های اداری و اجتماعی تمدن اسلامی
خش پنجم : هنر در تمدن اسلامی
بخش ششم : تاثیر تمدن اسلامی در تمدن غربی
بخش هفتم : علل بیرونی و درونی رکود تمدن اسلامی
بخش هشتم : خیزش ؛ اقتدار مجدد جهان اسلام
بخش نهم : علل متأخر رکود فرهنگ و تمدن اسلامی
بخش دهم : بیداری اسلامی
بیشتر
بخش اول : کلیات
بخش دوم : زمینه های شکل گیری تمدن اسلامی
بخش سوم : شکوفایی علوم در تمدن اسلامی
بخش چهارم : سازمان های اداری و اجتماعی تمدن اسلامی
خش پنجم : هنر در تمدن اسلامی
بخش ششم : تاثیر تمدن اسلامی در تمدن غربی
بخش هفتم : علل بیرونی و درونی رکود تمدن اسلامی
بخش هشتم : خیزش ؛ اقتدار مجدد جهان اسلام
بخش نهم : علل متأخر رکود فرهنگ و تمدن اسلامی
بخش دهم : بیداری اسلامی
آپلود شده توسط:
amirghorbani
1395/10/17
دیدگاههای کتاب الکترونیکی سوال و جواب های کتاب فرهنگ و تمدن اسلامی دکتر ولایتی
بیش از 99 درصد مردم دنیا از کلمه ایران، کشوری را تجسم می کنند در محدوده جغرافیایی مرزهای کنونی ایران، نه آنچه که در ذهن شماست. منظور بنده هم کشور کنونی ایران بود.
اما زبان فارسی دری و میانه و حتی باستان نیز متاثر از اقوام مهاجری بوده است که به ایرانِ کنونی مهاجرت کرده اند. اما مردمانی که در مرزهای کنونی ایران زندگی می کنند، بنا به تحقیقات جدید علم ژنتیک، تاثیر غالبی از آن مهاجران نگرفته اند! به عبارتی، جمعیت آن مهاجران (که از قضا زبانشان در این سرزمین غالب شده است) آنقدر نبوده است که بر ژن مردم این سرزمین تاثیر قابل ملاحظه ای گذاشته باشد. یعنی از نظر نژادی، ایرانیان از نژاد آنها نیستند اما زبان آنها در میان ایرانیان غالب و رایج شده است. بخشی از آن مهاجران نیز به اروپا مهاجرت کرده اند و زبانشان در اروپا نیز غالب شده است.[/quote]
سپیده خانم
شما میگویید که بخواطر اینکه ایران اکنون ازبکستان و ترکمنستان را ندارد، یعنی این دانشمندان ایرانی نیستند، اما من سوالی بپرسم، چرا به شاهان روسیه کیف، روس میگویند؟ چرا اکراینی نمیگویند؟ از این نمونه ها زیاده که حوصله گفتنش نیست.
قطعا کشورهای دیگر حق دارند نام ناحیه تاریخی خودرا انتخاب کنند. افغانستان آریانا، ترکمنستان مرو، ازبکستان خوارزم. ولی حق ندارند نام ایران را بگذارند. ایران نام یک واحد سیاسی است و نمیتواند دوتا از آن وجود داشته باشد. فرهنگ آنها ایرانی است، اما وقتی یک واحد سیاسی دیگر باشد، کشور دیگهای این نام را انتخاب کند یعنی به آن مالکیت دارد و در جوامع محکوم است، زمانی نام کشور جنوبی و شمالی میشود، که از نظر وسعت تقریبا برابر و تجزیه آنها حداکثر صدسال باشد. توجه کنید گذاشتن نام یک کشور برخود نه ناحیه
قطعا نژاد ما آریایی نیست و زبان ما زبان دیگران است، ولی 3000 ساله زبان ما میباشد و زبان مادری تاجیکان و افاغنه نیز نیست، زبان مادری کسی نیست، علاوه بر آن قبلا زبان های کردی و پشتو گیلکی و بلوچی شباهت کمی با فارسی داشتند که با در آمیختن با زبان دبگران ازهم فاصله گرفتهاند. زبان فارسی البته، نام کهنش دری بوده و زبان ایرانیان پهلوی بود اما پس از فراموشی پهلوی، زبان دری جای آن را گرفت و ایرانیان بیاد امپراتوری های کهن ایران نامش را پارس گذاشتند.
بیش از 99 درصد مردم دنیا از کلمه ایران، کشوری را تجسم می کنند در محدوده جغرافیایی مرزهای کنونی ایران، نه آنچه که در ذهن شماست. منظور بنده هم کشور کنونی ایران بود.
[/quote]
شما باز تخفیف داده اید. حتی اگر ۱۰۰ درصد مردم دنیا هم ایران را در محدوده جغرافیای فعلی سرزمین بنده و شما بدانند؛ باز در واقعیت تاریخی تغییری ایجاد نمی کند.
و صد البته حقی ست برای همه اقوام ایرانی که سرزمین خود را ایران بنامند. چنانچه امروزه هم عده ای در افغانستان؛ این سرزمین را آریانا و بعضی ها خراسان می نامند. در هر حال چه ایران و چه آریانا؛ آنها جزو سرزمینی به نام ایران بوده اند و ما جزو سرزمینی به نام ازبکستان نبوده ایم.
و اصلا شاید بنده منظور شما را درست متوجه نشدم. من گمان می کردم سخن شما تنها از زبان فارسی است ولی اکنون به نژاد ایرانیان نیز اشاره فرمودید. در این زمینه اطلاعی ندارم ولی بر سر زبان فارسی بایستی عرض کنم که تاثیرپذیری زبانی امری طبیعی ست. چگونه خواندن این زبان (دری؛ تاجیکی و یا فارسی) تغییری در اصل مطلب ایجاد نمی کند. جا دارد من باب حسن ختام عرایضم به بیتی از عنصری بلخی اشاره کنم.
نخست یادگر از روزنامه نام منست
به هر کجا سخن پارسی است در کیهان
بیش از 99 درصد مردم دنیا از کلمه ایران، کشوری را تجسم می کنند در محدوده جغرافیایی مرزهای کنونی ایران، نه آنچه که در ذهن شماست. منظور بنده هم کشور کنونی ایران بود.
اما اگر منظور از ایران اقوام باستانی ایرانی باشد، همانقدر که ما حق داریم نام کشور خود را ایران بنامیم، آنها هم حق دارند نام کشور خود را ایران بنامند و ادعا کنند سرزمین کنونی ایران جزئی از کشور آنان بوده است! صرف نام ایران برای ما حقی ایجاد نمی کند که از آنان سلب کند!
اما زبان فارسی دری و میانه و حتی باستان نیز متاثر از اقوام مهاجری بوده است که به ایرانِ کنونی مهاجرت کرده اند. اما مردمانی که در مرزهای کنونی ایران زندگی می کنند، بنا به تحقیقات جدید علم ژنتیک، تاثیر غالبی از آن مهاجران نگرفته اند! به عبارتی، جمعیت آن مهاجران (که از قضا زبانشان در این سرزمین غالب شده است) آنقدر نبوده است که بر ژن مردم این سرزمین تاثیر قابل ملاحظه ای گذاشته باشد. یعنی از نظر نژادی، ایرانیان از نژاد آنها نیستند اما زبان آنها در میان ایرانیان غالب و رایج شده است. بخشی از آن مهاجران نیز به اروپا مهاجرت کرده اند و زبانشان در اروپا نیز غالب شده است.
......
با سپاس
بسیار عالی و دقیق و مستند فرمودید
[quote='sepideh201']
اول اینکه ایران را کجا می دانید؟! سمرقند و بخارا و غزنه و قندهار و مرو و خوارزم و ... را هم جزو ایران می دانید؟! آیا ازبک ها با همین استدلال شما حق ندارند ایران را به لحاظ تاریخی جزئی از ازبکستان بدانند و افغانها جزئی از افغانستان و اعراب جزئی از حکومت اسلامی و ... ؟
[/quote]
خیر چنین حقی ندارند. به این خاطر که خوارزمی که از آن نام بردید (در ازبکستان و با نامی ایرانی) در اوستا ائیریانا وئجه نامیده شده است. واژه Vaejah در سنسکریت بصورت بیجه و در فارسی امروز به صورت بیضه آمده که به معنای تخم و نژاد است. همچنین ائیریانا وئجه در زبان اوستایی ، در زبان پهلوی ساسانی بصورت ایران ویج خوانده شده است. معنای آن محل تخمه و نژاد آریایی است. به عبارت دیگر ایران اصیل بیشتر در بخش های شرق ریشه دوانده که شامل سمرقند (اسمی با ریشه ای ایرانی-سمر به معنای سنگ و قند یا همان کند به معنای قلعه- این کلمه در شهرهایی مثل تاشکند و بیرجند هم بکار رفته) و بخارا و قندهار و مرو و خیوه هم می شود. و مگر از اسطوره ها بی خبریم که آرش تیر خود را بر کرانه رود جیحون انداخت و آن را مرز ایران زمین ساخت؟ به عبارت دیگر افغانستان، پاکستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان همه و همه بخشی از ایرانویج بوده اند. ما ولی جزو ایشان نبوده ایم.
[quote='sepideh201']
هیچ می دانید که همین زبان فارسی که با آن صحبت می کنید، زبان مادری تاجیک ها و افغانها بوده است و زبان فارسی پس از اسلام تقریبا منقرض شده است؟! آنها به این زبان فارسی نمی گویند؟ تاجیک ها به آن زبان تاجیکی و افغان ها زبان دری می گویند؟!
[/quote]
بهتر است بگوییم زبان مادری تاجیک ها و افاغنه نبوده، ولی شده است. زبان ایشان از زبان ما جدا نبوده است. آن زمان که زبان ایشان تغییر یافت، زبان ما هم تغییر یافت. دری، تاجیکی یا فارسی (شق اول و دوم در ادبیات فراوان بکار رفته است) ادامه زبان پهلوی و زبان پهلوی ادامه زبان فارسی باستان و فارسی باستان ادامه زبان اوستایی ست. به عنوان مثال نئیریوسنگهَه در اوستا (معادل جبرئیل در ادیان ابراهیمی) در پهلوی به نریوسنگ و در فارسی به نرسی تبدیل شد.
کَوی اوسذن در اوستا به کوی اوس، کوی اوس به کیوس، کیوس به کاووس تغییر یافت.
فره وشی اوستایی به فرَوَهر و فروهر به فرودین (که به اشتباه آن را فروردین می نامند) یعنی روان انسان های نیک کردار تغییر یافت.
بهمن همان وهومنه به معنای اندیشه نیک است.
اردی بهشت همان ارته وهیشته است (وهیشته اوستایی، همان بهشت فارسی به معنای بهترین است) به معنای بهترین پارسایی
خرداد همان هئوروتات یعنی کمال است.
امرتات همان امرداد به معنای جاودانگی ست.
خشثره ویریه همان شهریور به معنای شهریاری نیک است.
آتر همان آذر به معنای آتش است.
دذو همان دی به معنای آفریننده است.
اسپنته آرمیتی همان اسفند به معنای سپندینگی ست.
ملاحظه می فرمایید که فارسی، دری یا تاجیکی، ادامه ی زبان اوستایی ست و از این مثال ها می توان کتابی پر نمود.
[quote='sepideh201']
بسیاری از دانشمندانی که شما آنها را ایرانی می دانید، اساسا در قلمرو ایران کنونی نبوده اند! از خوارزمی بگیرید تا ابن سینا و رودکی و سنایی و مولوی و ابوریحان و ابن هیثم و جوزجانی و ابویوسف کندی و جزری و فارابی و ...
[/quote]
این هم سخنی صواب به نظر نمی رسد. به عنوان مثال جوزجانی که از آن نام بردید، کریستین سن جوزجان را از اسم جوزک که همسر هوشنگ بوده منشعب می داند. این که این خطه ها جزو ایران کنونی نیستند چرا باید محل توجه باشد؟ فردا اگر ایران از این هم کوچک تر شد، اهالی اصفهان و فارس را هم نباید ایرانی دانست؟ البته که ایرانی هستند. ایران -در مفهوم انتزاعی آن- همان ائیریانا وئجه هست که کرانه ای بسیار وسیع تر از ایران کنونی دارد.
با سپاس
تا جایی که بنده اطلاع دارم، هانری کوربن اساسا نه مورخ بوده و نه در حوزه تمدن ها فعالیت کرده است! ایشان صرفا در مباحث فلسفی فعالیت می کرده است و از این طریق با فلاسفه ایرانی و بخصوص تشیع آشنا می شود و در این زمینه کار می کرده است.
اگر فعالیتی از ایشان در حوزه تمدنی یافته اید، بفرمایید تا ما هم مطلع شویم، بخصوص در زمینه اختراع تمدن اسلامی؛ احتمالا از کم آگاهی بنده باشد.
اگر بفرمایید که افتخار به گذشته سرپوشی است بر عقب ماندگیهای بعدی مسلمانان، قابل قبول است و بنده هم قبول دارم که افتخار اغراق آمیز به گذشته و غفلت از زمان حال، از عوامل عقب ماندگی های بعدی مسلمانان بوده است؛ اما انکار پیشرفت های مسلمانان چه منشا و دلیلی دارد؟ بنده نمی دانم!
مستشرقین کم سواد به چه دلیلی تمدن اسلامی را اختراع کرده اند، لابد جنابعالی با سواد گسترده تان حتما توضیحی دارید!!!
هانری کربن تمدن اسلامی را اختراع نکرده است! کمی مطالعه بفرمایید و بعد اظهار نظر! در سابقه تمدن اسلامی و رشد علمی آنها کتب و مقالات زیادی نوشته شده است و البته بسیاری از مطالب نانوشته مانده اند. امروز گرد بودن زمین را به گالیله نسبت می دهند در صورتیکه ابوریحان حتی قطر زمین را هم محاسبه کرده بود! اختراع میل لنگ را به داوینچی نسبت می دهند اما در کتاب الحیل از بنوموسی میل لنگ و بسیار مکانیزمهای پیچیده تر ذکر شده و مفصلا به صورت تصویری توصیف شده اند و این کتاب امروزه هم به زبان های مختلف ترجمه شده و در دسترس است و ...
اما در مورد ایرانی بودن دانشمندان اسلامی، توجه به دو نکته زیر ضروریست:
اول اینکه ایران را کجا می دانید؟! سمرقند و بخارا و غزنه و قندهار و مرو و خوارزم و ... را هم جزو ایران می دانید؟! آیا ازبک ها با همین استدلال شما حق ندارند ایران را به لحاظ تاریخی جزئی از ازبکستان بدانند و افغانها جزئی از افغانستان و اعراب جزئی از حکومت اسلامی و ... ؟
هیچ می دانید که همین زبان فارسی که با آن صحبت می کنید، زبان مادری تاجیک ها و افغانها بوده است و زبان فارسی پس از اسلام تقریبا منقرض شده است؟! آنها به این زبان فارسی نمی گویند؟ تاجیک ها به آن زبان تاجیکی و افغان ها زبان دری می گویند؟!
البته بنده ایرانی هستم و ضمنا فارس هم هستم! اما این غرور کاذب که منشا نژادپرستی دارد، در این دوره و زمانه واقعا زشت است و برازنده یک جامعه فرهیخته نیست! کمی در احوال ملل مختلف بررسی بفرمایید، ملاحظه خواهید کرد که این نگرش ها امروزه فقط در جوامع عقب مانده و توسعه نیافته یافت می شود. امروز صحبت از نژاد در جوامعی مانند بسیاری از کشورهای اروپا و کانادا و ... جرم است و عملی قبیح شمرده می شود و فقط در برخی از کشورهای عربی و آفریقایی صحبت از نژاد و قوم و قبیله می شود!
دوم اینکه:
بسیاری از دانشمندانی که شما آنها را ایرانی می دانید، اساسا در قلمرو ایران کنونی نبوده اند! از خوارزمی بگیرید تا ابن سینا و رودکی و سنایی و مولوی و ابوریحان و ابن هیثم و جوزجانی و ابویوسف کندی و جزری و فارابی و ...
بسیاری دیگر نیز در هیچ برهه ای از تاریخ در محدوده جغرافیایی ایران نبوده اند! امثال زهراوی و ابن خلدون و ابن فرناس و ابن رشد و ابن طفیل و ابن یوسف و شیخ بهایی و ... از این دسته اند.
عده ای نیز از اشغال کنندگان ایران بوده اند! بسیاری از بازماندگان و نوادگان مغول ها و تیموریان مانند الغ بیگ و بایسنغر و ... از این دسته اند!
وانگهی، به قول معروف، گیرم پدر تو بود فاضل/ از فضل پدر تو را چه حاصل؟
اگر همه دانشمندان دنیا هم ایرانی بودند، چه فرقی به حال امروز ما ایرانیان داشت؟
گزینه دریافت قسمت پایین کتابه