رسته‌ها

ویژه نامه وارلیق: مقایسه اللغتین

ویژه نامه وارلیق: مقایسه اللغتین
امتیاز دهید
5 / 4
با 28 رای
نویسنده:
امتیاز دهید
5 / 4
با 28 رای
زبان ترکی حدود ۲۴۰۰۰ فعل دارد که در فارسی بیش از ۵۰۰۰ نیست.
حدود ۱۶۵۰ لغت ترکی آذربایجانی شناخته شده است که دارای لغات مستقلی در فارسی نیست. مانند یایخالاماق، یوبانماق، یودورتماق و… .
چند هزار واژه با ریشه‌ی ترکی در زبان فارسی موجود است که از این لغات بیش از ۶۰۰ واژه جزو کلمات مصطلح و روزمره است. مانند آقا، خانم، سراغ، بشقاب، قابلمه، دولمه، سنجاق، اتاق، من، تخم، دوقلو، باتلاق، اجاق، آچار، اردک، آرزو، سنجاق، دگمه، تشک، سرمه، فشنگ، توپ، تپانچه، قاچاق، گمرگ، اتو، آذوقه، اردو، سوغات، اوستا، الک، النگو، آماج، ایل، بیزار، تپه، چکش، چماق، چوپان، چنگال، چپاول، چادر، باجه، بشگه، بقچه، چروک،… .
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
98
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
Ataman
Ataman
1395/07/26

کتاب‌های مرتبط

برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی ویژه نامه وارلیق: مقایسه اللغتین

تعداد دیدگاه‌ها:
56
[quote='دبیرزاده'] به آقای بهروز 67
درگذشته (پیش از جنگ جهانی دوم) زبانشناسان همه زبانهای هندو اروپایی (آریایی) شرقی را هندو ایرانی یا آریایی مینامیدند ( بیاد داشته باشیم که گذشته از برداشتهای نژادگرایانه این واژه(آریا) بارها به روشهای فراوان در زبانهای هندی و ایرانی بکار رفته و نام ایران برگرفته از آن است) زیرا آنها ویژگیهای همانندی داشتند اما پس از آن بعضی ها آمدند و در اینکه تخاری ها همانند ارمنی ها کاملا ایرانی بوده اند یا نه بحث کردند با تو جه به اینکه زبان تخاری و ایرانی ختنی که با توخاری بخاطر همسایگی وهمگونگی فرهنگی رخنه دوجانبه داشتند و هنوز هم در متن های پراکریت بودایی توخاری B واژگان ایرانی ختنی بچشم میخورد ، که پسترها آلتایی هایی همچون ترکنژادها /ایغورها و هونها ودر راه کوچیدنشان از مغولستان این مردمان ایرانی را اشغال کردند و با آمیختن با آنها هم از دیدگاه ژنتیکی و هم زبانی از آن مردمان آریایی تاثیر گرفتند، زبان های هندو اروپایی و بویژه ایرانی از گذشته های دور در زبان ترکی رخنه داشته است ، [/quote]
مطمئن هستم که زبان‌شناس معروف و باتجربه مثل رنفرو با آگاهی به تمامی این مسائل ادعا نموده که تخاری‌ها در زیرگروه هندو-ایرانی نیستند.
و ایشان از جمله زبان‌شناسانی‌ست که خط فاصل معنی‌داری بین قوم و تبار آریایی و گروه زبانی هندو-اروپایی و هندو-ایرانی کشیده‌اند.
دیدگاه‌های نژادپرستانه‌ی غالب در محافل آکادمیک تا جنگ جهانی دوم موجب اغتشاشات زیادی شده بود که درهم‌آمیزی قومیت و زبان هم یکی از آنها بود.
در اینکه سکا ها و مردمان خویشاوندشان (سارمتها ، آلانها، اوستی ها) ایرانی بوده اند پژوهشگران همآوایند، یکی از پژوهشگرانی که در زمینه سکاها کار بسیاری کرده و در این زمینه او را اوتوریته میشناسند
Georges Dumezil
در کتاب Roman de Scythie et D'alentour است که درباره جامعه و زبان و اسطوره شناسی سکاها و اوستی ها بررسی کرده است ، و چون ایشان به زبان اوستی و دیگر ربانهای قفقازی و فارسی و ترکی نیز آشنایی داشته پژوهشی اعتماد پذیر است ،
او در پیشگفتار کتاب مینویسد ، سکاها را بر گفته هرودوت و دیگر منبع های اروپایی کهن ،"ایرانی های اروپا " مینامد، و چون خوشبختانه هنوز بازماندگان آلانها که همان اوستی ها اند به زبان خود سخن میگویند و این زبان زبانی ایرانی است (به گفته خود او و دیگر پژوهشگران)، برای همه آکادمیک ها جای هیچ شکی نیست که سکاها قومی ایرانی بوده اند ، البته در سایتهای ترکزبان ترکگرا هنوز آلانها را خلقی ترک میگویند و هیچ دلیلی برای آن ندارند ( شیوه ترکانه ).
به آقای بهروز 67
درگذشته (پیش از جنگ جهانی دوم) زبانشناسان همه زبانهای هندو اروپایی (آریایی) شرقی را هندو ایرانی یا آریایی مینامیدند ( بیاد داشته باشیم که گذشته از برداشتهای نژادگرایانه این واژه(آریا) بارها به روشهای فراوان در زبانهای هندی و ایرانی بکار رفته و نام ایران برگرفته از آن است) زیرا آنها ویژگیهای همانندی داشتند اما پس از آن بعضی ها آمدند و در اینکه تخاری ها همانند ارمنی ها کاملا ایرانی بوده اند یا نه بحث کردند با تو جه به اینکه زبان تخاری و ایرانی ختنی که با توخاری بخاطر همسایگی وهمگونگی فرهنگی رخنه دوجانبه داشتند و هنوز هم در متن های پراکریت بودایی توخاری B واژگان ایرانی ختنی بچشم میخورد ، که پسترها آلتایی هایی همچون ترکنژادها /ایغورها و هونها ودر راه کوچیدنشان از مغولستان این مردمان ایرانی را اشغال کردند و با آمیختن با آنها هم از دیدگاه ژنتیکی و هم زبانی از آن مردمان آریایی تاثیر گرفتند، زبان های هندو اروپایی و بویژه ایرانی از گذشته های دور در زبان ترکی رخنه داشته است ،
و درباره چند واژه
دشمن
از دو واژه " دش -" برابر با پراکندگی/پریشانی ،مرگ، آمده که همان را با واریان دژ در واژگان دشوار و دشکام و دشنام ... میتوان بازیافت
Proto-Indo-European Etymological dictionary
Julius Pokorny
dheus-, *dhes- *dhus-
p721
و من از ریشه مین /مینو برابر با اندیشه و قصد و نیت که همان را در واژه های اهریمن (انگره مینو) ، منش ، هومن ، .. میتوان بازیافت
Proto-indo-european etymological dictionary
Julius pokorny
mei-no*
P 2021
بنابراین واژه دشمن میخواهد بگوید : بد نیت ، بد خواه
[quote='bahraman54']نقل قول از تایماز
اونها تورانیان( تورکهای) آریایی هستند مثلا افراسیاب تورانی (آلپ ارتونقا) یک آریایی بوده
تورانی ها (سکاها) مانند سرمت ها آریایی بودند، و اینکه با ایرانی ها می جنگیدند، دلیل نمی شود غیر ایرانی باشند. در فروردین یشت ، کرده ی 143 چنین آمده است: فَرَوَشی های اَشَوَن مردان سرزمین های تورانی را می ستاییم، فروشی های اشون زنان سرزمین های تورانی را می ستاییم.» این ستایش اوستا، در کنار ستایش ار فروشی های زنان و مردان اشون سرزمین های ایرانی و سرمتی آمده که از آریایی بودن تورانی ها حکایت دارد.[/quote]
عجیب است پس چون در یشتها از تورانیها ستایش شده حتما باید آریایی بوده باشند عجب منطق دست اولی؟؟؟
پس هر کسی در یشتها یا گاتها ستایش شود حتما باید آریای بشود یا باشد .:D:D:D
[quote='هیرکان']داستانهای شاهنامه در مورد تورکها و عربها سروده شده و قطعا لغات تورکی و عربی هم در آن زیاد است
اگر منظور تورانیان بخش حماسی باشد هدف سراینده اشاره به سکاهای آریایی نژاد آسیای مرکزی بوده و در بخش تاریخی نیز به نبرد های ایران دوران ساسانی و ترکانی که پس از هپتالی ها در آسیای مرکزی حکومتی تشکیل داده اند اشاره نموده است.[/quote]
شما راست می فرمائید :D:D:D اونها تورانیان( تورکهای) آریایی هستند مثلا افراسیاب تورانی (آلپ ارتونقا) یک آریایی بوده و از اسمش هم معلوم است که ( ا ) یعنی نه ، فقدان و (فر) یعنی فره ایزدی یعنی که کسی که نام خودش را هم بدنهاده است و خودش را کسی که فره ایزدی ندارد نام نهاده:D:D:D:D کدام ملتی است که لااقل نام خودش را به زبان مادری نه بلکه طبق خواسته دوشمنهایش و با معانی بد بنهد؟!!!!!
[quote='persiansidha'] در خصوص زبان تخاری مطالبی که فرمودید گنگ و مبهم است و ارتباطی با موضوع کتاب و بحث ندارد . اینکه فارسی از ریشه زبانهای هند و ایرانی می باشد ( که بنابه نظر عمده زبانشناسان می باشد ) یا خیر موضوعی دیگر است. [/quote]
بعله ارتباط مستقیمی با این کتاب ندارد و در اشاره به کامنت جناب دبیرزاده بود که البته بازهم در ارتباط با این کتاب نبود. در این که فارسی از زیرمجموعه‌ی زبان‌های هندوایرانی‌ست تردیدی نیست تا جایی که می‌دانم ولی تنها تردید در کوشش برخی‌ها در به هم ریختن مرزهای قومی و زبانی‌ست که گفتم این دو داستانی متفاوت دارند.
[quote='Khwanirath']
چنانچه نسخه عربی این کتاب را یافته اید، نشانی آن را قرار دهید چرا که اعتماد به اصل نوشته کسروی بیشتر از ترجمه است. سپاس گزار خواهم بود.[/quote]
نسخه عربی مقاله "اللغة الترکیة فی ایران" در پایگاه مجلات تخصصی نور. (لینک)
در حال جستجوی للغة الترکیة فی ایران بودم که دست تصادف این مقاله آقای یوسف عزیزی را آشکار نمود:
http://www.arabistan.org/arabistan/azizi/prs_lang_andothers.htm
پس از ورود به سایت و مشاهده نام خلیج عربی در نقشه ای که کشور اشغال شده الاحواز بزرگ را که از خوزستان تا تنگه هرمز امتداد داشت دیدم .
بله!
نمی دانستیم نه تنها کل خوزستان بلکه سرتاسر ساحل شمالی خلیج فارس عرب هستند و این بار هم قومی متجاوز این کشور مستقل را به اشغال خود در اورده است.
[quote='mf600']
به خاطر اینکه کمی دیر نام مقاله را درج می کنم معذرت می خواهم بلاخره من مانند دوستان وقتم آزاد نیست و مشغله کاری و مشغله زندگی دارم و فرصت نمیکنم زود زود به سایت سر بزنم نام مقاله اللغة الترکیة فی ایران هست که توست اوان زگال کسروی شناس آمریکایی به انگلیسی ترجمه شده و توسط محمدعلی شهابی شجاعی به فارسی ترجمه شده است.[/quote]
ضمن سپاس، ترجمه این کتاب تحت عنوان "زبان ترکی در ایران" در همین تارنگار در دسترس هست.
http://ketabnak.com/book/52123/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86?dlid=52123&page=all
حتماً از آن بهره ها خواهم برد. فقط خواهش می کنم چنانچه نسخه عربی این کتاب را یافته اید، نشانی آن را قرار دهید چرا که اعتماد به اصل نوشته کسروی بیشتر از ترجمه است. سپاس گزار خواهم بود.
[quote='Khwanirath']
نام مقاله را لطفا قرار دهید.[/quote]
به خاطر اینکه کمی دیر نام مقاله را درج می کنم معذرت می خواهم بلاخره من مانند دوستان وقتم آزاد نیست و مشغله کاری و مشغله زندگی دارم و فرصت نمیکنم زود زود به سایت سر بزنم نام مقاله اللغة الترکیة فی ایران هست که توست اوان زگال کسروی شناس آمریکایی به انگلیسی ترجمه شده و توسط محمدعلی شهابی شجاعی به فارسی ترجمه شده است.
داستانهای شاهنامه در مورد تورکها و عربها سروده شده و قطعا لغات تورکی و عربی هم در آن زیاد است
اگر منظور تورانیان بخش حماسی باشد هدف سراینده اشاره به سکاهای آریایی نژاد آسیای مرکزی بوده و در بخش تاریخی نیز به نبرد های ایران دوران ساسانی و ترکانی که پس از هپتالی ها در آسیای مرکزی حکومتی تشکیل داده اند اشاره نموده است.
ویژه نامه وارلیق: مقایسه اللغتین
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک