تاریخ شاهنشاهی اعلیحضرت رضا شاه پهلوی
نویسنده:
                                        
                                            امیر طهماسب
                                        
                                    درباره:
                                            
                                                رضا شاه
                                            
                                        امتیاز دهید
                                    
                                    
                                
                                    علل و نتیجه نهضت عمومی ملی آبان ماه ۱۳۰۴
کتاب «تاریخ شاهنشاهی اعلیحضرت رضاشاه پهلوی» نوشته امیر طهماسب اثری تاریخی و مستند است که به بررسی دوره سلطنت رضاشاه پهلوی میپردازد.
محتوای این کتاب شامل مجموعهای از وقایع، قوانین، احکام، تلگرافها، مصوبات مجلس و دستورالعملهای اصلاحاتی دوران پهلوی اول است. نویسنده در این اثر تلاش کرده تا تصویری جامع از تحولات اداری، عمرانی و سیاسی زمان رضاشاه ارائه دهد. لحن کتاب بیشتر جنبه ثبت رسمی و گزارش اداری دارد تا تحلیل انتقادی، و به همین دلیل از منابع ارزشمند برای پژوهش در تاریخ معاصر ایران به شمار میآید. این اثر در سالهای آغازین سلطنت پهلوی تالیف شده و بازتابی از فضای رسمی و دیدگاههای حاکم آن دوران است.
                                    
                                        
                                    
                                کتاب «تاریخ شاهنشاهی اعلیحضرت رضاشاه پهلوی» نوشته امیر طهماسب اثری تاریخی و مستند است که به بررسی دوره سلطنت رضاشاه پهلوی میپردازد.
محتوای این کتاب شامل مجموعهای از وقایع، قوانین، احکام، تلگرافها، مصوبات مجلس و دستورالعملهای اصلاحاتی دوران پهلوی اول است. نویسنده در این اثر تلاش کرده تا تصویری جامع از تحولات اداری، عمرانی و سیاسی زمان رضاشاه ارائه دهد. لحن کتاب بیشتر جنبه ثبت رسمی و گزارش اداری دارد تا تحلیل انتقادی، و به همین دلیل از منابع ارزشمند برای پژوهش در تاریخ معاصر ایران به شمار میآید. این اثر در سالهای آغازین سلطنت پهلوی تالیف شده و بازتابی از فضای رسمی و دیدگاههای حاکم آن دوران است.
آپلود شده توسط:
                                
                                            khar tu khar
                                            
                                    1394/07/24
                                        
دیدگاههای کتاب الکترونیکی تاریخ شاهنشاهی اعلیحضرت رضا شاه پهلوی
قابل توجه شما:
بسیاری از مورخان عقیده دارند که تغییر حکومت ایران از مشروطه به استبدادی و دیکتاتوری از حدود سالهای ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۰ یعنی نیمه دوم حکومت رضا شاه، صورت پذیرفتهاست.
نخستین نشانههای تغییر رویه رضا شاه، در سال ۱۳۰۵ و با ترور ناکام مدرس مشاهده شد. در اردیبهشت ۱۳۰۶ خودکامگی وی به حدی رسید که مستوفیالممالک دیگر ادامه کار را مفید ندانست و در گزارشی به مهدیقلی هدایت (نخست وزیر بعدی) خود را تحقیر شده خواند و استعفا کرد.
آزادیهایی که در جریان انقلاب مشروطه به دست آمده بود در این دوره از بین رفت. بسیاری از رقبا و مخالفان شاه زندانی و در زندان کشته شدند. در میان مقتولان چند نفر از وزیران وی مانند عبدالحسین تیمورتاش، سردار اسعد بختیاری و نصرتالدوله، برخی از روسای ایلات مانند صولتالدوله قشقایی، برخی از شعرا و ادیبان مانند میرزاده عشقی و محمد فرخی یزدی و تعدادی از نمایندگان مجلس شورای ملی (مانند سید حسن مدرس و ارباب کیخسرو شاهرخ) نیز دیده میشوند. برخی از وزرا و نزدیکان شاه نیز (مانند علیاکبر داور وزیر عدلیه) از ترس اتفاقات مشابه خودکشی کردند.علاوه بر این افراد، کشتارهای دست جمعی عشایر کهگیلویه، قشقایی و بختیاری را نیز که عمدتاً با خانواده صورت میپذیرفت باید افزود.
مجلس شورای ملی در این دوره جنبه نمایشی پیدا کرد و انتخابات با دستور از بالا و بر پایه فهرستهایی از نمایندگان مورد تائید او انجام میشد.حتی مصونیت پارلمانی نمایندگان مجلس (مانند جواد امامی، اسماعیل عراقی و رضا رفیع) که همگی از هواداران قبلی رضا شاه بودند سلب شد و آنان نیز دستگیر و زندانی شدند. به همین منظور زندان قصر طراحی و ساخته شد و اولین زندانی آن، سازنده آن یعنی سرتیپ محمد درگاهی بود
ثروت
رضاشاه در دوران حکومتش، آن قدر ثروت تصاحب کرد که به ثروتمند ترین فرد ایران - اگر نگوییم خاورمیانه - تبدیل شد. بر اساس برآورد یکی از زندگی نامه نویسان هوادار رضاشاه، ثروت وی به هنگام مرگ سه میلیون پوند و حدود ۱٫۵ میلیون هکتار زمین بوده است. بیشتر این زمینها در منطقه اجدادی اش مازندران قرار داشت. وی همچنین صاحب مزارع گندم در همدان، گرگان و ورامین بود. بخشی از این املاک با مصادره مستقیم، دیگری از طریق نقل و انتقال مشکوک اموال دولتی و بخشی دیگر از طرق آبیاری زمینهای بایر و سرانجام بخشی نیز با مجبور کردن زمین داران بزرگ و کوچک برای فروش زمین هایشان به قیمت اسمی، به دست آمده بود.
در همان اوایل سال ۱۹۳۲/۱۳۱۱، سفارت بریتانیا گزارش داد که رضاشاه حرص غریبی نسبت به زمین دارد، طوری که همه خانوادهها روانه زندان میکرد، مگر اینکه با فروش املاکشان به وی موافقت کنند: «اشتهای سیری ناپذیر وی به اندازه است که عجیب نخواهد بود اگر چند صباح دیگر کسی بپرسد چرا اعلی حضرت بی درنگ همه ایران را به نام خود به ثبت نمیرساند؟»